Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เพียงสายตาที่คุณเว้าวอน

เพียงสายตาที่คุณเว้าวอน

หนูแดง หนูแดงตัวน้อย

5.0
ความคิดเห็น
7.4K
ชม
39
บท

เพียงสายตาที่เขามองฉันอย่างเว้าวอน...ก็ทำให้ฉันเผลอมอบกาย มอบใจให้เขาไปทั้งหมด เขาคือ ‘มอร์แกน แคมป์เบลล์’ ชายชาวอเมริกันทรงเสน่ห์ที่ฉันได้เจอกับเขาผ่านแอพลิเคชั่นหาคู่ แล้วฉันก็ตกหลุมรักเขาจากสายตาที่เขาใช้มองฉัน มันเป็นเรื่องที่บ้ามาก แต่ฉันก็รักเขาไปแล้ว...รักผู้ชายที่แทบไม่รู้จักกันนอกจากชื่อ ทุกอย่างมันควรจะจบลงหลังจากความสัมพันธ์ลึกซึ้งของเราสิ้นสุดลงในวันออกเดตครั้งแรก ทว่าฉันกลับได้หวนมาเจอเขาอีกครั้งในฐานะ ‘ผู้ปกครอง’ ของนักเรียนอนุบาลที่ฉันเป็น ‘ครูพี่เลี้ยง’ อยู่ นี่เขามีลูกแล้วเหรอ!? ฉันควรจะตัดใจแล้วสินะ แต่...จู่ๆ เขาก็มาบอกว่า... ‘ผมคิดถึงช่วงเวลาที่คุณใช้กับผมในวันนั้นนะ’ ถ้าฉันคล้อยตามเขา ฉันจะตกอยู่ในสถานะเมียน้อยของเขาหรือเปล่า? ให้ตายเถอะ ถ้าเป็นอย่างนั้น มันก็เป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง! ทว่า...หัวใจของฉันกลับไม่เชื่อฟังเอาเสียเลย ยิ่งเห็นสายตาของเขา ฉันก็เหมือนจะลืมสิ้นซึ่งศีลธรรมไปเสียหมด ได้โปรดเถอะ มอร์แกน...อย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้น อย่ามองฉันด้วยสายตาเว้าวอนอย่างนั้นเลย...

บทที่ 1 ดอกไม้ของฉัน

ฉันตกหลุมรักผู้ชายคนหนึ่งจากแอพลิเคชั่นหาคู่โดยไม่ได้ตั้งใจ...

ตอนแรกที่นัดเจอกัน ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะจริงจังกับความสัมพันธ์นี้หรอกนะ เพราะฉันเพิ่งคุยกับเขา...ผู้ชายที่ชื่อ ‘มอร์แกน แคมป์เบลล์’ ได้เพียงไม่กี่สัปดาห์เอง

ใช่ เขาเป็นชาวต่างชาติ เป็นชาวอเมริกันร้อยเปอร์เซ็นต์เลยล่ะ แต่ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขามีเชื้อชาติไหนผสมอีกบ้าง ซึ่งมันก็ไม่ได้สำคัญเท่ากับการที่เขาคุยกับฉันค่อนข้างถูกคอ เขาไม่เคยชวนคุยเรื่องใต้สะดือ ให้เกียรติ และไม่ละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวเท่าไรนัก นั่นทำให้ฉันสบายใจที่จะคุยกับเขา รวมถึงการออกมาเจอเขาด้วยเมื่อเขาเสนอมาว่า...

‘เราลองเจอกันสักครั้งดีไหมครับ’

เขาพิมพ์มาเป็นภาษาไทยล่ะ ตอนที่เห็นครั้งแรก ฉันแปลกใจมากทีเดียวด้วยปกติเราจะคุยกันเป็นภาษาอังกฤษตลอด ตอนแรกคิดว่าเขาให้เพื่อนหรือคนรู้จักที่เป็นคนไทยช่วยพิมพ์ให้ แต่เปล่าเลย เขาบอกว่าเขาพิมพ์เอง มิหนำซ้ำตอนที่เราคุยโทรศัพท์กัน เขายังพูดไทยปร๋ออีก ทำให้คนที่คุยภาษาอังกฤษกับเขามาโดยตลอดต้องกลับหน้าเทปแทบไม่ทัน

ความน่าสนใจของเขาในเรื่องนี้ทำให้ฉันตอบตกลงที่จะไปเจอเขา แน่ล่ะว่าฉันไม่ได้จริงจัง คิดแค่ว่าเจอหน้า กินข้าวด้วยกัน อาจจะพูดคุยกันด้วยอีกสักเล็กน้อย แล้วก็จะแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน

แต่...ความตั้งใจของฉันก็ผิดพลาดทั้งหมดเมื่อได้มาเจอกับเขาตัวเป็นๆ

กลับกลายเป็นว่าฉันอยู่ยาวหลังจากกินข้าวด้วยกันเสร็จ ส่วนสาเหตุที่ฉันอยู่ยาวน่ะหรือ?

เชื่อเรื่องรักแรกพบหรือเปล่าล่ะ ถ้าเชื่อ ฉันจะเล่าให้ฟังว่าตอนแรกที่ฉันเจอเขา นอกจากรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลาคมคายตามประสาชาวตะวันตกแล้ว เขายังมีดวงตาที่มีเสน่ห์เป็นอย่างมากอีกด้วย

ดวงตาสีน้ำตาลมะฮอกกานีคู่นั้นฉุดรั้งให้ฉันต้องอยู่กับเขาต่อโดยที่เขาไม่ต้องร้องขอ ยิ่งถูกเขาจับจ้องด้วยดวงตาคู่นั้น ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายก็ฉันก็เต้นระทึกชนิดที่ควบคุมไม่อยู่

มันช่างเย้ายวน...และดูเว้าวอนเป็นอย่างมาก ถึงขนาดที่ทำให้ฉันคล้อยตามเขาไปได้แทบทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนที่เขาพูดขึ้นมาว่า...

‘ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมอยากจะชวนคุณไปต่อ...ที่คอนโดฯ ของผม’

บอกตามตรงว่าฉันไม่ชอบผู้ชายที่หวังจะแอ้มฉันตั้งแต่เดตแรก แต่ก็อย่างที่บอก ฉันตกหลุมรักเขาไปแล้ว ถึงจะรู้ดีแก่ใจว่ามันจะเป็นเพียงความสัมพันธ์ลึกซึ้งชั่วครั้งชั่วคราวที่เกิดขึ้นแล้วจบลงไป ฉันก็ยังจะตอบตกลงเขาไป โดยที่เขาก็ยิ้มกว้างให้กับคำตอบของฉัน

‘ผมดีใจที่คุณยอมรับคำชวนของผมนะ...โรสแมรี่’

เป็นชื่อของฉันเวลาที่ใช้คุยกับคนต่างชาติ จริงๆ แล้วฉันมีชื่อว่า ‘รสมาลี’

ตอนที่บอกมอร์แกนว่าชื่อภาษาไทยของฉันคืออะไร เขาสนใจเป็นอย่างมาก

‘มันแปลว่าอะไร’

‘รสแปลว่ารสชาติ ส่วนมาลีก็ดอกไม้ รวมๆ กันก็คงจะแปลว่ารสชาติของดอกไม้มั้งคะ’

‘รสชาติของดอกไม้...ผมชอบความหมายนะ’ มอร์แกนยิ้มกริ่ม ก่อนจะส่งสายตายั่วยวนมาให้ ‘ผมชักอยากรู้แล้วสิว่าดอกไม้อย่างคุณมีรสชาติยังไง’

สายตาของเขาอาจจะเป็นการจับจ้องธรรมดาก็ได้ แต่สำหรับฉัน ฉันตีความว่ามันยั่วยวนไปแล้วล่ะ และมันก็ทำให้ฉันตามเขามาถึงคอนโดฯ ที่เขาอยู่ หลังจากนั้น...ดอกไม้ของฉันจะมีรสชาติอย่างไร มอร์แกนก็ได้รู้ในตอนนี้

ฉันถูกเขาบดจูบด้วยความกระหายทันทีที่เราเข้ามาในห้อง มอร์แกนจูบฉันพร้อมๆ กับการพาไปที่โซฟาในห้องรับแขกด้วย พอฉันทิ้งตัวลงนอนราบ เขาก็โถมกายทาบทับแล้วชำแรกปลายลิ้นเข้ามาในโพรงปาก เกี่ยวกระหวัดเข้ากับปลายลิ้นของฉันจนเราทั้งสองแทบจะหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน

เขาร้อนรุ่มเป็นอย่างมาก รีบร้อนมากด้วยเช่นกัน เพราะหลังจากที่เราจูบกันดูดดื่มอย่างนั้นเพียงไม่กี่วินาที ฝ่ามือหนาก็กำจัดเสื้อของฉันออกไปโดยแทบไม่รู้ตัว ก่อนที่เขาจะเคล้นคลึงหน้าอกหยุ่นผ่านบราเซียตัวเล็กทีละน้อยจนฉันเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขา

มันหนักหน่วง...และร้อนเร่าเป็นอย่างมาก ทำเอาฉันแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง เขาจูบจรดมาตรงส่วนไหนก็แอ่นสะท้านรับเอาความเสียวกระสันนั้นไปเสียหมด มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนเขาจูบที่ปลายติ่งหูแล้วขบเม้มเบาๆ

‘มันเกะกะ ผมขอถอดออกนะ’

เขากระซิบบอก ฉันพยักหน้า ไม่ทันไร บราเซียก็ถูกกำจัดออกไป เหลือเพียงหน้าอกหน้าใจที่เผยให้เขาเห็นเต็มสองตา ฉันผินหน้าหนีเล็กน้อย กลัวเหลือเกินว่าเขาจะบอกว่าหน้าอกฉันเล็ก หากแต่เมื่อเขาวางมือทาบทับลงมาแล้วเคล้นคลึงอีกครั้ง เขาก็ส่งเสียงคำรามในลำคอเบาๆ

‘อืม...’

ฉันเดาว่าเขากำลังพึงพอใจ และฉันก็อยากจะทำให้เขาพอใจมากกว่านี้ ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร

‘ถ้าผมจะทำอะไรที่มากไปกว่านี้ คุณจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม’

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ หนูแดง หนูแดงตัวน้อย

ข้อมูลเพิ่มเติม
รับผมเป็นพ่อของลูกนะครับ[Mpreg]

รับผมเป็นพ่อของลูกนะครับ[Mpreg]

นิยายวาย

5.0

เมื่อมนุษย์เพศชายเกิดการวิวัฒนาการทางร่างกาย ผู้ชายกลุ่มหนึ่งจึงสามารถตั้งท้องได้ และเพราะความเมาชนิดหลุดโลกในคืนวันนั้น ‘นภัทร’ เดือนคณะสุดหล่อจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความจริงว่าตัวเองจัดการรวบหัวรวบหางลากหลืบคณะอย่าง ‘สิงหา’ ไปมี one night stand เป็นที่เรียบร้อย เรื่องควรจะจบลงแค่นั้น แต่ไม่จบเมื่อชีวิตน้อยๆ ถือกำเนิดขึ้น นภัทรหายตัวไป กลับมาอีกครั้งพร้อมกับข่าวลือประหลาดๆ ก่อนสิงหาจะพบว่าต้นเหตุของข่าวลือคือเด็กหญิงตัวน้อยอย่าง ‘น้องณดา’ ที่สิงหาสงสัยเหลือเกินว่าจะเป็นลูกของเขา “ให้เรียกนายว่าพ่อไม่ได้หรอก น้องณดาไม่ได้ลูกของนาย” “งั้นเรียกป๊ะป๋าก็ได้” “ไม่ได้” “แด๊ดดี้” “นี่...พอเลย” “ดาดา” คำเรียกที่หลุดจากปากของเด็กหญิงตัวน้อยทำเอาคุณพ่อกำมะลอยิ้มหน้าบาน ปฏิบัติการทวงคืนความเป็นพ่อต้องมา ต่อให้นภัทรไม่ยอมรับ งั้นสิงหาก็ขอเข้าทางลูกสาวตัวจิ๋วก็แล้วกัน! รับผมเป็นพ่อของลูกเถอะนะครับ!

อาคิรา ครุฑใต้ตะวัน

อาคิรา ครุฑใต้ตะวัน

โรแมนติก

5.0

เพราะไปตีกับเกรียนคีย์บอร์ดที่บังอาจเอานิยายเธอมาวิจารณ์หยาบๆ คายๆ ว่างานเธอเชิดชูระบอบปิตาธิปไตย ตามมาด้วยการดูแคลนเหยียดหยามทางเพศสภาพอีกหลายอย่าง ทำเอา ‘อาคิรา’ นักเขียนนิยายประโลมโลกถึงกับเลือดเฟมินิสต์ในกายเดือดพล่าน กล้าดียังไงมากล่าวหาเธออย่างนี้ งานเธอถึงจะเป็นงานประโลมโลก แต่ใช่ว่าจะเชิดชูระบอบชายเป็นใหญ่สักหน่อย! ต้องตามไปตบตีจนกว่าจะชนะ เถียงแพ้รอบนั้น แต่คนไม่แพ้ ตามหาแอคเคาทน์ของคนที่ใช้นามแฝงว่า ‘เวนไตย’ ไปจนเจอเข้ากับตอจังเบ้อเร่อ โดยหารู้ไม่ว่าเวนไตยคนนี้ หาใช่ไอ้เวรตะไลที่ประนามหยามเหยียดแต่อย่างใดไม่ ทว่าเป็นบรรณาธิการหนุ่มผู้คว่ำหวอดในวงการวรรณกรรมสร้างสรรค์สังคมต่างหาก “ฉันจะทำให้ดูว่างานเขียนฉันมันไม่ได้เชิดชูระบอบชายเป็นใหญ่!” “งั้นก็ลองเขียนมาดู ผมอยากอ่านเหมือนกัน อยากรู้ว่านักเขียนอย่างคุณจะทำได้ดีสักกี่น้ำ” โดนท้าทายมาถึงกับปรี๊ด คอยดูเถอะ เธอจะเอารางวัลมาฟาดหน้าไอ้เวรตะไลนี่ให้ได้เลย!

แม่หยาดฟ้าของไอ้หมาดิน

แม่หยาดฟ้าของไอ้หมาดิน

โรแมนติก

5.0

“ฉันจะเป็นเมียของนายดินค่ะ” ไม่รู้ว่าส้มหล่นหรือโชคร้ายกันแน่ที่จู่ๆ คุณหนู ‘หยาดฟ้า’ ของตระกูลเศรษฐีเมืองกรุงก็มาถวายตัวยอมเป็นเมียของ ‘ไอ้ดิน’ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเสียอย่างนั้น ไอ้ดินค่อนข้างจะงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็จะไม่ให้งงได้อย่างไร เขาไม่รู้จักมัดจี่กับเจ้าหล่อนนี่ จู่ๆ ก็มาบอกว่าจะเป็นเมียเขา เป็นใครก็งงทั้งนั้นแหละ! ก่อนที่เขาจะได้รับรู้ว่าเหตุนี้เกิดขึ้นเพราะหยาดฟ้าถูกบิดาบังคับให้แต่งงาน เธอจึงหนีมาอยู่ที่บ้านพักตากอากาศในต่างจังหวัด และได้เจอกับกุลีหนุ่มที่นี่ ประจวบเหมาะกับที่บิดาของเธอโทรมาคาดคั้นให้เธอกลับไปแต่งงานพอดี เธอถึงได้ลั่นวาจานี้ออกมาให้บิดารู้ว่าเธอมีผู้ชายคนใหม่ที่ยินยอมพร้อมใจจะเป็น ‘เมีย’ ของเขาแล้ว หาใช่ผู้ชายที่บิดาจัดเตรียมมาให้ สำหรับไอ้ดิน นี่คงไม่ใช่ส้มหล่นหรอก เป็นคราวเคราะห์เสียมากกว่า เขาจึงรีบบอกปัดหัวขวิด “ไม่ล่ะครับคุณหนู ผมคงไม่อาจเอื้อมไปเด็ดดอกฟ้าหรอก ผมก็แค่กุลีใช้แรงงานไปวันๆ จะเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงให้คุณหนูอยู่ดีกินดีได้” “ไม่ต้องกินดีอยู่ดีก็ได้ แค่ให้ฉันอยู่ด้วยก็พอ” “ให้อยู่ด้วยก็ไม่ได้ครับ ก็คุณหนูน่ะเป็น...” “เป็นเมียนายดินไงล่ะ” เป็นที่ไหนกัน เขายังไม่ได้ซั่มเธอเลยสักกะยก! ไอ้ดินปวดขมับตุบๆ ขณะที่หยาดฟ้าเชื้อเชิญเขาเป็นการใหญ่ “แล้วนี่มัวรออะไรอยู่ รีบพาฉันเข้าบ้านสิ จะได้ทำอะไรอย่างที่ผัวเมียเขาทำกัน” เธอรู้หรือเปล่าว่าพูดถึงเรื่องอะไรอยู่น่ะ!? ไอ้ดินไม่แน่ใจนัก แต่แวบเดียวก็แน่ใจแล้ว เพราะจู่ๆ หญิงสาวก็ดึงคอเสื้อให้หน้าอกอิ่มล้นทะลักออกมา ไอ้ดินมองจ้องตาไม่กะพริบ ได้สติมาอีกครั้งก็ตอนที่สาวเจ้าเอ่ยปาก “มาสิพี่ดิน มาเอากัน ฟ้าพร้อมจะเป็นเมียพี่แล้ว” ดูพูดจาเข้า เรียกแทนตัวด้วยชื่อ แทนเขาว่าพี่ชวนให้เอ็นดูอีก! โอ๊ย! ไอ้ดินจะบ้าตาย! เห็นทีเขาคงหนีไม่พ้นการถูกยัดเยียดความเป็น ‘ผัว’ ด้วยฝีมือหยาดฟ้าแล้วล่ะ

ลักรัก

ลักรัก

นิยายวาย

5.0

เพราะอกหักจากคนที่แอบชอบมานาน ทำให้ ‘ภีม’ พาตัวเองไปในที่อโคจรเพื่อที่จะระบายความเศร้าเสียใจออกไปบ้าง หากทว่าในคืนนั้น เขากลับได้พบกับชายแปลกหน้าอย่าง ‘สุดเขต’ ที่บังเอิญเข้ามาพูดคุยด้วย ทั้งสองเกือบจะลงเอยกันด้วยความสัมพันธ์ข้ามคืน หรือที่เรียกกันว่า One night stand หากทว่าก็เกิดเรื่องวุ่นๆ เสียก่อน ก่อนที่ภีมจะพบว่าผู้ชายที่เขาได้เจอในคืนนั้น เป็นคนคนเดียวกับคนที่เขาแอบชอบตกหลุมรัก ให้ตาย! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! ขณะเดียวกัน ปฏิบัติการ ‘ลัก’ ความรักของภีมก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อสุดเขตไม่สามารถลืมความน่ารักของภีมลงได้เลย เขาต้องเอามาให้ได้ ทั้งตัวภีม และความรักของภีม จะเอามาให้ได้ทั้งหมดเลยคอยดู!

นักพรตเจ้าสำราญ

นักพรตเจ้าสำราญ

นิยายวาย

5.0

แม้ขึ้นชื่อว่าเป็นปีศาจ ทว่าปีศาจกวางอย่าง ‘ลู่ลู่’ กลับหาได้พิสมัยการระรานมนุษย์สักเท่าไรนัก สะอาดบริสุทธิ์เสียจนแทบจะลุแก่ตบะแล้ว ทว่า... ชีวิตของเขาก็หาได้สงบสุขอีกต่อไปเมื่อนักพรตปราบปีศาจอย่าง ‘เยี่ยนเฉิน’ หนีตายจากการถูกล่าเพราะดันไปต้มตุ๋นชาวบ้านวิ่งทะเล่อทะล่ามาสลบอยู่หน้าถ้ำ ถึงจะเป็นปีศาจแต่ก็หาได้ไร้น้ำใจนัก มอบไมตรีช่วยเหลืออย่างไม่เกี่ยงงอน หากแต่เยี่ยนเฉินกลับตอบแทนบุญคุณด้วยการทำให้ชีวิตของลู่ลู่แปดเปื้อนด้วยมลทิน บีบบังคับให้ปีศาจกวางน้อยรวมหัวในแผนต้มตุ๋นชาวบ้านเพื่อเอาคืน! นักพรตจอมกะล่อนผงาด ใช้ชีวิตอย่างสำราญ ขณะที่ปีศาจน้อยถูกจิกหัวใช้ให้ไประรานชาวบ้านไม่เว้นวัน อะไรไม่ว่า เยี่ยนฉินยังขยันลูบหางเล็กๆ ของเขาเสียเหลือเกิน ไม่รู้หรือไงว่าตรงนั้นน่ะ...มะ...มัน... ...ทำให้ตัวร้อนผะผ่าวนะ! ต้องมีสักวันที่พลั้งเผลอไปมากกว่านี้แน่ สวรรค์! ลู่ลู่ผู้นี้จะหลั่งน้ำตาเป็นสายโลหิตแล้ว!

ระบำทะเลทราย

ระบำทะเลทราย

นิยายวาย

5.0

หากผู้ใดเชื่อว่าทะเลทรายผืนนี้โหดร้าย ผู้นั้นย่อมเชื่อในสิ่งที่ผิด เพราะสิ่งที่โหดร้ายกว่าผืนทะเลทรายแห้งแล้ง คือกองกำลังโจรทะเลทรายของ 'อัลมิราน' ผู้นี้ต่างหาก โหดร้าย...ชั่วช้า...เลวสามานย์ ดูเหมือนจะเป็นคำสร้อยที่พ่วงท้ายชื่อของโจรหนุ่มนามเลื่องลือไปเสียแล้ว แต่เขาจะสนใจสิ่งใดกัน ในเมื่อเขาถูกตราหน้าว่าชั่ว เขาก็จะเป็นคนชั่วให้สมดั่งที่ถูกบีบคั้น เพียงเพื่อให้ได้อัญมณีแห่งสุลต่านมาครอบครอง เขาก็ไม่เกรงกลัวสิ่งใดแล้ว หากแต่หารู้ไม่ว่าสวรรค์จะนำพาให้เขาพบกับอัญมณีมีชีวิตแห่งทะเลทราย...'จามิล' นักระบำร่อนเร่ผู้มีเสน่ห์เย้ายวน เพียงได้ชมระบำทะเลทรายของจามิลแค่ครั้งเดียวเท่านั้น หัวใจของอัลมิรานก็ถูกครอบครองไปสิ้น โดยหารู้ไม่ว่าตนกำลังก้าวเข้าสู่หุบเหวอเวจีแสนหวานที่จะฉุดคร่าชีวิตเขาไปเสียแล้ว...

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไป๋ฟางเซียน ภรรยาข้ามภพ

ไป๋ฟางเซียน ภรรยาข้ามภพ

โรแมนติก

5.0

“อันตัวข้า มีนามว่าไป๋ฟางเซียน” ปกติคนอื่นข้ามเวลาคงได้รับมิติ พลังวิเศษ ความเทพทรูต่าง ๆ แล้วนางเล่า ไม่เห็นเป็นเหมือนในนิยายที่เคยอ่านบ้าง เท่านั้นยังไม่พอ! นางยังเข้ามาอยู่ในร่างสาวงามอันดับหนึ่ง มีสถานะเป็นถึงภรรยาของท่านแม่ทัพ ที่สามีหาได้รักใคร่ชมชอบไม่ ออกจะเกลียดแสนเกลียดเสียด้วยซ้ำไป หนำซ้ำสามีหน้าตายผู้นั้นดันมีคนที่ตนพึงใจอยู่แล้ว เช่นนี้นางจะเอาตัวรอดต่อไปในโลกที่ไม่รู้จักได้อย่างไร นอกจากจะต้องปรับตัวอย่างมากแล้ว นางต้องคิดหาวิธีรับมือกับบุรุษผู้เป็นสามีที่จ้องแต่จะกินหัวนางอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอีกด้วย! โอ สวรรค์ ท่านเกลียดชังอะไรข้านักหนา เหตุใดถึงให้ข้าเผชิญชะตากรรมเช่นนี้ ชีวิตสงบสุขที่ใฝ่ฝัน คงได้จบสิ้นกันแล้ว แต่ช่างเถอะ ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่ต้องเจอ ไม่สามารถหลีกหนีได้ นาง! ไป๋ฟางเซียนผู้นี้! จะขอร่วมลงประชันสนามอารมณ์กับเขาเอง! ให้มันรู้กันไปเลยว่า ภรรยาอย่างนาง จะเอาชนะสามีอย่างเขา... ไม่ได้!

นางเอกสุดโหด

นางเอกสุดโหด

โรแมนติก

5.0

เธอเป็นหมอเก่งๆ ระดับสากล เป็นประธานของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ผู้บังคับบัญชาหารรับจ้างที่แข็งแกร่งที่สุด และผู้คลั่งไคล้เทคโนโลยีอันดับหนึ่ง... ไม่นานมานี้ เจี่ยนอู่ ผู้มีความสามารถแข็งแกร่งกลับปกปิดตัวตนของนางและแต่งงานกับชายหนุ่มยากจนคนหนึ่ง โดยไม่คาดคิดก่อนวันแต่งงาน คู่หมั้นของเธอกลายเป็นนายน้อยที่หายไปจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขาไม่เพียงเสียใจกับการหมั้นหมายเท่านั้น แต่ยังปราบปรามและทำให้เธออับอายด้วยทุกวิถีทางอีกด้วย เมื่อความจริงถูกเปิดเผย อดีตคู่หมั้นของเธอตกตะลึง และขอร้องให้กลับมาคืนดีกัน ผู้คนใหญ่โตที่ร่ำรวยและน่านับถือคนหนึ่งยืนอยู่ต่อหน้าเจี่ยนอู่ "นี่คือภรรยาของผม ใครกล้าหวังกับเธอ"

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

ภรรยาห้าตำลึงเงิน

เมืองแฟนตาซี

5.0

คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน

ไฟร้อนซ่อนสวาท

ไฟร้อนซ่อนสวาท

โรแมนติก

5.0

“เปล่านะ ฉันไม่ได้โกหกสักหน่อย แค่ไม่ได้บอกว่าจะให้รางวัลมากน้อยแค่ไหนและตอนไหนเท่านั้นเอง” คนเจ้าเล่ห์ตอบกลับเสียงใส รีบปลดสองแขนใหญ่ออกจากร่าง ลุกขึ้นไปยืนยิ้มหน้าระรื่น “เอาน่า...ฉันไม่ผิดคำพูดหรอก แค่ยืดเวลาออกไปนิด คุณคงไม่ถึงกับลงแดงหรอกนะ” “ได้จ้ะเมียจ๋า แต่เดี๋ยวถึงเวลาฉันทวงรางวัล เธอจะมาว่าฉันมักมากไม่ได้นะ” “ให้มันแน่เถอะค่ะคุณสามีขา...แก่แล้วนะคะ กลัวจะตายคาอกฉันน่ะซิ” นิลลดาตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ทว่าในใจเธอกลับขลาดกลัว เพราะดันมีเรื่องปกปิดชายหนุ่มเอาไว้น่ะซิ ************ “คะ...คุณภูมิต้องการอะไรล่ะคะ” เอ่ยถามเสียงใสพลิ้ว “ถ้าฉันให้ได้ก็จะให้ค่ะ” “ฉันก็แค่อยาก...” นิ้วยาวร้อนผ่าวทาบทับคลึงบนกลีบปากนุ่ม “กอดเธออย่างแนบชิด แล้วก็จูบ...จูบไปทั่วทั้งตัวเธอเท่านั้นเอง” “บ้า!! คุณภูมิน่ะ” ยกมือทุบอกกว้างเบาๆ “เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย คุณขอแบบนั้นได้ยังไง” “ไม่ได้หรือยายดำ” ภูมินทร์ทำหน้ามุ่ย ทำตาละห้อยโหยหาราวกับว่าจะต้องจากลาไปในบัดเดี๋ยวนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เพียงสายตาที่คุณเว้าวอน
1

บทที่ 1 ดอกไม้ของฉัน

15/04/2022

2

บทที่ 2 เสียงน่าอาย

15/04/2022

3

บทที่ 3 ตกหลุมรักสายตาของเขา

15/04/2022

4

บทที่ 4 เพียงสายตาที่คุณจำได้ 1

15/04/2022

5

บทที่ 5 เพียงสายตาที่คุณจำได้ 2

15/04/2022

6

บทที่ 6 เพียงสายตาที่คุณจำได้ 3

15/04/2022

7

บทที่ 7 เพียงสายตาที่คุณจำได้ 4

15/04/2022

8

บทที่ 8 เพียงสายตาที่คุณจำได้ 5

15/04/2022

9

บทที่ 9 เพียงสายตาที่คุณจำได้ 6

15/04/2022

10

บทที่ 10 เพียงสายตาที่คุณจำได้ 7

15/04/2022

11

บทที่ 11 สายตาที่มีเรื่องของฉัน 1

15/04/2022

12

บทที่ 12 สายตาที่มีเรื่องของฉัน 2

15/04/2022

13

บทที่ 13 กำลังหนี

15/04/2022

14

บทที่ 14 ในหัวของผมมีแต่เรื่องคุณ

15/04/2022

15

บทที่ 15 มีสิทธิ์อะไร

15/04/2022

16

บทที่ 16 ไม่ไปยุ่ง

15/04/2022

17

บทที่ 17 แม่ของไมเคิล

15/04/2022

18

บทที่ 18 ทำทุกอย่างให้ชัดเจน

15/04/2022

19

บทที่ 19 ขอแค่เรื่องนี้

15/04/2022

20

บทที่ 20 สายตาที่ฉันตกหลุมรัก 1

15/04/2022

21

บทที่ 21 สายตาที่ฉันตกหลุมรัก 2

15/04/2022

22

บทที่ 22 สายตาที่ฉันตกหลุมรัก 3

15/04/2022

23

บทที่ 23 สายตาที่ฉันตกหลุมรัก 4

15/04/2022

24

บทที่ 24 สายตาที่ฉันตกหลุมรัก 5

15/04/2022

25

บทที่ 25 สายตาที่ฉันตกหลุมรัก 6

15/04/2022

26

บทที่ 26 ร่างกายที่ฉันตกหลุมรัก 1

15/04/2022

27

บทที่ 27 ร่างกายที่ฉันตกหลุมรัก 2

15/04/2022

28

บทที่ 28 เรียกผมว่าที่รัก

15/04/2022

29

บทที่ 29 เรื่องสำคัญ

15/04/2022

30

บทที่ 30 อยากจริงจังกับคุณ

15/04/2022

31

บทที่ 31 สายตาที่เว้าวอน 1

15/04/2022

32

บทที่ 32 สายตาที่เว้าวอน 2

15/04/2022

33

บทที่ 33 หลงรักสามีของคนอื่น

15/04/2022

34

บทที่ 34 ความรู้สึกผิดหวัง

15/04/2022

35

บทที่ 35 แม่ของไมค์กี้

15/04/2022

36

บทที่ 36 อธิบายเรื่องทั้งหมด

15/04/2022

37

บทที่ 37 เริ่มกันใหม่

15/04/2022

38

บทที่ 38 เป็นอย่างนี้อีกแล้ว

15/04/2022

39

บทที่ 39 ขอเพียงสายตาที่คุณเว้าวอน (จบ)

15/04/2022