นักพรตเจ้าสำราญ

เปลือกตางามค่อย ๆ ขยับขึ้น กวาดสายตามองไปโดยรอบ พบว่าสาวใช้นางหนึ่งนั่งร้องไห้

ที่แห่งนี้ช่างแปลกตานัก 

"ผีหลอก ผีหลอก" เด็กคนนั้น ทำท่าทีแตกตื่น เกาเหมียวหรง งงไปหมดเเล้ว

"คุณหนูยังไม่ตาย" หญิงวัยกลางคนสวมชุดหยาบกระด้างเดินเข้ามา 

เกาเหมียวหรงเเสบที่ลำคอนัก เหมือนมีอะไรมารัดคอนาง

"คุณหนู โชคดีนักยังไม่ตาย ในตอนนั้น บ่าวกับแม่นมหยงเป็นคนเอาท่านลงมาจากคาน

เด็กคนนั้นพูดเเล้วยังเห็นภาพ เกาเหมียวหรงปวดศีรษะ ยิ่งนัก  ความทรงจำบางอย่างไหลเข้าสมองของนาง

ภาพบางอย่างผุดขึ้นมา นางจำได้ว่าตนเองขับรถเพื่อจะเที่ยวทะเล แต่ชนขอบราวกั้นทะเล ทำให้รถจมน้ำทะเล แสดงว่า นางตายเเล้ว แล้วมาสิงร่างผู้หญิงคนนี้ 

ชื่อแซ่เดียวกันกับนาง เกาเหมียวหรง คนนี้ผูกคอตาย สาเหตุเพราะต้องไปแต่งงานกับพ่อค้าคารวานแก่คราวบิดา

"เอาคันฉ่องมาให้ข้า" สาวใช้เสี่ยวหงรีบหากระจกให้เจ้านาย

ทันทีที่ส่องดูใบหน้างามอ่อนเยาว์ยิ่งนัก ดูท่าอายุไม่เกินสิบหกปี สตรีนางนี้มีใบหน้าคล้ายนางจริงในโลกปัจจุบัน

ยุคสองพันปี เกาเหมียวหรงอายุสามสีปีเเล้ว แต่ก็ดูอ่อนเยาว์นัก

ลำคอระหงแดงเถือก เเสดงว่า เจ้าของร่างเดิมตายไปแล้ว ช่างน่าสงสารนางนัก

"พี่ใหญ่ ข้าคิดว่าท่านตายเเล้วเสียอีก กะอีแค่แต่งกับพ่อค้า ทำทีฆ่าตัวตาย ท่านนี้ช่างว่างจริง ๆ ขยันสร้างเรื่องให้ท่านพ่อ ไม่เว้นแต่ละวัน" เกาเหมยหรง น้องสาวต่างมารดาของนางเอ่ยขึ้น ชีวิตเกาเหมยหรง ดีกว่าเกาเหมียวหรงยิ่งนัก

เกาเซิงรักฮูหยินรองมาก มีของดี ๆ ล้วนให้นางหมด นางก็มอบให้บุตรสาวของนาง อย่างเกาเหมยหรง แม้แต้มุกจากทะเลใต้ ยังมอบให้เกาเหมยหรง

"เจ้ากลับไปเถอะ อย่าได้มาวุ่นวายกับข้า" เกาเหมียวหรงไล่เกาเหมียวหรง

ในความทรงจำ น้องสาวคนนี้เป็นปรปักษ์กับเกาเหมียวหรง หาเรื่องนางตลอด

"เจ้ากล้าไล่ข้า ข้าจะฟ้องท่านพ่อ" เกาเหมยหรง กระทืบเท้าอย่างไม่พอใจ

ในค่ำคืนนั้น คนเป็นบิดาได้ย่างกรายเข้ามาในเรือนของเกาเหมียวหรง เกาเซิงเพิ่งกลับจากที่ทำงาน แล้วมาถึงจวนนายอำเภอ เมียรักรายงานว่าบุตรสาวสารเลว มิพอใจการแต่งงานในครั้ง ถึงขนาดผูกคอตาย แต่ทว่ามิตาย

มือหนากระทบใบหน้างาม

เกาเซิงเเสดงความรักกับบุตรสาวเยี่ยงนี้รึ

"ท่านพ่อ ตบข้าทำไม"