Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คุณแสนร้าย (ซีรีส์หลงเมีย)

คุณแสนร้าย (ซีรีส์หลงเมีย)

Xmaniac

5.0
ความคิดเห็น
44.5K
ชม
34
บท

เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)

บทที่ 1 จะเอาแค่คนเดียว

อีกสิบนาทีสี่ทุ่มของคืนวันศุกร์

ก๊อก ๆๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากห้องนอนชั้นล่างที่อยู่ปีกขวาสุดในบ้าน ‘ อภิรมย์สราญ ’ ดังขึ้น ร่างของหญิงสาวผู้กำลังพนมมือสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ

“ หนูหนึ่ง หลับหรือยังลูก ” คนข้างในจำเสียงนั้นได้แม่น นั่นคือป้าละมุน แม่บ้านคนเก่าคนแก่ของที่นี่ จึงลงจากเตียงแล้วเดินไปเปิดประตูเพื่อไถ่ถาม

“ ยังค่ะป้า แต่ก็ใกล้แล้วแหละ หนึ่งสวดมนต์อยู่ค่ะ ”

” พอดีคุณแสนสั่งมาว่าให้หนูหนึ่งเอากาแฟกับขนมไปให้ ” ดวงตากลมโตของหญิงสาวไหวระริกชั่วครู่ ก่อนถามออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจ เพราะรู้มาว่าอีกฝ่ายจะไปงานแต่งเพื่อนที่ต่างประเทศและจะอยู่เที่ยวต่อที่โน่นกับกลุ่มเพื่อนอีกสองสัปดาห์ แต่นี่พึ่งผ่านไปสัปดาห์เดียวเองนี่นา

“ คุณแสนกลับมาแล้วเหรอคะ ”

“ ใช่ พึ่งมาถึงเมื่อครู่นี่เอง พอดีเจ้าสีนวลมันหนีออกไปเที่ยวแล้วมาข่วนประตูเรียก ป้าก็เลยตื่น ” ป้าละมุนหมายถึงเจ้าแมวอ้วนสัตว์เลี้ยงคู่ใจ

“ เร็ว ๆ ด้วยนะ เห็นบอกว่าหิว ป้าบอกจะชงให้ก็ไม่เอานะ ใครชงกาแฟก็ไม่อร่อยเท่ารสมือหนูหนึ่ง จะเอาหนูหนึ่งแค่คนเดียว ” แก้มนวลของหญิงสาวร้อนผ่าวกับประโยคนั้น ‘ จะเอาหนูหนึ่งแค่คนเดียว ’ เธอรีบหลบตาคุณแม่บ้านทันที

“ ได้ค่ะ เดี๋ยวหนึ่งจะรีบทำแล้วเอาขึ้นไป ”

“ จ้ะ งั้นป้าไปนอนนะ ”

“ ฝันดีนะคะป้า ”

หญิงกลางคนยิ้มรับก่อนจะเดินจากไป

ยี่สิบนาทีต่อมา

หนึ่งฤทัยหรือหนึ่ง ก็ไปยืนอยู่หน้าห้องนอนใหญ่ห้องหนึ่ง ในมือถือถาดที่บรรจุถ้วยกาแฟคั่วบดสดใหม่และขนมครอฟเฟิลกรอบ ๆ ราดคาราเมลหอม ๆ สองชิ้นแบบที่เขาชอบ

มือเล็กที่ยกขึ้นเคาะประตูห้องสั่นเล็กน้อย ๆ พร้อมกับเอ่ยคำขออนุญาต

ก๊อก ๆๆ

“ คุณแสนคะ ขออนุญาตเสิร์ฟกาแฟกับครอฟเฟิลค่ะ ”

“ เข้ามา ”

เธอสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อได้ยินเสียงเข้มนั้น ก่อนจะยื่นมือไปเปิดประตูแล้วก้าวเข้าสู่ด้านในแล้วปิดมันลง

แอร์คอนดิชันเนอร์เย็นฉ่ำในห้องทำให้ขนบนตัวลุกเกรียว เพราะเจ้าของห้องเป็นชายหนุ่มร่างใหญ่ขี้ร้อน เขามักจะตั้งค่าความเย็นให้ต่ำกว่ายี่สิบองศาเสมอ

หากการที่หนึ่งฤทัยขนลุกขนพองขนาดนี้มันไม่ใช่เพียงเพราะความเย็นฉ่ำของบรรยากาศ แต่มันเกิดขึ้นเพราะคนที่นั่งรอขนมอยู่บนโซฟาในห้องนอนนั้นเปลือยเปล่า ไม่สวมเสื้อผ้าสักชิ้น

เขาคือ แสนสราญ อภิรมย์สราญ หรือคุณแสน ชายหนุ่มวัยสามสิบเอ็ด ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของบ้านนี้

ห้องนอนของเขากว้างใหญ่ มันใหญ่กว่าบ้านทั้งหลังของใครอีกหลายคน เขานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเล็ก ๆ ที่อยู่อีกฝั่งของห้องนอนบนโซฟาสีน้ำตาลหนานุ่ม สองแขนพาดไปบนพนักพิง สองขาอ้ากว้างเหยียดยาววางเท้าบนพื้นพรมนุ่ม เอนกายพิงพนักในท่าแสนสบาย แต่มีบางสิ่งที่มันไม่ได้ดูสบายไปด้วยเลย มันเหยียดยาว ครัดเครียด พุ่งโด่แทบจะขนานไปกับหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อแน่นหนั่นหกลอนนั่นอยู่แล้ว

ไม่ว่าจะเห็นความเข้มแข็งกำยำสมบูรณ์แบบเช่นที่บุรุษเพศพึงมีนั่นกี่ครั้ง เธอก็ไม่เคยชินเสียที กายสาวยังคงสั่นเทา หัวใจเต้นเร่าเหมือนกับครั้งแรกเสมอ

“ ทำไมคุณแสนกลับมาเร็วจังคะ ไหนบอกว่าจะไปสักครึ่งเดือนหรือมากกว่านั้น ” เธอชวนคุยกลบเกลื่อนความรู้สึกตื่นตัวจนมือสั่น

“ ฉันคิดถึงเธอจนทนไม่ไหวเลยต้องรีบกลับมา ”

“ เอ่อ... ” เธอชะงักค้าง ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนนิ่งเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กับที่

“ วางของกินไว้ตรงนั้น ” เขาออกคำสั่ง บุ้ยใบ้ไปที่เคาน์เตอร์เครื่องดื่มเล็ก ๆ ที่อยู่อีกมุมในห้องนั้น

“ คุณแสนไม่ทานตอนนี้เหรอคะ เห็นป้าละมุนบอกว่าให้เร็ว ๆ เพราะคุณหิว ” เธอย้อนถามด้วยความสงสัย

“ อืม หิว แต่ไอ้ที่หิวน่ะไม่ใช่ขนมหรอก ” เขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วสาวเท้าไปหา เธอรีบเดินไปวางอาหารที่เคาน์เตอร์ แต่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกเขาปล้ำถอดเอาเสื้อคลุมแขนยาวด้านนอกออก เมื่อพบว่าข้างในเป็นชุดนอนลายการ์ตูนอีกชั้นเขาก็มุ่นคิ้วอย่างหงุดหงิด

“ ทำไมสวมชุดนี้มาหาฉัน ไม่เจอกันไม่กี่วัน ความจำเสื่อมไปแล้วหรือไง ว่าเวลามาเสิร์ฟกาแฟต้องสวมชุดแบบไหน ”

เขาหมายถึงชุดนอนเดรสผ้าซาตินสายเดี่ยวที่ความยาวเลยแก้มก้นไปนิดเดียวแบบที่เขาชอบ ความนุ่มและพลิ้วบางของมันส่งให้คนสวมดูเย้ายวนเหลือเกิน ยิ่งคนสวมที่มีรูปร่างอวบอัดทรงนาฬิกาทรายเช่นเธอ ยิ่งเซ็กซี่เป็นบ้า

เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาตรง ๆ พยายามบังคับสายตาไม่ให้มองไปยังร่างกายของเขาที่มันมีผลกับหัวใจและปฏิกิริยาทางร่างกายของเธอเสมอ ก่อนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“ ไม่ได้ลืมค่ะ แต่หนึ่งคิดว่าตอนนี้มันไม่สมควรแล้ว เพราะคุณแสนกำลังจะแต่งงาน ” คิ้วเข้มเหนือดวงตาดุดันเลิกขึ้น

“ แต่งงานอะไร ” น้ำเสียงเย็นชาไร้ความรู้สึกนั้นมันทำให้เธอหงุดหงิดที่เขาทำเหมือนเธอเป็นคนโง่ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรทั้งนั้น

“ หนึ่งได้ยินมาว่า... ”

“ ไม่มีใครจะแต่งทั้งนั้น เพ้อเจ้อ ” เขาพูดตัดบท

หนึ่งฤทัยขอบตาร้อนผ่าว เธอได้ยินเต็มสองหูตอนที่ยกของว่างมาเสิร์ฟคุณสิริซึ่งเป็นคุณแม่ของคุณแสนสราญในบ่ายเมื่อวาน ซึ่งท่านดื่มน้ำชากับเพื่อนร่วมก๊วนอีกสี่ห้าคน และพวกเขาคุยกับอย่างเป็นการเป็นงานกับการจับคู่หมายมั่นให้คุณแสนสราญแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนอีกคนซึ่งมีดีกรีปริญญาโทจากอังกฤษ และตอนนี้ทำงานบริษัทชั้นนำที่สวิตเซอร์แลนด์

มันไม่ใช่แค่การพูดคุยกันแบบสนุกสนาน แต่พวกท่านได้ทำการจองทริปที่มัลดีฟเรียบร้อย ได้ยินว่าคุณท่านโทรหาคุณแสนสราญที่บินไปงานแต่งเพื่อนที่ต่างประเทศ และท่านว่าจะนัดให้เจอกันกับลูกสาวของเพื่อน และหนึ่งฤทัยได้ยินเต็มสองรูหูว่าคุณแสนตอบตกลง

เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ที่เขาควรจะบอก เพื่อเธอจะได้ทำตัวถูกว่าเมื่อไหร่ควรเลิกเป็น ‘ นางบำเรอ ’ ให้เขาแบบนี้

แล้วเขายังจะมีหน้ามาบอกว่าไม่มีอะไรได้ยังไงกัน !

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Xmaniac

ข้อมูลเพิ่มเติม
ขออีกครั้ง (ซีรีส์หลงเมีย)

ขออีกครั้ง (ซีรีส์หลงเมีย)

โรแมนติก

5.0

โปรย : " ขออีกครั้งได้ไหม " " หมายถึงโอกาสเหรอคะ " " ก็ โอกาสด้วย อย่างอื่นด้วย " เธอยิ้ม ขยับเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ " อย่างอื่นนี่คืออะไรเหรอคะ " ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลงที่ซอกคอ และเธอตั้งใจแตะริมฝีปากให้ถากบนใบหูของเขา เพียงเท่านั้นเลือดหนุ่มก็เดือดพล่านเหลือเกินแล้ว " พูดได้เหรอ " " ถ้าไม่อยากพูด ทำเลยก็ได้ " ++++++++++++ มาเซ้ นางเอกเราสู้คนค่ะคุณขา หมายเหตุ : แมธธิว พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง คุณแสนร้าย , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

สมัยใหม่

5.0

" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
คุณแสนร้าย (ซีรีส์หลงเมีย)
1

บทที่ 1 จะเอาแค่คนเดียว

20/05/2024

2

บทที่ 2 เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก

20/05/2024

3

บทที่ 3 แค่นางบำเรอ

20/05/2024

4

บทที่ 4 เพราะมันไม่ใช่ที่ของเธอ

20/05/2024

5

บทที่ 5 อยู่ไปก็มีแต่จะเจ็บปวด

20/05/2024

6

บทที่ 6 มือมันลื่น

20/05/2024

7

บทที่ 7 เป็นของฉันคนเดียวได้ไหม

20/05/2024

8

บทที่ 8 เอ็นดู

20/05/2024

9

บทที่ 9 บนเตียงสิ

20/05/2024

10

บทที่ 10 รังเกียจฉันเหรอ

20/05/2024

11

บทที่ 11 นมสด

20/05/2024

12

บทที่ 12 ต้องเอา

20/05/2024

13

บทที่ 13 ผัวคนแรก

20/05/2024

14

บทที่ 14 รอยดูดของเขา

20/05/2024

15

บทที่ 15 เสียงเชิงเสือ

20/05/2024

16

บทที่ 16 เขามาทำอะไรที่นี่

20/05/2024

17

บทที่ 17 เฮี้ยนเป็นบ้า

20/05/2024

18

บทที่ 18 ไม่ได้เห็นหน้า เห็นแค่หลังคาก็ยังดี

20/05/2024

19

บทที่ 19 ทั้งดูดทั้งเลีย

20/05/2024

20

บทที่ 20 ให้ฉันเอาตรงนี้นะ

20/05/2024

21

บทที่ 21 เอาด้วยกินด้วยก็ได้นี่

20/05/2024

22

บทที่ 22 ส่งรูปไปยั่ว

20/05/2024

23

บทที่ 23 ดีกว่าเอากับมันใช่ไหม

20/05/2024

24

บทที่ 24 ภาวนา

20/05/2024

25

บทที่ 25 ความห่วงใยของผองเพื่อน

20/05/2024

26

บทที่ 26 เป็นเมนส์หรือยัง

20/05/2024

27

บทที่ 27 บีหนึ่งคิดเหมือนบีสองไหม

20/05/2024

28

บทที่ 28 สองขีด

20/05/2024

29

บทที่ 29 ฉันท้องใช่ไหม

20/05/2024

30

บทที่ 30 นักโทษแสน

20/05/2024

31

บทที่ 31 ไอ้พวกไม่มีเมีย

20/05/2024

32

บทที่ 32 ขอกินนมหน่อยนะครับ

20/05/2024

33

บทที่ 33 ปากหวาน

20/05/2024

34

บทที่ 34 คุณแสนที่ร้าย (จบบริบูรณ์)

20/05/2024