Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
พยับหมอกปลายฝน

พยับหมอกปลายฝน

serenay

5.0
ความคิดเห็น
99.2K
ชม
58
บท

เขาฝากรอยมลทินไว้บนเรือนร่างของหล่อนด้วยความแค้น หล่อนยอมชดใช้ความผิดนั้นด้วยหัวใจแตกสลาย หล่อนคิดว่าชาตินี้คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ทว่าโชคชะตากลับกลั่นแกล้ง เมื่อหล่อนตั้งใจจะหลบไปอยู่เงียบๆ กับลูกน้อยเพียงสองคน ณ ที่แห่งหนึ่ง ณ ที่นั้นหล่อนได้พบกับเขา คนที่หล่อนทั้งรักและชิงชัง อะไรก็ไม่แย่เท่า เด็กน้อยที่เกาะกุมมือหล่อนอยู่ เป็นลูกของเขา! คนที่ชิงชังหล่อนหมดหัวใจ!

บทที่ 1 บทนำ

สายฝนซัดสาดกระเซ็นกระทบกระจกหน้าต่างเม็ดแล้วเม็ดเล่าอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด บรรยากาศเบื้องนอกถูกคลี่คลุมด้วยราตรีกาล หากยังคงสว่างไสวด้วยแสงไฟระยิบระยับ...แสงสีแห่งเมืองหลวงที่ไม่เคยหลับใหลไปตามกาลเวลา

บนชั้นสูงสุดของคอนโดมิเนียมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของห้องนั่งพิงประตูกระจกบานเลื่อนข้างเตียงขนาดคิงไซส์­ บนกระจกมีหยดน้ำฝนเกาะพราวและมีละไอฝ้าจนแทบมองไม่เห็นเบื้องนอก ใบหน้าของหล่อนแนบอยู่กับกระจกเย็นเฉียบ

กายของหล่อนเปลือยเปล่า มีผ้าห่มสีขาวห่มคลุมตั้งแต่ส่วนไหล่ลงไป ลำคอที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมานั้นมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ และพอจะเดาได้ว่าผิวเนื้อต่ำลงไปนั้นคงมีลักษณะไม่ต่างกัน

าลดัดเป็นลอน เคยสยายเต็มแผ่นหลังและมักจะพลิ้วไหวตามแรงลมอย่างดงาม บัดนี้กลับพันกันยุ่งเหยิงราวกับไม่ได้หวีมาหลายวัน

แก้มของหล่อนขาวซีด หากริมฝีปากกลับบวมแดงช้ำเสมือนถูกใครบางคนบดเบียดเคล้าคลึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไร้ปรานี ไหล่ที่เคยตั้งตรง บัดนี้กลับห่อเข้าหากัน...เป็นสภาพที่ใครๆ ต่างไม่คุ้นชิน แม้แต่ตัวหล่อนเอง

สายฝน นาฏยรัตน์ในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากนกปีกหัก หล่อนนั่งเหม่อลอย ทอดสายตามองออกไปภายนอกอย่างไร้จุดหมาย

แม้มองเห็นเพียงละไอฝ้าสีขาวที่เกาะบนกระจก หล่อนกลับไม่คิดขยับตัว

ดวงตาของหล่อนแดงก่ำ น้ำตาคงเหือดแห้งไปแล้ว ทิ้งไว้เพียงความหม่นโศกและแห้งแล้งในดวงตาที่เคยชุ่มฉ่ำวับหวานเชื้อเชิญ

ดวงตาอันทรงเสน่ห์ เหลือเพียง...ความเจ็บปวดรวดร้าว

ความสง่างามและเซ็กซี่ที่ใครๆ ต่างชื่นชม เหลือไว้เพียง ‘ซาก’ ที่ถูกฉีกทึ้งจนย่อยยับ

นานเท่านาน จวบจนรุ่งสาง หล่อนจึงขยับกาย

สายฝนหยัดกายยืน ขาสั่น กายสะท้าน ความเจ็บปวดตรง ใจกลางเรือนร่างทำให้หล่อนต้องเปล่งเสียงครางอย่างทรมาน

เมื่อหยัดยืนเต็มสองเท้า แทนที่จะเดินออกไปจากตรงนั้น...จากห้องที่หลงเหลือกลิ่นของใครคนนั้น และจากเตียงที่ยังคงมี ‘หลักฐาน’ ระหว่างเขาและหล่อน สายฝนยังคงปักหลักยืนอยู่เบื้องหน้าประตูกระจกเลื่อน มองดวงตะวันที่ค่อยๆ ทอแสงขับไล่ความมืดมิดของราตรีกาลทีละน้อยๆ

ตะวันทอแสงมากเท่าไร ใจของหล่อนกลับยิ่งมืดดับมากเท่านั้น

หญิงสาวปิดเปลือกตา กล้ำกลืนน้ำตาให้รินไหลอยู่ในอก

รอยมลทินที่ใครบางคนฝากฝังไว้บนตัวหล่อนไม่มีทางลบเลือน

หากรอยรักที่สลักลึกในหัวใจหล่อนมากกว่าสิบปีก็ไม่มีทีท่าว่าจะจางหายเช่นเดียวกัน!

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ serenay

ข้อมูลเพิ่มเติม
พรหมลิขิตสีดำ

พรหมลิขิตสีดำ

โรแมนติก

5.0

เขาคือตรีทศ ปัจจภาคย์...บุรุษผู้เกลียดชังเธอสุดขั้วหัวใจ แม้เมื่อยามต้องร่วมทางเดินเดียวกันในระยะเวลาหนึ่งปี เขาก็ไม่เคย ‘ใจดี’ กับเธอเลยสักครั้ง เขาก้าวเท้าพรวดเดียวมายืนตรงหน้า ใกล้มากพอที่ลมหายใจร้อนผ่าวจะรินรดบนหน้าผากเกลี้ยงเกลา สายตาของเข้าจับจ้องเธอแน่วนิ่ง ก่อนกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าราวกับต้องการสำรวจว่าเธอแต่งกายเหมาะสมคู่ควรกับการเป็นภรรยาของเขาหรือไม่ แต่ใครจะรู้...เจ้าสาวที่ใครๆ อิจฉา ยามนี้ต้องกล้ำกลืนฝืนทน และเก็บกดรอยน้ำตาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจอย่างสุดความสามารถเพียงใด! พรนภัสแตะปลายนิ้วบนแหวนที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้าย แหวนที่ไม่มีความสำคัญอันใด นอกเสียจากเป็นหลักประกันว่าเขาจะได้มรดกทั้งหมดจากผู้เป็นบิดา!

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

โรแมนติก

5.0

ในช่วงสามปีที่หลูเฉียนหนิงอยู่ข้างๆ เขา โจวเป่ยจิ้งคิดอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษ เธอต้องการเงินเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ และจะไม่มีวันจากตนเองไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้เงินแลกกับความต้องการอย่างชัดเจน ในที่สุด เมื่อเขาเกือบจะหลงใหลนั้น หลูเฉียนหนิงก็ไม่อดทนอีกต่อไป "มีคนรักในใจแล้ว ยังนอนกับฉันทุกวัน คุณชั่วชัดๆ" เมื่อข้อตกลงการหย่าถูกโยนต่อหน้าต่อตา โจวเป่ยจิ้งก็ตระหนักว่าภรรยาลึกลับที่เขาแต่งงานเมื่อหกปีที่แล้วกลับคือเธอ? จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ขึ้นชื่อเป็นชายเจ้าชู้อละตามจีบภรรยาทั้งยังเอาเปรียบเธอ! เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนด้วยทัศนคติที่เผด็จการและเอาใจเธออย่างเต็มที่ เมื่อทุกคนรังเกียจที่เธอมีภูมิหลังที่ต่ำต้อย เขาก็มอบทรัพย์สินและหุ้นของตระกูลทั้งหมดอย่างตรงๆ และเข้าไปอยู่บ้านของตระกูลหลู จู่ๆ เธอก็กลายเป็นประธานหลู ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินนับไม่ถ้วน และทุกคนอิจฉา แต่โจวเป่ยจิ้งกลับตกลงไปในวังวนที่ใหญ่กว่านั้น...

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

โรแมนติก

5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

วัยรุ่น

5.0

"ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ "ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน "ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ" "พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด "ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน "คิดว่าคืนนี้เธอจะรอดเหรอ" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก "ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น "เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..." ริวเอ่ยพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดุดัน

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ