Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว

ข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว

Geddy

5.0
ความคิดเห็น
4.8K
ชม
64
บท

เผิงฟู่หลิน บุตรสาวราชครูเผิงผู้ยิ่งใหญ่ นางทั้งรูปงาม ทั้งเพียบพร้อมด้วยความสามารถ แต่ผู้คนกลับตราหน้าว่านางเป็นคุณหนูใจโฉด ทั้งร้ายกาจ ทั้งเอาแต่ใจ ในเมื่อนางรักมั่นทั้งหัวใจ แต่กลับได้รับเพียงความว่างเปล่า เช่นนั้นนางจะหันหลังให้บุรุษทุกคน....

บทที่ 1 เป็นไปไม่ได้

“เพล้ง...โครม” เสียงข้าวของที่ตกลงกระทบพื้นดังสนั่นไปทั่วห้องโถงใหญ่ของจวนราชครูเผิงอันหนิง เสียงกรีดร้องโวยวายของเผิงฟู่หลินยังคงดังออกมาไม่หยุด นางกรีดร้องโวยวายอาละวาดอย่างคนกำลังเสียสติ หากแต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปขัดขวางนางแม้แต่คนเดียว

สาวใช้ทั้งหลายต่างหันมองหน้ากันด้วยความแตกตื่น ข้าวของราคาแพงและหายากมากมายถูกทำลายเพียงเสี้ยวนาทีเดียว จนตอนนี้พื้นห้องโถงเต็มไปด้วยเศษกระเบื้องที่แตกละเอียดและกระจัดกระจายอยู่ทั่วบริเวณห้อง

ราชครูเผิงรีบโบกมือไล่พวกนางให้ออกจากห้องไปเสียก่อน ตอนนี้เขาเองก็ทำตัวไม่ถูกกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นกัน ในขณะที่ฮูหยินเซียงก็ได้แต่พยักพเยิดให้เหล่าสาวใช้รีบออกไปโดยเร็ว

“หลินเอ๋อร์ เจ้าหยุดร้องไห้ก่อนเถิด ท่านพ่อของเจ้าต้องหาวิธีจัดการให้เจ้าเป็นแน่” ฮูหยินเซียงตรงเข้าปลอบใจบุตรสาวที่กำลังอาละวาดไม่หยุด นางหันมองหน้าสามีอย่างขอความเห็นใจ

“เป็นไปไม่ได้ ข้าไม่ยอม ท่านพ่อ ข้าไม่ยอมรับ เหตุใดราชโองการสมรสจึงเป็นเสี่ยวว่าน ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ ๆ ข้าจะไปพบท่านพี่ซูเว่ยเดี๋ยวนี้” เผิงฟู่หลินร้องไห้คร่ำครวญ นางสะบัดตัวก่อนจะยืนตรงหน้าบิดาของตนอย่างไม่ยอมรับ การกระทำดังกล่าวของบุตรสาวทำเอาราชครูเผิงถึงกับกุมขมับด้วยความปวดหัวยิ่งนัก

“ท่านแม่ ท่านต้องช่วยข้า ท่านต้องช่วยข้านะ” เผิงฟู่หลินรีบหันไปหามารดาของตนทันที นางร้องไห้ปิ่มขาดใจ

สภาพของบุตรสาวในเวลานี้ยิ่งทำให้ฮูหยินเซียงรู้สึกปวดใจยิ่งนัก แต่ไหนแต่ไรมาบุตรสาวของนางถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจมาโดยตลอด หากอยากได้ดาวต้องได้ หากอยากได้ลมย่อมต้องได้เช่นกัน แต่บัดนี้ราชโองการที่ส่งมายังจวนกลับเหมือนสายฟ้าผ่า แล้วบุตรสาวของนางจะทนรับเรื่องนี้ได้อย่างไร

“ท่านพี่ ท่านพอจะมีทางช่วยเหลือหลินเอ๋อร์สักหน่อยได้หรือไม่ ท่านก็เห็นแล้วนี่ว่าหลินเอ๋อร์เศร้าเสียใจปานใด” ฮูหยินเซียงรีบกล่าวอ้อนวอนกับสามี นางมิอาจทนดูบุตรสาวในสภาพเช่นนี้ได้อีกต่อไป

“หลินเอ๋อร์ เจ้าใจเย็น ๆ ก่อนเถิด ในเมื่อฮ่องเต้มีราชโองการมาเช่นนี้ เจ้าก็จงตัดใจเสียก็แล้วกัน ไว้วันหน้าข้ารับปากเจ้า ข้าจะต้องหาคนดี ๆ ที่เหมาะสมให้กับเจ้าเป็นแน่” ราชครูเผิงพยายามเกลี้ยกล่อมลูกสาวคนเล็กอย่างรู้สึกยากลำบากใจ เขาคงตามใจบุตรสาวคนนี้มากจนเกินไปกระมัง ถึงทำให้นางอาละวาดเอาแต่ใจมากมายเยี่ยงนี้

“ข้าไม่ต้องการคนดีที่ไหน ข้าต้องการแต่งงานกับท่านพี่ซูเว่ยคนเดียวเท่านั้น” เผิงฟูหลินยังคงไม่ยอมรับ นางรักปักใจอยู่กับหนี่ซูเว่ยมาตั้งแต่ยังเยาว์วัย แล้วจะให้นางตัดใจแต่งงานกับคนอื่นได้อย่างไรกัน เผิงฟู่หลินตะโกนออกมาพร้อมจ้องมองบิดาของตนตาเขม็ง

“หลินเอ๋อร์...เจ้า...เฮ้อ...” ราชครูเผิงถึงกับถอนหายใจออกมากับท่าทางหัวแข็งของนาง เขารู้สึกจนปัญญาที่จะจัดการกับบุตรสาวหัวแก้วหัวแหวนคนนี้เสียเหลือเกิน

“ท่านพ่อ ท่านต้องไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ให้ข้านะ ข้าเชื่อว่าต้องมีอะไรผิดพลาดเป็นแน่ ผู้คนในเมืองหลวงนี้ต่างก็รู้ดีว่า คนที่สมควรได้แต่งงานกับท่านพี่ซูเว่ยควรจะเป็นข้า...เป็นข้าเพียงคนเดียวเท่านั้น” เผิงฟู่หลินรีบวิ่งมาเกาะแขนบิดาของนาง หญิงสาวอ้อนวอนบิดาของตนพร้อมน้ำตาที่ไหลพรากอาบแก้มนวล

เมื่อเผิงฟู่หลินเห็นบิดายังคงนิ่งเฉยอยู่อย่างนั้น นางจึงเชิดหน้าขึ้นพร้อมปาดน้ำตาทั้งสองข้าง “ถ้าท่านพ่อไม่จัดการให้ข้า เช่นนั้นข้ายอมแต่งเป็นอนุของท่านพี่ซูเว่ยก็ย่อมได้” น้ำเสียงจริงจัง แววตาหมายมาด มองบิดาของตนอย่างท้าทาย ทำเอาราชครูเผิงถึงกับตะลึงกับความดื้อรั้นของบุตรสาวตรงหน้า เลือดในกายสูบฉีดจนตอนนี้ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโมโห

“เหลวไหล ข้าคงตามใจเจ้ามากเกินไปแล้วจริง ๆ” ราชครูเผิงหันมาตำหนิบุตรสาวของตนด้วยนึกหงุดหงิดใจ ใช่ว่าตัวเขาเองจะไม่แปลกใจกับราชโองการที่ได้รับมาเมื่อสักครู่ แต่เขาย่อมรู้ดีว่ากษัตริย์ตรัสแล้วย่อมไม่คืนคำ แม้เขาจะมีตำแหน่งใหญ่โตและเป็นที่เกรงใจฮ่องเต้อยู่หลายส่วน แต่การจะไปขัดราชโองการนั้นย่อมเป็นเรื่องไม่สมควรอย่างยิ่ง แต่ความคิดของเผิงฟู่หลินนั้นยิ่งทำให้เขาถึงกับกุมขมับ เขาจะยอมให้พี่น้องแต่งร่วมชายคนเดียวกันได้อย่างไร ซ้ำยังจะให้บุตรสาวที่ตนรักนักหนาแต่งเข้าเป็นอนุอีกต่างหาก นั่นยิ่งเป็นเรื่องที่เขาไม่มีทางยอมรับไปได้เป็นแน่

เผิงฟู่หลินมองหน้าบิดาของตนด้วยความผิดหวัง นางร้องตะโกนอย่างคนสิ้นสติ “ท่านพ่อ ท่านทำเช่นนี้กับข้าได้อย่างไร เสี่ยวว่านนางมีสิทธิ์อันใดมาแย่งคนรักของข้า นางมีสิทธิ์อันใดกัน ต้องเป็นนางแน่ ๆ ที่ใช้มารยาหลอกล่อท่านพี่ซูเว่ยให้หลงกล ข้าจะไปจัดการนางเดี๋ยวนี้”

ราชครูเผิงหมดความอดกลั้น เขาเผลอเงื้อมือขึ้นตบลงใบหน้าของเผิงฟู่หลินเข้า ทำเอาใบหน้าขาวนวลสะบัดไปอย่างแรงพร้อมรอยแดงปื้นที่ขึ้นเป็นริ้วตามความหนักของมือตน

ฮูหยินเซียงถึงกับร้องเสียงหลงออกมาเสียงดังลั่น “ท่านพี่ ท่านทำเช่นนี้ได้อย่างไร หลินเอ๋อร์กำลังเศร้าโศกท่านยังมาทำร้ายลูกสาวของเราเช่นนี้อีก” นางพูดพร้อมรีบเข้าไปประคองร่างบุตรสาวด้วยความโกรธเคือง “หลินเอ๋อร์ เจ้าเจ็บหรือไม่ เจ้าอย่าโกรธพ่อเจ้าเลยนะ” นางพูดปลอบโยนบุตรสายพร้อมมองสามีด้วยสายตาตำหนิอย่างแรง

ราชครูเผิงที่ยังคงตะลึงกับการกระทำอันชั่ววูบของตนเองไปครู่หนึ่ง ก่อนเขาจะได้สติ ชายชราได้สะบัดหน้าหนีสองแม่ลูกทันที เขาถอนหายใจออกมาอย่างแรงด้วยจนคำพูดใด ๆ

ราชโองการที่เพิ่งรับมาเป็นราชโองการประทานสมรสให้กับหนี่ซูเว่ย รัชทายาทกับเผิงเสี่ยวว่าน บุตรสาวคนโตของตน นั่นจึงทำให้เขารู้สึกลำบากใจยิ่ง อันที่จริงเขาหมายมั่นว่าผู้ที่ควรแต่งงานกับรัชทายาทคือ เผิงฟู่หลิน บุตรสาวคนเล็กของตนต่างหาก แต่เมื่อเหตุการณ์แปรผันเช่นนี้ เขาจึงได้แต่น้ำท่วมปาก มิรู้จะทำเช่นใดดี

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Geddy

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

สลับรักยัยเลขาฝาแฝด

สลับรักยัยเลขาฝาแฝด

มะนาวสีชมพู
5.0

เรื่อง สลับรักยัยเลขาฝาแฝด โปรย...หญิงสาวฝาแฝด ที่พบกันโดยบังเอิญ พวกเธอเกิดความสงสัยแล้วอยากจะหาความจริงกับเรื่องนี้ คนหนึ่งเก่งฉลาด อีกคนน่ารักเรียบร้อย แนะนำตัวละคร กัญญารัตน์ วัชรจิรกุล (กรีน) อายุ 26 ปี ลูกสาวคนเดียวของคุณภูมิพัฒน์ กับ คุณศิริวรรณ เรียนจบมาจาก เยอรมัน แต่ด้วยที่ว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียว จึงต้องมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ตอนแรก เธอก็อยากจะไปหาประสบการณ์ ในสิ่งที่ตัวเองเรียนมา แต่ก็ถูกผู้เป็นมารดาขอร้องให้มาช่วยงานคุณพ่อซะก่อน เพราะพ่อของเธอก็อายุมากแล้ว เธอจึงยอมมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ไร่ที่ทำให้เธอ ได้ไปเรียนเมืองนอก ไร่ที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวเธอ และตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเกือบปีแล้ว เธอได้มาทำงานแทนผู้เป็นบิดา ได้เต็มตัวแล้ว เธอมีเพื่อนที่สนิทคนหนึ่งชื่อ อคิณ เป็นเจ้าของไร่ชา ที่อยู่ติดกับไร่กาแฟของเธอ เควิน เตชะวงศ์วรากุล (คุณเค) อายุ 35 ปี นักธุรกิจหนุ่มหล่อ เป็นผู้ชายที่สาวๆ ต่างหมายปอง เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย ก็ไม่แปลกที่จะมีสาวๆ เข้ามาหา "ผมเป็นผู้ชายนะครับ มีผู้หญิงมาทอดสะพานให้ถึงที่ ผมก็ต้องเป็นสุภาพบุรุษหน่อยสิครับ จะปล่อยผ่านได้ยังไง ผมขึ้นเตียงกับพวกเธออยู่บ่อยครั้ง แต่ทุกคนผมก็จะตกลงกับพวกเธอว่าไม่มีการผูกมัดใดๆ ทั้งสิ้น แฟนเหรอ...ผมไม่คิดจะมีหรอก แค่งานก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ขออยู่แบบโสดๆ แบบนี้ดีกว่า อีกอย่างผู้หญิงพวกนั้นเข้ามา ก็เพราะเงินของผมทั้งนั้น เวลาที่ผมนอนกับพวกเธอแต่ละคน ผมไม่ได้เอาฟรีๆ หรอกนะครับ ผมจ่ายหนักทุกครั้ง ส่วนยัยเลขาของผมก็งั้นๆ ผมไม่เคยคิดอะไรกับเธอ ถึงเธอจะสวย เธอเป็นคนวางตัวดี คนดีอย่างผมไม่กินไก่วัดหรอกครับ เธอทำงานกับผมมาสามปี ทำงานก็พอใช้ได้ก็ทั่วๆไป ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ไม่ใช่ว่าเธอทำงานไม่ดีนะครับ แต่มาตรฐานของผมคงจะสูงไป" กัญญาณี วรกฤตติกา (แกรนด์) อายุ 26 ปี หญิงสาวตัวเล็กผิวขาวตาโต ขนตายาว เธอเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง เธอทำงานเป็นเลขาให้เควินมาสามปี เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร พูดน้อย ตั้งใจทำงานและเธอก็ทำงานของเธอได้เป็นอย่างดี ไหนจะงานราษงานหลวง แล้วแต่บอสของเธอจะสั่ง และเธอก็เบื่อชีวิตในเมืองหลวงมาก เมืองที่มีแต่ความแออัด รีบเร่ง วุ่นวาย รถก็ติดอากาศก็มีแต่มลพิษ แล้วก็งานเลขาที่มีเจ้านายเจ้าชู้ เข้มงวด เนียบ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เธออยากใช้ชีวิตที่สงบสุข ท่ามกลางธรรมชาติ เป็นชีวิตที่เธอใฝ่ฝัน อคิณ ทวีทรัพย์ธาดา (คิณ) อายุ 26 ปี "ผมอคิณ เจ้าของไร่ชา อายุอานามก็พอๆ กับกรีนนั่นแหละครับ เพราะผมกับกรีนเป็นเพื่อนกัน เราเรียนมาด้วยกัน พอโตมา เราก็สนิทกันเหมือนตอนเด็กๆ นั่นแหละครับ พูดถึงเพื่อนผม ความอ่อนหวานสักนิดก็ไม่มี ทำงานก็อย่างกับผู้ชาย แถมมันยังดุมากอีกด้วย เวลามันดุลูกน้องที่ทำงานผิดพลาดนะ ผมนี่ขนลุกเลย ถ้าผมเอามันมาเป็นเมียนะ ผมได้แม่เพิ่มมาอีกคนนึงแน่ ฮึ้ยยยย!! แค่คิดก็ขนลุก แต่ผู้ใหญ่นี่สิครับ รวมถึงไอ้น้องเวรของผมด้วย อยากได้เธอมาเป็นสะใภ้ แต่ผมไม่เล่นด้วยหรอกครับ ขอเป็นเพื่อนกับมันแบบนี้ไปนานๆ ดีกว่า" บทนำ ณ ไร่กาแฟที่เป็นบ้านเกิดของหญิงสาวที่มีนามว่ากรีน เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผิวขาว หน้าตาน่ารัก ผมยาวรูปร่างทะมัดทะแมง เธอทำงานในไร่ ได้เหมือนคนงานคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เธอทั้งสวยและเก่งแถมยังฉลาด พูดจาฉะฉาน กำลังเดินตรวจงานในไร่ ไร่ที่ผู้เป็นบิดาสร้างไว้ให้กับลูกสาวเพียงคนเดียวของท่าน ที่ท่านเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเล็กๆ กรีนเธอเป็นผู้หญิงเก่ง ถึงตัวเธอจะเล็กแต่เธอก็สู้งาน ทำงานในไร่ได้เสมือนกับลูกน้องของเธอทุกคน แต่ถึงอย่างนั้นด้วยความที่เธอเรียนจบจากต่างประเทศมา เธอก็อยากจะมีประสบการณ์ในการทำงานที่เธอได้ศึกษาเรียนรู้มา ที่ไม่ใช่ไร่ของเธอ เธอเรียนด้านบริหารธุรกิจ และยังพูดได้ตั้งหลายภาษาด้วยความเก่งและหัวดีของเธอ ทำให้เธออยากจะลองไปใช้วิชาที่ได้ร่ำเรียนมา และในขณะเดียวกันก็มีผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนกับเธออย่างกับแกะมีนามว่า แกรนด์ เธออยู่เมืองหลวงของประเทศไทยตั้งแต่เกิด

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
1

บทที่ 1 เป็นไปไม่ได้

19/02/2025

2

บทที่ 2 วันของข้า

19/02/2025

3

บทที่ 3 ไม่ยอมรับ

19/02/2025

4

บทที่ 4 กักขัง

19/02/2025

5

บทที่ 5 หัวใจท่านไม่เคยมีข้า

19/02/2025

6

บทที่ 6 ข้าจะไม่ให้ใครรังแกเจ้าอีก

19/02/2025

7

บทที่ 7 ราชโองการฟ้าผ่า

19/02/2025

8

บทที่ 8 เผชิญหน้าว่าที่สามี

19/02/2025

9

บทที่ 9 กำหนดแต่งงาน

19/02/2025

10

บทที่ 10 งานแต่งงาน

19/02/2025

11

บทที่ 11 พยศ

19/02/2025

12

บทที่ 12 ปราบพยศ

19/02/2025

13

บทที่ 13 กล้ำกลืน

19/02/2025

14

บทที่ 14 หนีหน้า

19/02/2025

15

บทที่ 15 เค้าลาง

19/02/2025

16

บทที่ 16 เผชิญหน้า

19/02/2025

17

บทที่ 17 ฟ้าครึ้มเมฆดำ

19/02/2025

18

บทที่ 18 เพราะเหตุใด

19/02/2025

19

บทที่ 19 ตัดเยื่อใย

19/02/2025

20

บทที่ 20 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

19/02/2025

21

บทที่ 21 นี่มิใช่สิ่งที่ท่านควรคำนึงถึง

19/02/2025

22

บทที่ 22 เจ้าเมามากแล้ว

19/02/2025

23

บทที่ 23 ข้าสามารถฝากหัวใจที่ท่านได้หรือไม่

19/02/2025

24

บทที่ 24 เจ้ารู้จักเขินอายแล้วหรือ

19/02/2025

25

บทที่ 25 วางยา

19/02/2025

26

บทที่ 26 ปรักปรำ

19/02/2025

27

บทที่ 27 หมางเมิน

19/02/2025

28

บทที่ 28 บาปนี้ข้ายินดีรับ

19/02/2025

29

บทที่ 29 ข้าไม่ผิด

19/02/2025

30

บทที่ 30 ถึงคราวเปลี่ยนแปลง

19/02/2025

31

บทที่ 31 หลั่งน้ำตาครั้งสุดท้าย

19/02/2025

32

บทที่ 32 แสวงหาความสุข

19/02/2025

33

บทที่ 33 พบผู้รู้ใจ

19/02/2025

34

บทที่ 34 เหตุใดเจ้าจึงอยู่ที่นี่

19/02/2025

35

บทที่ 35 ปิ่นรัดเกล้า

19/02/2025

36

บทที่ 36 ของตอบแทนหรือแทนใจกันแน่

19/02/2025

37

บทที่ 37 หึงหวง

19/02/2025

38

บทที่ 38 เคราะห์กรรมกระหน่ำซัด

19/02/2025

39

บทที่ 39 ข้ายอมทิ้งศักดิ์ศรีทั้งหมดที่มี

19/02/2025

40

บทที่ 40 ปลดแม่ทัพใหญ่

19/02/2025