เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
บทที่ 1 จะเอาแค่คนเดียว
อีกสิบนาทีสี่ทุ่มของคืนวันศุกร์
ก๊อก ๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากห้องนอนชั้นล่างที่อยู่ปีกขวาสุดในบ้าน ‘ อภิรมย์สราญ ’ ดังขึ้น ร่างของหญิงสาวผู้กำลังพนมมือสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ
“ หนูหนึ่ง หลับหรือยังลูก ” คนข้างในจำเสียงนั้นได้แม่น นั่นคือป้าละมุน แม่บ้านคนเก่าคนแก่ของที่นี่ จึงลงจากเตียงแล้วเดินไปเปิดประตูเพื่อไถ่ถาม
“ ยังค่ะป้า แต่ก็ใกล้แล้วแหละ หนึ่งสวดมนต์อยู่ค่ะ ”
” พอดีคุณแสนสั่งมาว่าให้หนูหนึ่งเอากาแฟกับขนมไปให้ ” ดวงตากลมโตของหญิงสาวไหวระริกชั่วครู่ ก่อนถามออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจ เพราะรู้มาว่าอีกฝ่ายจะไปงานแต่งเพื่อนที่ต่างประเทศและจะอยู่เที่ยวต่อที่โน่นกับกลุ่มเพื่อนอีกสองสัปดาห์ แต่นี่พึ่งผ่านไปสัปดาห์เดียวเองนี่นา
“ คุณแสนกลับมาแล้วเหรอคะ ”
“ ใช่ พึ่งมาถึงเมื่อครู่นี่เอง พอดีเจ้าสีนวลมันหนีออกไปเที่ยวแล้วมาข่วนประตูเรียก ป้าก็เลยตื่น ” ป้าละมุนหมายถึงเจ้าแมวอ้วนสัตว์เลี้ยงคู่ใจ
“ เร็ว ๆ ด้วยนะ เห็นบอกว่าหิว ป้าบอกจะชงให้ก็ไม่เอานะ ใครชงกาแฟก็ไม่อร่อยเท่ารสมือหนูหนึ่ง จะเอาหนูหนึ่งแค่คนเดียว ” แก้มนวลของหญิงสาวร้อนผ่าวกับประโยคนั้น ‘ จะเอาหนูหนึ่งแค่คนเดียว ’ เธอรีบหลบตาคุณแม่บ้านทันที
“ ได้ค่ะ เดี๋ยวหนึ่งจะรีบทำแล้วเอาขึ้นไป ”
“ จ้ะ งั้นป้าไปนอนนะ ”
“ ฝันดีนะคะป้า ”
หญิงกลางคนยิ้มรับก่อนจะเดินจากไป
ยี่สิบนาทีต่อมา
หนึ่งฤทัยหรือหนึ่ง ก็ไปยืนอยู่หน้าห้องนอนใหญ่ห้องหนึ่ง ในมือถือถาดที่บรรจุถ้วยกาแฟคั่วบดสดใหม่และขนมครอฟเฟิลกรอบ ๆ ราดคาราเมลหอม ๆ สองชิ้นแบบที่เขาชอบ
มือเล็กที่ยกขึ้นเคาะประตูห้องสั่นเล็กน้อย ๆ พร้อมกับเอ่ยคำขออนุญาต
ก๊อก ๆๆ
“ คุณแสนคะ ขออนุญาตเสิร์ฟกาแฟกับครอฟเฟิลค่ะ ”
“ เข้ามา ”
เธอสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อได้ยินเสียงเข้มนั้น ก่อนจะยื่นมือไปเปิดประตูแล้วก้าวเข้าสู่ด้านในแล้วปิดมันลง
แอร์คอนดิชันเนอร์เย็นฉ่ำในห้องทำให้ขนบนตัวลุกเกรียว เพราะเจ้าของห้องเป็นชายหนุ่มร่างใหญ่ขี้ร้อน เขามักจะตั้งค่าความเย็นให้ต่ำกว่ายี่สิบองศาเสมอ
หากการที่หนึ่งฤทัยขนลุกขนพองขนาดนี้มันไม่ใช่เพียงเพราะความเย็นฉ่ำของบรรยากาศ แต่มันเกิดขึ้นเพราะคนที่นั่งรอขนมอยู่บนโซฟาในห้องนอนนั้นเปลือยเปล่า ไม่สวมเสื้อผ้าสักชิ้น
เขาคือ แสนสราญ อภิรมย์สราญ หรือคุณแสน ชายหนุ่มวัยสามสิบเอ็ด ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของบ้านนี้
ห้องนอนของเขากว้างใหญ่ มันใหญ่กว่าบ้านทั้งหลังของใครอีกหลายคน เขานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเล็ก ๆ ที่อยู่อีกฝั่งของห้องนอนบนโซฟาสีน้ำตาลหนานุ่ม สองแขนพาดไปบนพนักพิง สองขาอ้ากว้างเหยียดยาววางเท้าบนพื้นพรมนุ่ม เอนกายพิงพนักในท่าแสนสบาย แต่มีบางสิ่งที่มันไม่ได้ดูสบายไปด้วยเลย มันเหยียดยาว ครัดเครียด พุ่งโด่แทบจะขนานไปกับหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อแน่นหนั่นหกลอนนั่นอยู่แล้ว
ไม่ว่าจะเห็นความเข้มแข็งกำยำสมบูรณ์แบบเช่นที่บุรุษเพศพึงมีนั่นกี่ครั้ง เธอก็ไม่เคยชินเสียที กายสาวยังคงสั่นเทา หัวใจเต้นเร่าเหมือนกับครั้งแรกเสมอ
“ ทำไมคุณแสนกลับมาเร็วจังคะ ไหนบอกว่าจะไปสักครึ่งเดือนหรือมากกว่านั้น ” เธอชวนคุยกลบเกลื่อนความรู้สึกตื่นตัวจนมือสั่น
“ ฉันคิดถึงเธอจนทนไม่ไหวเลยต้องรีบกลับมา ”
“ เอ่อ... ” เธอชะงักค้าง ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนนิ่งเก้ ๆ กัง ๆ อยู่กับที่
“ วางของกินไว้ตรงนั้น ” เขาออกคำสั่ง บุ้ยใบ้ไปที่เคาน์เตอร์เครื่องดื่มเล็ก ๆ ที่อยู่อีกมุมในห้องนั้น
“ คุณแสนไม่ทานตอนนี้เหรอคะ เห็นป้าละมุนบอกว่าให้เร็ว ๆ เพราะคุณหิว ” เธอย้อนถามด้วยความสงสัย
“ อืม หิว แต่ไอ้ที่หิวน่ะไม่ใช่ขนมหรอก ” เขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วสาวเท้าไปหา เธอรีบเดินไปวางอาหารที่เคาน์เตอร์ แต่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกเขาปล้ำถอดเอาเสื้อคลุมแขนยาวด้านนอกออก เมื่อพบว่าข้างในเป็นชุดนอนลายการ์ตูนอีกชั้นเขาก็มุ่นคิ้วอย่างหงุดหงิด
“ ทำไมสวมชุดนี้มาหาฉัน ไม่เจอกันไม่กี่วัน ความจำเสื่อมไปแล้วหรือไง ว่าเวลามาเสิร์ฟกาแฟต้องสวมชุดแบบไหน ”
เขาหมายถึงชุดนอนเดรสผ้าซาตินสายเดี่ยวที่ความยาวเลยแก้มก้นไปนิดเดียวแบบที่เขาชอบ ความนุ่มและพลิ้วบางของมันส่งให้คนสวมดูเย้ายวนเหลือเกิน ยิ่งคนสวมที่มีรูปร่างอวบอัดทรงนาฬิกาทรายเช่นเธอ ยิ่งเซ็กซี่เป็นบ้า
เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาตรง ๆ พยายามบังคับสายตาไม่ให้มองไปยังร่างกายของเขาที่มันมีผลกับหัวใจและปฏิกิริยาทางร่างกายของเธอเสมอ ก่อนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“ ไม่ได้ลืมค่ะ แต่หนึ่งคิดว่าตอนนี้มันไม่สมควรแล้ว เพราะคุณแสนกำลังจะแต่งงาน ” คิ้วเข้มเหนือดวงตาดุดันเลิกขึ้น
“ แต่งงานอะไร ” น้ำเสียงเย็นชาไร้ความรู้สึกนั้นมันทำให้เธอหงุดหงิดที่เขาทำเหมือนเธอเป็นคนโง่ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรทั้งนั้น
“ หนึ่งได้ยินมาว่า... ”
“ ไม่มีใครจะแต่งทั้งนั้น เพ้อเจ้อ ” เขาพูดตัดบท
หนึ่งฤทัยขอบตาร้อนผ่าว เธอได้ยินเต็มสองหูตอนที่ยกของว่างมาเสิร์ฟคุณสิริซึ่งเป็นคุณแม่ของคุณแสนสราญในบ่ายเมื่อวาน ซึ่งท่านดื่มน้ำชากับเพื่อนร่วมก๊วนอีกสี่ห้าคน และพวกเขาคุยกับอย่างเป็นการเป็นงานกับการจับคู่หมายมั่นให้คุณแสนสราญแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนอีกคนซึ่งมีดีกรีปริญญาโทจากอังกฤษ และตอนนี้ทำงานบริษัทชั้นนำที่สวิตเซอร์แลนด์
มันไม่ใช่แค่การพูดคุยกันแบบสนุกสนาน แต่พวกท่านได้ทำการจองทริปที่มัลดีฟเรียบร้อย ได้ยินว่าคุณท่านโทรหาคุณแสนสราญที่บินไปงานแต่งเพื่อนที่ต่างประเทศ และท่านว่าจะนัดให้เจอกันกับลูกสาวของเพื่อน และหนึ่งฤทัยได้ยินเต็มสองรูหูว่าคุณแสนตอบตกลง
เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ที่เขาควรจะบอก เพื่อเธอจะได้ทำตัวถูกว่าเมื่อไหร่ควรเลิกเป็น ‘ นางบำเรอ ’ ให้เขาแบบนี้
แล้วเขายังจะมีหน้ามาบอกว่าไม่มีอะไรได้ยังไงกัน !
บทที่ 1 จะเอาแค่คนเดียว
20/05/2024
บทที่ 2 เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก
20/05/2024
บทที่ 3 แค่นางบำเรอ
20/05/2024
บทที่ 4 เพราะมันไม่ใช่ที่ของเธอ
20/05/2024
บทที่ 5 อยู่ไปก็มีแต่จะเจ็บปวด
20/05/2024
บทที่ 6 มือมันลื่น
20/05/2024
บทที่ 7 เป็นของฉันคนเดียวได้ไหม
20/05/2024
บทที่ 8 เอ็นดู
20/05/2024
บทที่ 9 บนเตียงสิ
20/05/2024
บทที่ 10 รังเกียจฉันเหรอ
20/05/2024
บทที่ 11 นมสด
20/05/2024
บทที่ 12 ต้องเอา
20/05/2024
บทที่ 13 ผัวคนแรก
20/05/2024
บทที่ 14 รอยดูดของเขา
20/05/2024
บทที่ 15 เสียงเชิงเสือ
20/05/2024
บทที่ 16 เขามาทำอะไรที่นี่
20/05/2024
บทที่ 17 เฮี้ยนเป็นบ้า
20/05/2024
บทที่ 18 ไม่ได้เห็นหน้า เห็นแค่หลังคาก็ยังดี
20/05/2024
บทที่ 19 ทั้งดูดทั้งเลีย
20/05/2024
บทที่ 20 ให้ฉันเอาตรงนี้นะ
20/05/2024
บทที่ 21 เอาด้วยกินด้วยก็ได้นี่
20/05/2024
บทที่ 22 ส่งรูปไปยั่ว
20/05/2024
บทที่ 23 ดีกว่าเอากับมันใช่ไหม
20/05/2024
บทที่ 24 ภาวนา
20/05/2024
บทที่ 25 ความห่วงใยของผองเพื่อน
20/05/2024
บทที่ 26 เป็นเมนส์หรือยัง
20/05/2024
บทที่ 27 บีหนึ่งคิดเหมือนบีสองไหม
20/05/2024
บทที่ 28 สองขีด
20/05/2024
บทที่ 29 ฉันท้องใช่ไหม
20/05/2024
บทที่ 30 นักโทษแสน
20/05/2024
บทที่ 31 ไอ้พวกไม่มีเมีย
20/05/2024
บทที่ 32 ขอกินนมหน่อยนะครับ
20/05/2024
บทที่ 33 ปากหวาน
20/05/2024
บทที่ 34 คุณแสนที่ร้าย (จบบริบูรณ์)
20/05/2024
หนังสืออื่นๆ ของ Xmaniac
ข้อมูลเพิ่มเติม