Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
อุ้มรักคุณหมอไร้ใจ ชุด BAD DOCTOR

อุ้มรักคุณหมอไร้ใจ ชุด BAD DOCTOR

เนื้อนวล

5.0
ความคิดเห็น
20.6K
ชม
24
บท

ดวงตาของเขาเลือดเย็น และมันก็เต็มไปด้วยไฟร้ายที่พร้อมจะแผดเผาให้หล่อนไหม้เกรียม “ห้าปีเชียวนะที่น้องเดือนต้องลำบากปากกัดตีนถีบอยู่กับแม่งี่เง่าอย่างเธอ” “ฉัน... เลี้ยงดูน้องเดือนอย่างดี” หล่อนโต้แย้งเสียงสะอื้น “หึ... เธอลองคิดดูนะ น้องเดือนจะมีความสุขแค่ไหน หากได้อยู่กับฉัน” น้ำเสียงของเขาเลือดเย็นมาก และไม่มีวี่แววผ่อนปรนใดๆ เลย “ฉันสามารถบันดาลทุกอย่างให้กับน้องเดือนได้ ในขณะที่เธอไม่สามารถมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับน้องเดือนได้เลย เพราะเธอยากจน!”

บทที่ 1 ตอนที่ 1

5 ปีแล้วสินะที่หล่อนยอมทิ้งอาชีพที่รัก และเดินทางหนีมาอยู่ลำพังในจังหวัดที่ห่างไกลความเจริญ ชีวิตของหล่อนเต็มไปด้วความยากลำบาก เพราะนอกจากหล่อนจะท้องไม่มีพ่อแล้ว ครอบครัวก็ยังตัดหางปล่อยวัด ไม่นับญาติว่าหล่อนเป็นลูกหลานในวงศ์ตระกูลอีกด้วย

หล่อนหอบความชอกช้ำแสนสาหัสจากคนใจร้ายพวกนั้นมาหลบเลียแผลใจ และหากไม่ได้ความช่วยเหลือจากผู้ชายคนที่ชื่อ นพรัตน์ สิรินศิลป์ หล่อนก็ไม่อาจคาดเดาได้ว่าตอนนี้ตนเองกลับลูกสาวจะเป็นเช่นไร จะยังมีชีวิตและลมหายใจอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ไหม

นับดาว ดำรงรักษ์ อดีตนางพยาบาลของโรงพยาบาลยักษ์ใหญ่ในเมืองหลวงนั่งเหม่อลอยมองออกไปยังทุ่งหญ้ากว้าง

แม้วันเวลาจะผ่านมานานถึงห้าปีแล้ว แต่ความเจ็บปวดที่ได้รับจากความใจร้ายของผู้ชายที่เป็นเจ้าของใบหน้าเทพบุตรคนนั้น ยังคงฝังแน่นอยู่ภายในใจ

หล่อนไม่เคยลืมเขา...

มือเล็กดึงแว่นตาหนาออกจากใบหน้า และป้ายน้ำตาทิ้ง ริมฝีปากอิ่มเต็มสั่นเทา เมื่อความรวดร้าวทรมานวิ่งเข้าใส่หัวใจไม่ยอมหยุด

“แม่จ๋า... มีคนมาหาจ๊ะ”

เสียงสดใสของลูกสาววัยสี่ขวบเศษดังขึ้นด้านหลัง หล่อนรีบสวมแว่นกลับเข้าไปบนใบหน้า ก่อนจะลุกขึ้นและหันหน้าไปหา

ใบหน้าของเดือนดาราสดใส แก้มเป็นสีขาวอมชมพูใสกิ๊กจนเห็นเส้นเลือดฝาด ปากก็อวบอิ่มเหมือนหล่อน แต่จมูกและดวงตานี่สิ ถอดแบบมาจากผู้ชายคนนั้นราวกับแกะ

หล่อนปั้นยิ้มและอ้าแขนรับร่างของลูกสาวเข้ามาในอ้อมแขน ก่อนจะเอ่ยถามเสียงนุ่ม

“ใครกันนะมาหาแม่จ๋า...”

เด็กหญิงเอียงคอครุ่นคิด ก่อนจะบอกออกมาอย่างไร้เดียงสา

“น้องเดือนลืมแล้วค่ะ”

หล่อนอมยิ้มเอ็นดู ยกมือขึ้นลูบศีรษะของลูกสาวแผ่วเบาด้วยความรักใคร่

“ไม่เป็นไรจ้ะ งั้นเราไปดูพร้อมๆ กันนะจ๊ะ”

“ค่ะ”

เด็กหญิงผงกศีรษะที่เต็มไปด้วยเส้นผมดกดำยาวสลวย

นับดาวมองลูกสาวด้วยความภูมิใจ ถึงแม้ว่าชีวิตของหล่อนจะยากลำบากสักแค่ไหน แต่แก้วตาดวงใจคนนี้ก็ทำให้หล่อนยิ้มได้เสมอ

หล่อนรักลูกมาก เพราะเดือนดาราคือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับหล่อน

“แม่อุ้มน้องเดือนนะคะ”

“เย้...”

เด็กหญิงกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ ก่อนจะเกาะคอมารดาเอาไว้แน่น เมื่อนับดาวยกร่างของลูกสาวขึ้นมาไว้แนบอก

“แขกรอแม่อยู่ตรงไหนนะ น้องเดือนจำได้ไหมคะ” หล่อนอดที่จะชวนลูกสาวคุยไม่ได้

“อยู่ในห้องรับแขกกับตานพค่ะ”

หล่อนอมยิ้ม และก็อุ้มลูกสาวที่ตัวเองรักดั่งแก้วตาดวงใจกลับเข้าไปในบ้านของนพรัตน์ ผู้ชายที่มีบุญคุณท่วมหัวหล่อนและเดือนดารา

“นั่นไงจ๊ะแม่จ๋า... คนที่มาหาแม่...”

ทันทีที่หล่อนเดินเข้ามาภายในบ้านหลังใหญ่ของนพรัตน์ นิ้วป้อมของเดือนดาราก็ชี้ไปยังผู้ชายคนหนึ่งที่แผ่นหลังกว้างมากๆ และกำลังนั่งหันหลังให้กับหล่อนอยู่

แผ่นหลังกว้างมากแบบนี้ มันช่างคุ้นตานัก จนหล่อนรู้สึกใจคอไม่ดี ต้องกะพริบตาซ้ำหลายครั้ง แต่ไม่ว่าจะลืมตาขึ้นมองกี่ครั้ง แผ่นหลังกว้างๆ ก็ยังคงยืนอยู่

“อ้าว หนูดาวมาพอดีเลย มานี่เร็ว มีคนมาหาแน่ะ”

นพรัตน์ ผู้ชายวัยห้าสิบกว่าปีควักมือเรียกให้หล่อนเดินเข้าไปร่วมวงสนทนา

หล่อนบอกตัวเองไม่ถูกว่าทำไมแข้งขาถึงสั่นเทา รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้ไม่ต่างจากกำลังเดินลงไปในขุมนรก

ไม่มีทางเป็นเขา...

ไม่มีทางเป็นไปได้...

บาสเตียนไม่มีทางมาอยู่ที่นี่...

และอยู่ตรงนี้...

เส้นทางชีวิตของเขากับหล่อนแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว และไม่มีทางมาบรรจบกันได้อีก

เรื่องราวเมื่อห้าปีก่อน ที่เกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน นั่นเพราะว่าเขาเมามาก และหล่อนก็สมยอม ซึ่งมันไม่มีทางเป็นแบบนั้นได้อีกแล้ว

“แม่จ๋า... คุณตาเรียกแล้วค่ะ”

เสียงสดใสของลูกสาวดังขึ้น ทำให้หล่อนตื่นจากความหลังที่แสนเจ็บปวด และเดินเข้าไปหา

“เอ่อ... จ้ะ...”

หล่อนเดินไปหยุดภายในวงสนทนา แต่ยังไม่ได้มองแขกของนพรัตน์

“ดาวมาแล้วค่ะคุณลุง”

นพรัตน์มองหน้าหล่อน ก่อนจะเลื่อนสายตามองเลยไปยังผู้ชายอีกคน หล่อนมองตามสายตาของท่านไป ก่อนจะพบว่าโลกใบที่เคยสดใสของตนเองตอนนี้กลายเป็นสีมืดดำทะมึน

เขา...?

บาสเตียน?!

มือของหล่อนอ่อนแรงจนปล่อยร่างของเดือนดาราลงมากับพื้นกะทันหัน จากนั้นก็เซล้มลงไปนั่งบนโซฟา สีหน้าซีดเผือด และหล่อนก็ไม่อาจจะบรรยายความรู้สึกใดๆ ในตอนนี้ออกมาเป็นคำพูดได้

รู้เพียงแต่ว่า...

หล่อนกลัว...

“แม่จ๋า... แม่เป็นอะไรไปจ๊ะ”

หล่อนได้สติกลับคืนมาอีกครั้ง แม้จะเพียงแค่เล็กน้อย แต่ก็สามารถทำให้หล่อนกัดฟันลุกขึ้นยืนด้วยสองฝ่าเท้าเล็กได้สำเร็จ

“น้องเดือน ไปกับแม่ค่ะ”

หล่อนคว้าแขนของลูกสาวเอาไว้ และดึงรั้งให้เดินตามตัวเองมาทันที

เสียงตกใจระคนกังวลใจของนพรัตน์ดังแว่วตามหลังมา แต่เท้าของหล่อนก็ไม่ยอมหยุดเดิน

น้ำตาอุ่นไหลร่วงอาบแก้มนวลตลอดเวลา หล่อนพาลูกสาวเข้ามาแอบอยู่ในห้องนอน ล็อกประตูแน่นหนา พร้อมกับกอดเดือนดาราเอาไว้แน่น

หล่อนกลัวเขา...

บาสเตียนเกลียดชังหล่อน แต่ผู้ชายอย่างเขาไม่มีทางยอมขาดทุนแน่ หากเขารู้ว่าเชื้อพันธุ์ของเขาก่อเกิดเลือดเนื้อเชื้อไขอย่างเดือนดาราขึ้นมา เขาจะต้องมาทวงคืน ซึ่งหล่อนกลัวเหลือเกิน

“แม่จ๋า... แม่เป็นอะไรไปจ้ะ”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล

ข้อมูลเพิ่มเติม
เธอคือของหวง

เธอคือของหวง

โรแมนติก

5.0

เมื่อ คิมหันต์ ชายหนุ่มหล่อ รวย ทายาทคนเดียวของตระกูล ถูกใจ พอฤทัย นักกายภาพบำบัดที่คุณย่าจ้างมา เขาคิดว่าหล่อนง่าย แต่หล่อนกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเลย หล่อนสวย แต่ยาก และนั้นก็ยิ่งทำให้เขากระหาย ยิ่งอยากได้หล่อนจนใจจะขาด ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ประตูห้องยังไม่ทันจะปิดสนิท คิมหันต์ก็ดึงคนตัวเล็กเข้ามาประกบปากจูบดูดดื่ม ราวกับว่าถ้ารออีกนิดเดียวเขาจะขาดใจตาย "คุณคิมหันต์ อย่าค่ะ...คุณปวดเอวอยู่ไม่ใช่เหรอ?" หล่อนจับมือที่บีบขยำนมออก แต่เขาก็เอาขึ้นมาบีบใหม่ ก้มหน้าลงกระซิบข้างหู "ปวดก็ต้องซ้ำครับ จะได้หายปวด" พูดจบก็อุ้มร่างบางขึ้นแนบอกทันที พอฤทัยรู้ว่าโดนหลอก ก็โมโหเอาฟันกัดที่หัวไหล่เขาไปทีหนึ่ง แล้วก็รู้ว่าตัวเองทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เมื่อได้ยินประโยคที่เขาพูดออกมา "ที่แท้คุณก็ชอบความรุนแรงนี่เอง ได้เลยครับเมียจ๋า...เดี๋ยวผัวจัดให้" เขาเดินก้าวยาว ๆ จนมาถึงเตียง วางร่างบางบนที่นอน จากนั้นก็ถอดเหมือนกระชากชุดของหล่อนออกจากร่าง ตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วทาบทับลงไป "เห็นคุณชอบความรุนแรงแบบนี้ แสดงว่าต้องชอบแบบจูบแรกของเราด้วยใช่ไหม?" เขาเคลื่อนหน้าลงมาถาม หล่อนถลึงตาใส่เขา เมื่อนึกถึงจูบรุนแรง ที่มีแต่ความเจ็บตรงหน้าห้องน้ำ "ก็ลองทำอีกสิ คราวนี้ฉันจะกัดลิ้นคุณให้ขาดเลย" เขาได้ยินก็หัวเราะเสียงร่วนออกมา ก่อนจะก้มหน้าลงไปจูบกลีบปากอิ่มอ่อนโยน และเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นในเวลาต่อมา

คุณหมอทำไมร้าย

คุณหมอทำไมร้าย

โรแมนติก

5.0

นนท์ปวิธคือคุณหมอหนุ่มรูปงามและใจดี และมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้เห็นมุมมืดของผู้ชายคนนี้ มุมมืด... ที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อทำร้ายเธอเพียงคนเดียว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "นอนกับฉัน แล้วฉันจะยอมช่วยลูกสาวของเธอ" นี่คือข้อเสนอของนายแพทย์นนท์ปวิธ อริณวัฒน์ ศัลยแพทย์หัวใจชื่อดังของเมืองไทย เขาคือเทพเจ้าแห่งการผ่าตัดหัวใจ เพราะคนไข้ทุกคนที่ผ่านมีดผ่าตัดของเขาจะประสบความสำเร็จทุกราย ทุกคนต่างชื่นชมในฝีมือและความมีน้ำใจของคุณหมอหนุ่มหล่อคนนี้มาก เขาคือเทพบุตร คือเทวดาสำหรับคนไข้และญาติๆ แต่ในมุมมืดของเขามีเพียงแค่หล่อนคนเดียวที่ได้เห็น แน่ล่ะ... เขาสร้างมุมมืดเอาไว้เพื่อทำร้ายหล่อนแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น "ตกลงค่ะ" รอยยิ้มหยันเกลื่อนใบหน้าหล่อเหลาของนายแพทย์นนท์ปวิธ ขณะที่เคลื่อนเรือนร่างสูงโปร่งหกฟุตสามนิ้วเข้ามาหยุดใกล้ๆ "งั้นก็คืนนี้เลย" "ตาว... ขอเวลา..." "ลูกสาวของเธอ มีเวลาเหลือเยอะสินะ" "เอ่อ..." "ฉันต้องการเอาเธอคืนนี้..." แล้วเท้าใหญ่ก็ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีก จนตอนนี้ร่างกายอยู่ห่างกันแค่เพียงฟุตเดียวเท่านั้น กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเขาโชยฟุ้งเข้ามาในจมูก ทำให้รจิตราตัวสั่นเทา หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนตัวสูง ซึ่งเขาก็ลดสายตามองลงมามองพอดี ดวงตาสองดวงสบประสานกัน โลกทั้งใบหยุดหมุน ความทรงจำเมื่อห้าปีก่อนย้อนกลับเข้ามาราวกับสายน้ำไหลหลาก ความทรงจำที่หล่อนไม่เคยลืม... และใช้มันหล่อเลี้ยงหัวใจมากว่าห้าปี

อาจารย์แซ่บไม่ไหว

อาจารย์แซ่บไม่ไหว

โรแมนติก

5.0

ในสายตาของทุกคน คชาวุฒิเก่งฉลาด สุภาพเรียบร้อย และสุดเนิร์ด คงมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น ที่รู้ว่าใต้แว่นตาหนาของเขาซ่อนความร้อนแรงเอาไว้มากแค่ไหน ไม่รู้จะอวยยศให้อาจารย์ฟิสิกส์คนนี้ยังไงดี แต่รับประกันว่าอาจารย์แซ่บมาก แซ่บฉ่ำแฉะ^^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "ตรงไหนดี..." หล่อนควรต่อต้านสิ ควรผลักไส เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ควรเกิดขึ้นเลย แต่... แต่ร่างกายของหล่อนมันอ่อนระทวยไม่มีแรงเลย "ตรงไหนดีเด็กน้อย..." เขากระซิบถามเสียงกระเส่า "ถ้าคุณไม่ตอบ ผมจะเลือกเองนะ..." "อาจารย์... หนู... หนู..." ใบหน้านวลแดงระเรื่อ ตอนนี้สมองของหล่อนขาวโพลนไร้ความคิดชั่วคราว รอยยิ้มจากปากหยักสวยของอาจารย์ฟิสิกส์สุดหล่อช่างบาดใจเหลือเกิน เขาค่อยๆ ย่อตัวลง และคุกเข่าลงกับพื้น ขณะที่สายตาช้อนขึ้นมาสบประสานกับหล่อนตลอดเวลา ไฟร้อนๆ ในดวงตาของเขากำลังแผดเผาให้หล่อนมอดไหม้ "อา... จารย์..." นี่เขากำลังจะทำอะไรน่ะ เขาคุกเข่าทำไม

เด็กเลี้ยงของภาวินทร์

เด็กเลี้ยงของภาวินทร์

โรแมนติก

5.0

พระเอกเรื่องนี้แรกๆ จะออกแนวปากหมา ใจร้าย ชอบทำนางเอกช้ำใจ แต่หลังจากเห่าหอนเป็นแล้ว ก็จะกลายเป็นหมาโบ้คลั่งรักสุดๆ เลยค่ะ ไรต์นอนยันเลย 555+++ คำเตือน... พระเอกเรื่องนี้โบ้ซ้ำโบ้ซ้อนโบ้ไม่ปรานีใคร 55 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "คุณ... ภาม... เป็นอะไรคะ..." คำถามของหล่อนตะกุกตะกักจนแทบฟังไม่เป็นคำ "หึ... ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือคาลิสา!" เขายื่นมาบีบคอของหล่อน และนั่นก็ทำให้หล่อนตกใจแทบช็อก "คุณภาม... ครีม... กลัว..." ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำไมภาวินทร์ถึงบีบคอหล่อนล่ะ แม้จะไม่ได้บีบแรงนัก แต่ก็ทำให้หล่อนกลัวจนแทบหยุดหายใจ "เธอนี่มันเลี้ยงไม่เชื่อง" "คุณภาม... พูดอะไรคะ ครีมไม่เข้าใจ... อ๊ะ..." นิ้วยาวของเขาบีบเค้นลงกับลำคอขาวผ่องของหล่อนแรงขึ้น จนหล่อนเกือบจะหายใจไม่ออก "ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอ เธอไปทำอะไรเอาไว้ล่ะ" "ครีม... ครีมเปล่า..." "เลิกตอแหลเถอะ ฉันรู้เรื่องจากน้องอัญหมดแล้ว" "..." "เธอจงใจละเมิดข้อตกลงของเรา" "ครีมเปล่านะคะ คุณอัญเธอรู้อยู่แล้ว... เธอรู้จากคุณภามไม่ใช่เหรอคะ..." หล่อนพยายามจะอธิบายในมุมของตัวเอง แต่ชายหนุ่มไม่ยอมรับฟัง "เธอเดือดร้อน ฉันก็ช่วย ให้ข้าวให้น้ำ ให้เงิน เซ็กซ์ดีๆ ฉันก็ให้ งานก็มีให้ทำ แล้วเธอยังต้องการอะไรจากฉันอีก อยู่เงียบๆ อยู่ในที่ตัวเองไม่ได้หรือไง หื้อ!" "ครีม... ฮืออออ..." "แล้วเธอยังมีหน้าไปโกหกน้องอัญว่าท้องกับฉันอีกเหรอ เธอกล้าดียังไงพูดแบบนั้นออกไป คาลิสา!" หากหล่อนบอกออกไปว่าตัวเองกำลังตั้งท้องลูกของเขาจริงๆ ภาวินทร์ก็คงจะไม่เชื่อ ใช่... เขาไม่มีทางเชื่อหรอก ตอนนี้เขาเชื่อคำพูดของคู่หมั้นคนสวยของเขาคนเดียวเท่านั้น "ตอบมาสิ... เธอท้องลูกของฉันจริงหรือเปล่า" ใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตาส่ายไปมา ก่อนจะตอบเสียงสะอื้น "ไม่... ไม่ได้ท้องค่ะ..." "หึ... นึกอยู่แล้วเชียว เธอมันก็แค่ผู้หญิงมารยา ที่ต้องการทำให้ฉันเดือดร้อนเท่านั้นเอง" เขาหยุดบีบคอของหล่อน และผลักร่างของหล่อนออกห่าง แสดงท่าทางรังเกียจออกมา "เราเลิกกันเถอะ"

ยัยตัวร้ายของท่านประธาน

ยัยตัวร้ายของท่านประธาน

โรแมนติก

5.0

เรื่องนี้พระเอกเป็นพวกชอบวิ่ง ตอนแรกวิ่งหนี ตอนหลังวิ่งชนจนมดลูกน้องแทบอักเสบ ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยค่ะ เลิฟ เลิฟ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "พี่วิศ... ทำไมพี่เปลี่ยนไปแบบนี้คะ... อื้อ... อย่าทำแบบนี้สิคะ... " แม้จะพยายามขัดขืน แต่เสียงก็แผ่วเบา และอ่อนแรงเหลือเกิน "แล้วชอบพี่แบบนี้ไหมล่ะครับ... อืมม หอมจัง" ปลายจมูกของเขาซุกไซ้อยู่ที่ลำคอ ในขณะที่ฝ่ามืออบอุ่นลูบไล้ซุกซน "พี่ชอบก้นของเธอจัง นุ่มนิ่มมาก" "พี่วิศ..." "และพี่ก็ชอบเสียงครางของเธอด้วย ฟังแล้วยิ่งมีอารมณ์..." เขาเงยหน้าขึ้นจากลำคอของหล่อนที่ดูดเม้มจนแดงช้ำ ดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่ปากหยักสวยจะแนบชิดลงมาหา เขาจูบเบาๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะกระซิบเสียงแปร่งพร่า "ให้พี่เอานะ... พี่หิว..."

คนในความลับ

คนในความลับ

โรแมนติก

5.0

เพราะแอบรักจึงยอมทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งเป็นคนในความลับ อยู่เงียบๆ ในเงามืดชั่วนิรันดร์ กฎของเขาก็คือ มีอะไรกัน นอนด้วยกัน สนุกกัน แต่ห้ามบอกใคร ห้ามให้ใครรู้ว่ามีความสัมพันธ์กันแบบไหน ในที่ทำงานเขาคือท่านประธาน และเธอก็คือพนักงานคนหนึ่งในบริษัทเท่านั้น เมื่อเจอกันก็ทักทายกันบ้างแบบเจ้านายกับลูกน้อง ห้ามแสดงท่าทางหรือแสดงความเป็นเจ้าของ ห้ามโพสต์สถานะในโซเชียล แม้จะไปเที่ยวด้วยกัน ไปถึงไหนต่อไหนด้วยกันก็แล้วแต่ห้ามเปิดเผยทั้งนั้น ซึ่งด้วยความรักที่มีต่อเขา ทำให้เธอตกลงยอมเป็น คนในความลับของเขาอย่างเต็มใจ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "มามี๊ขา..." วชิรวัฒน์มองเด็กหญิงตัวน้อยที่อายุน่าจะไม่ถึงสามขวบวิ่งเข้ามาสวมกอดฟาริดาด้วยความประหลาดใจและตกใจในเวลาเดียวกัน เขามองใบหน้ากลมๆ ของเด็กหญิงคนนั้น สลับกับใบหน้าของฟาริดา ซึ่งก็พบว่าหญิงสาวกำลังหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด "นี่มันอะไรกัน น้องฟาง... เด็กคนนี้... เป็น..." เขายังพูดไม่ทันจบ ฟาริดาก็ดันร่างของเด็กหญิงไปไว้ด้านหลัง ก่อนจะตอบเขาด้วยสุ่มเสียงดังฟังชัด "ลูกสาวของฟางเองค่ะ" วชิรวัฒน์ถึงกับอึ้ง เขาหันไปมองสบตากับอภิวัฒน์ ก็พบว่าเลขาฯ หนุ่มก็อึ้งไม่ต่างกัน หลังจากตั้งสติอยู่ชั่ววินาที เขาก็หันกลับมาจ้องหน้าฟาริดาเขม็ง "เด็กคนนี้เป็นลูกของใครครับ" เขาพยายามที่จะถามเสียงสุภาพ ทั้งๆ ที่ภายในในเต็มไปด้วยเพลิงไฟกัลป์ เพราะอย่างนี้เองเหรอ ฟาริดาถึงได้หนีจากเขาไป เพราะหล่อนท้อง... แล้วหล่อนท้องกับใครล่ะ นอกจากเขาแล้ว หล่อนยังแอบมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นอีกอย่างนั้นเหรอ บ้าชิบ! นี่หล่อนกำลังจะทำให้เขาโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้วนะ! "ลูกของใครก็ช่างเถอะค่ะ แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพี่โรมแน่นอน"

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

หยางเสี้ยว หนูน้อยหัวใจแกร่ง

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

มังกร หนุ่มหล่อหน้าใสลูกชาวไร่ชาวนา อายุ 22 ปี ที่ได้รับทุนเรียนดีจนจบมหาวิทยาลัย ได้แบกร่างกายพาหัวใจอันแตกสลายกลับบ้านเกิดทันทีในวันที่จบการศึกษา เพราะบิดามารดาได้เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่หลังจากกลับจากการนำข้าวไปขายและโดนสิบล้อที่เบรคแตกเสียหลักพุ่งชนรถของพ่อแม่ของมังกร เมื่อสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกระทันหันเขาจึงกลับบ้านเกิดเพื่อไปทำไร่ทำนาสานฝันของพ่อแม่และนำความรู้ที่ได้เรียนมากลับมาพัฒนาที่ดินมรดกในบ้านเกิด หากแต่ว่ามังกรยังไม่ทันได้ทำอะไรเขากลับตายลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจที่สุด เขาจำได้เพียงแค่ว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดเขาได้ไปไหว้พ่อกับแม่ที่วัดในหมู่บ้าน แล้วก็กลับมานอนแต่พอเขากลับตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กชาย อายุ 8ขวบ กับบ้านพุๆพังๆ เขาตื่นมาในร่างของคนอื่นไม่พอ แล้วเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่มันที่ไหน และใครพาเขามา แล้วมังกรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่อยู่ในร่างเด็กชายยากจนคนนี้ มาติดตามชีวิตใหม่ของมังกรกันต่อไปค่ะ

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

Amye Hochschild
5.0

ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

Lewie Parenti
5.0

"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ