Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สามีที่(ร้าย)รัก

สามีที่(ร้าย)รัก

อัจฉรา

โรแมนติก | 1  บท/วัน
4.8
ความคิดเห็น
194.6K
ชม
1068
บท

เพื่อทำตามข้อตกลง ทำให้เธอต้องตั้งท้องลูกของชายแปลกหน้าคนหนึ่ง แต่แล้วเธอก็ต้องมาแต่งงานกับผู้ชายที่ได้หมั้นหมายกับเธอไว้ตั้งแต่เด็ก พวกเขาคิดว่ามันเป็นเพียงแค่การตกลงเพื่อผลประโยชน์ร่วมกันเท่านั้น แต่ทั้งสองกลับต้องตกหลุมรักอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะถึงเวลาคลอด วันหนึ่ง เขายื่นข้อตกลงการหย่าให้เธอ ทำให้เธอตื่นจากความฝันทันที แต่แล้ว เขาก็มาบอกกับเธอว่า ที่รักจ๋า คนที่ผมรักคือเธอตลอด

บทที่ 1 ฉันไม่เสียใจค่ะ

อุณภูมิห้อมล้อมมาจากด้านหลังอย่างช้าๆ ลมหายใจเป่าอยู่ที่ข้างหู “กลัวหรือเปล่า?”

ลมหายใจของคนแปลกหน้าพ่นอยู่ที่ข้างหู ทำให้คนตัวสั่นแต่ไม่กล้าส่งเสียงออกมา

หลินซิงเยี่ยนเหมือนรู้สึกได้ว่าผู้ชายหยุดไปครู่นึง ต่อมาเสียงของเขาได้ดังขึ้นอีกครั้ง “เสียใจตอนนี้ยังทันนะ”

เธอกุมมือทั้งสองไว้แน่นด้วยความตื่นเต้น พร้อมส่ายหัว “ฉันไม่เสียใจค่ะ——”

เธอเพิ่งโตเป็นสาว แต่กลับ……

ค่ำคืนนี้เจ็บปวดและแสนยาวนาน……

กลางดึก ในที่สุดผู้ชายก็ลุกไปห้องน้ำ ทีนี้หลินซิงเยี่ยนถึงแบกร่างกายที่เหนื่อยล้าขึ้นมา และคลุมเสื้อผ้าเดินออกจากห้องนอน

ด้านล่างของโรงแรม หญิงวัยกลางคนที่แนะนำการค้าขายนี้ให้เธอยืนอยู่ เห็นหลินซิงเยี่ยนเดินออกมา ได้ยื่นถุงดำให้เธอใบหนึ่ง “นี่คือค่าตอบแทนของเธอ”

หลินซิงเยี่ยนรับถุงดำมาอย่างแทบจะไม่มีการลังเลเลย เธอถือเงินไว้แล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ถึงขั้นได้ละเลยความเจ็บปวดของช่วงล่าง แค่อยากไปถึงโรงพยาบาลเร็วๆ

ท้องฟ้าที่ยังไม่สว่าง ทำให้ริมทางเดินเงียบมาก บนพื้นของหน้าห้องผ่าตัดมีรถเข็นผู้ป่วยวางอยู่สองตัว เพราะไม่ได้จ่ายเงิน เลยไม่ได้ส่งพวกเขาเข้าไปในห้องผ่าตัด

หลินซิงเยี่ยนเห็นแล้วสงสารจับใจ พร้อมพูดด้วยเสียงสะอื้น “ฉันมีเงิน ฉันมีเงิน รีบช่วยแม่แล้วก็น้องชายฉันเร็วๆ……” เธอสะอึกสะอื้นพร้อมยื่นเงินในมือให้กับคุณหมอ หมอมองแว็บนึงแล้วให้พยาบาลตรวจเช็ค จากนั้นถึงได้เรียกบุคลากรทางการแพทย์ส่งผู้บาดเจ็บเข้าห้องผ่าตัด

เห็นพวกเขาไม่เข็นน้องชายตัวเองเข้าไป หลินซิงเยี่ยนกระโจนมาจับหมอไว้แล้วพูดอ้อนวอน “ยังมีน้องชายฉันด้วยค่ะ คุณหมอช่วยเขาด้วย……”

คุณหมอถอนหายใจทีนึง “ขอโทษด้วยครับ น้องชายคุณหมดหนทางรักษาแล้วครับ……”

หมดหนทางรักษา? !

จู่ๆเหมือนเสียงฟ้าผ่าดังเปรี้ยง ผ่ามาที่บนหัวของหลินซิงเยี่ยนอย่างแรง ทำให้เธอหน้ามืดตามัว……

เจ็บ เหมือนถูกคนเอามีดเขี่ยไปมาที่ทรวงอก เจ็บจนชักกระตุกล้มนั่งอยู่บนพื้น เมื่อแปดปีก่อน ตอนเธออายุสิบขวบ พ่อของเธอได้นอกใจและละทิ้งแม่ของเธอ ส่งเธอกับแม่ที่กำลังตั้งครรภ์อยู่มาเมืองนอกที่ไม่คุ้นเคยนี้

ต่อมาน้องชายได้เกิดมาลืมตาดูโลก ตอนอายุสามขวบพบว่าเป็นโรคออทิสติก เดิมทีชีวิตก็ยากจนข้นแค้นอยู่แล้ว พอน้องชายป่วยก็ยิ่งเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเข้าไปอีก เธอกับแม่ทำงานพาร์ทไทม์ให้คนอื่นไปทั่วยังถือว่าพอประทังชีวิตได้ แต่อุบัติเหตุครั้งนี้ อยู่เมืองนอกที่ไม่มีญาติพี่น้อง ไม่มีเงิน ไม่มีน้ำใจไมตรี ทำให้เธอรับรู้ได้ว่าอะไรคือจนตรอกไร้หนทาง

ถูกบีบจนหมดหนทาง ถึงเธอขายตัว ก็ไม่ได้ช่วยชีวิตน้องชายกลับมาได้

มีความเจ็บปวดอย่างหนึ่ง ไม่มีประสาทฮิสทีเรีย แค่ทำให้คนรู้สึกว่าทรมาน หายใจลำบาก ท้องฟ้าคือสีเทา แต่เธอจะต้องยอมรับ แถมยังต้องยอมรับมันด้วยรอยยิ้ม เพราะเธอยังมีแม่อยู่

แม่ต้องการเธอ

หลังจากผ่านการรักษา ร่างกายของแม่เธอดีขึ้น แต่ตอนที่รู้ว่าน้องชายตาย คนทั้งคนได้พังทลายลงมาอย่างสิ้นเชิง

หลินซิงเยี่ยนกอดท่านไว้ แล้วพูดด้วยน้ำตา “แม่คะ แม่ยังมีหนูอยู่ ใช้ชีวิตดีๆเพื่อหนูนะคะ”

หนึ่งเดือนที่อยู่โรงพยาบาลนี้ จวงจื่อจิ้นมักจะชอบนั่งเหม่อลอยอยู่ขอบเตียง หลินซิงเยี่ยนรู้ว่าเธอคิดถึงน้องชาย ถ้าไม่ใช่เพราะตัวเอง เกรงว่าแม่ก็จากไปตามน้องชายแล้ว เพราะจะต้องดูแลแม่ เธอถูกทางโรงเรียนไล่ออก แต่ว่าอาการบาดเจ็บของแม่ดีขึ้นแล้ว

เธอหิ้วของกินเข้าโรงพยาบาล เดินมาถึงหน้าห้องผู้ป่วย พอเธอยกมืออยากจะเปิดประตู กลับได้ยินเสียงของด้านใน——

เธอคุ้นกับเสียงนี้ดี ถึงจะผ่านไปแปดปีแล้ว เธอยังคงจำหน้าตาที่เขาบีบบังคับให้แม่หย่ากับเขาได้เป็นอย่างดี

หลังจากส่งพวกเธอมาที่นี่ ไม่เคยมาเหลียวมองพวกเธออีกเลย จู่ๆวันนี้มาโผล่ที่นี่หมายความว่ายังไง?

“จื่อจิ้น ตอนนั้นคุณกับคุณผู้หญิงของตระกูลจงสนิทกันอย่างกับพี่น้อง ได้ตกลงการหมั้นหมายไว้ ถ้าพูดตามหลักแล้วการหมั้นหมายที่คุณตกลงกันไว้จะต้องให้ลูกสาวของคุณแต่ง……”

“หลินกั๋วอันคุณหมายความว่ายังไง? !”จวงจื่อจิ้นที่รูปร่างซูบผอมไม่มีเวลามาคำนึงว่าร่างกายยังบาดเจ็บอยู่ ดิ้นรนขึ้นมาอยากจะทุบตีเขา และว่าเขายังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า?

จัดเตรียมให้เธอกับลูกสาวมาอยู่ที่ที่ไม่คุ้นเคยนี้ ไม่เคยสนใจว่าพวกเธอจะเป็นตายร้ายดียังไง วันนี้พอมาปุ๊บก็จะให้ลูกสาวเธอแต่งงาน?

“คุณชายใหญ่ของตระกูลจง ก็เป็นลูกชายของเพื่อนสนิทคุณ หน้าตาดี ฐานะของตระกูลจงคุณก็รู้อยู่ แต่งงานไปมีแต่ได้เสพสุข……” พูดถึงท้ายเสียงของเขาเบาลงไปเยอะ

ใช่ คุณชายใหญ่ของตระกูลจงสูงศักดิ์ หน้าตาหล่อและเป็นคนมีความสามารถ แต่หนึ่งเดือนก่อน เขาไปทำธุระที่ต่างประเทศถูกงูพิษกัด ทำให้เส้นประสาทด้านชา เคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้ แถมยังมีเรื่องอย่างว่าไม่ได้

แต่งงานไปก็เหมือนไปเป็นแม่หม้าย

“หนูแต่งค่ะ”

ทันใดนั้นหลินซิงเยี่ยนได้ผลักประตูออก ยืนอยู่หน้าประตู มือของเธอกุมข้าวกล่องไว้แน่น “แต่งงานอ่ะได้ แต่ฉันมีเงื่อนไขหนึ่งข้อ”

หลินกั๋วอันมองไปที่ประตู เห็นลูกสาวที่ไม่ได้เจอหน้ามาแปดปี ทันใดนั้นได้ตกตะลึงไปหลายวิ ตอนส่งเธอมา เธอยังเป็นเด็กอายุสิบขวบอยู่เลย ตอนนี้ได้โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผิวของเธอขาวผ่อง แต่ดันซูบผอมเกินไป ใบหน้าเรียวเล็กยังใหญ่สู้ฝ่ามือไม่ได้ ผอมแห้งดูไม่มีน้ำมีนวลเลย เหมือนร่างกายพัฒนาการไม่ดียังไงอย่างงั้น

น่ารักน่าเอ็นดูสู้ลูกสาวคนเล็กในบ้านก็ไม่ได้

ความสงสารที่มีอยู่ในใจได้ลดลงหลายส่วน เพราะเธอหน้าตาไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่ ถึงแต่งงานกับสามีที่ไม่สามารถมีเรื่องอย่างว่าได้ก็ไม่ได้กล้ำกลืนเท่าไหร่หรอก

พอคิดแบบนี้ หลินกั๋วอันก็ไม่รู้สึกว่ามีอะไรไม่ดีแล้ว “เงื่อนไขอะไร แกพูดมาเลย”

“ฉันจะกลับประเทศกับแม่ คุณเอาของที่ควรจะเป็นของแม่คืนให้พวกเราหมด ฉันก็จะตกลงแต่งงาน” หลินซิงเยี่ยนกุมมือแน่นอย่างซ้ำไปซ้ำมา จากนั้นถึงค่อยๆสงบลงมา

ถึงไม่ได้อยู่ในประเทศมานาน แต่สมัยเด็กๆเธอก็เคยได้ยินตระกูลจงของเมืองB ตระกูลใหญ่โต มีทรัพย์สินเป็นแสนล้าน คุณชายของตระกูลจงย่อมสูงศักดิ์อยู่แล้ว หลินซิงเยี่ยนไม่รู้สึกว่าเรื่องดีขนาดนี้จะตกมาถึงตัวเอง ไม่แน่คุณชายใหญ่ของตระกูลจงคนนั้นอาจจะหน้าตาน่าเกลียด หรือไม่ก็ร่างกายไม่สมประกอบแน่นอน

แต่ถึงจะแบบนี้ก็เถอะ สำหรับเธอแล้วกลับเป็นโอกาสดีที่จะได้กลับประเทศ ใช้โอกาสให้ดี ยังสามารถเอาสินสอดตอนแม่แต่งงานกลับมาด้วย

“เยี่ยนเยี่ยน……” จวงจื่อจิ้นอยากเกลี้ยกล่อมเธอว่าเรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ ล้อเล่นไม่ได้

เธออยู่กับตัวเองก็ได้รับความลำบากมามากพอแล้ว จะเอาเรื่องแต่งงานของเธอก็ทุ่มเข้าไปด้วยไม่ได้

หลินกั๋วอันฟังปุ๊บ ในใจกังวลว่าหลินซิงเยี่ยนจะถูกจวงจื่อจิ้นโน้มน้าวแล้วไม่ยอมแต่ง เขาจึงรีบพูดว่า “ได้ ขอแค่แกยอมแต่งงานเข้าตระกูลนั้น ฉันก็จะให้แกกลับประเทศ”

“แล้วสินสอดทองหมั้นของแม่ล่ะ?” หลินซิงเยี่ยนมองพ่อในนามของเธอ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาสุดๆ

ตอนที่จวงจื่อจิ้นแต่งงานกับเธอ มีสินสอดทองหมั้นไม่น้อยจริงๆ มันเป็นเงินจำนวนที่ไม่น้อยเลย ตอนนี้ให้หลินกั๋วอันเอาออกมามันช่างเจ็บใจจริงๆ

“พ่อ น้องสาวคนนั้นของฉันคงจะหน้าตาสวยมาก เธอควรจะได้ครอบครองสิ่งที่ดีกว่า ถ้าแต่งกับผู้ชายที่ไม่สมประกอบ ทั้งชีวิตก็จบเห่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น พ่อกับแม่ของฉันก็หย่ากันแล้ว พ่อน่าจะคืนทรัพย์สินที่แม่เอาไปที่ตระกูลหลินกลับมานะ”

สายตาของหลินกั๋วอันลุกลี้ลุกลน ร้อนตัวจนไม่กล้ามองเธอ

เธออยู่ต่างประเทศมานาน รู้ได้ยังไงว่าคุณชายใหญ่ของตระกูลจงเป็นคนที่ร่างกายไม่สมประกอบ?

หลินกั๋วอันจะรู้ได้ยังไงว่าหลินซิงเยี่ยนแค่เดาเฉยๆ

พอนึกถึงคนที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยคือผู้ชายที่ไม่ปกติ หลินกั๋วอันกัดฟัน “รอให้แกแต่งงานไปแล้ว ฉันก็จะคืนให้แกเอง”

ลูกสาวคนเล็กของเขาสวยงามดั่งดอกไม้ดั่งหยกงาม จะแต่งงานกับผู้ชายที่มีเรื่องอย่างว่าไม่ได้ๆอย่างไง?

ถึงจะสูงศักดิ์แค่ไหน ไม่สามารถทำกิจกรรมของสามีภรรยาได้ ต่างอะไรกับคนพิการ?

พอนึกถึงตรงนี้ หลินกั๋วอันก็ไม่ได้รู้สึกไม่สบายใจขนาดนั้นแล้ว

แต่ในใจก็รู้สึกเกลียดหลินซิงเยี่ยนเพิ่มขึ้นอีกหลายส่วน ในใจคอยคิดแต่อยากจะฉกเงินไปจากเขาอยู่ได้

หลินกั๋วอันมองเธออย่างเย็นชาทีนึง “แม่แกไม่สั่งสอนแกดีๆรึไง ไม่มีมารยาทเลย!”

หลินซิงเยี่ยนอยากพูดจังเลยว่าแล้วคุณที่เป็นพ่อไม่มีหน้าที่สั่งสอนหรือไง? ทิ้งเธอไว้ที่นี่แล้ว ก็ไม่เคยสนใจ ไม่เคยเหลียวแลอีกเลย

แต่เวลานี้เธอพูดไม่ได้ ข้อต่อรองของเธออ่อนเกินไป ยั่วโมโหหลินกั๋วอันไม่มีผลดีกับเธอเลย

“เตรียมตัวหน่อย กลับไปพรุ่งนี้”หลินกั๋วอันสลัดแขนเสื้อเสร็จก็ได้ออกจากห้องผู้ป่วยเลย

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ

เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ

Charlton Buccafusco
5.0

ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"

รักร้ายจอมทระนง

รักร้ายจอมทระนง

มาชาวีร์
5.0

“แหวนไปไหน” “คะ” หญิงสาวรีบหดมือหนีในทันที “พี่ถามว่าแหวนไปไหน” คริษฐ์ยังย้ำคำถามเดิมแล้วจ้องหน้าคู่หมั้นสาวแบบไม่พอใจ “คืออยู่ที่ออฟฟิศมันต้องล้างแก้วกาแฟบ่อย ๆ รุ้งก็เลยถอดเก็บเอาไว้ค่ะกลัวมันจะสึกเสียก่อน” คำตอบของหญิงสาวค่อยทำให้คริษฐ์รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย “ถ้าถอดออกพี่จะถือว่ารุ้งขอถอนหมั้นพี่นะ” “ก็ไม่ได้ถอนสักหน่อย แค่ถอดเก็บเอาไว้เฉย ๆ” “งั้นก็ใส่เสียสิ เดี๋ยวนี้เลย” คริษฐ์ถลึงตาใส่แกมบังคับ “ใส่ก็ใส่ค่ะ” คนพูดตัดพ้อเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบกระเป๋าด้านข้างมาเปิดเพื่อหยิบแหวนหมั้นของตนออกมาสวมใส่ จากนั้นก็หันหลังมือให้เขาดู “พอใจหรือยังคะ” “ดี” “ว่าแต่พี่คริษฐ์มานั่งรอรุ้งทำไมคะ มีธุระสำคัญหรือเปล่า” หญิงสาววกมาหาคำถามแรกที่เธออยากรู้ แต่เขาดันจุดประเด็นเรื่องแหวนขึ้นมาแทรกเสียก่อน “แม่ให้พี่มาหาคู่หมั้นตัวเองบ้าง” ฟังเขาพูดแล้วรุ้งพรายชักเครียดขึ้นมาหน่อย ๆ “ถ้าคุณป้าพิมพ์ไม่บอกพี่คริษฐ์ก็คงไม่มาหารุ้งใช่ไหมคะ” “แล้วทำไมรุ้งถึงไม่ไปหาพี่เองบ้างล่ะ” “ก็รุ้งกลัวพี่คริษฐ์รำคาญ” บทสนทนาสิ้นสุดลงด้วยความเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย คริษฐ์ถอนหายใจเบา ๆ ส่วนรุ้งพรายก็ก้มหน้าต่ำลง ทำไมถึงได้รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “พี่ไลน์หาอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ” คริษฐ์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากเงียบมาเกือบหนึ่งนาที “พอดีรุ้งมาอ่านตอนดึกแล้วไม่อยากรบกวนพี่คริษฐ์ค่ะ” “ตอบมาสักคำก็ยังดี อย่าทำเหมือนพี่ไม่มีตัวตนนะรุ้ง จำเอาไว้ด้วยว่าพี่เป็นคู่หมั้นของรุ้ง” “มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะคะพี่คริษฐ์” “อะไรกันที่ว่าไม่น่าจะเป็นแบบนี้” “รุ้งว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่าไหมคะ ดูพี่คริษฐ์อึดอัดกับการหมั้นของเราเหลือเกิน ขนาดจะมาหารุ้งก็ต้องให้คุณป้าพิมพ์บังคับมาเลย” “แม่ไม่ได้บังคับพี่” “ไม่บังคับก็เหมือนบังคับนั่นแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วพี่ คริษฐ์แทบไม่เคยขัดใจคุณป้าพิมพ์ได้เลย ถ้ามันเหนื่อยและยุ่งยากมากรุ้งขอถอนหมั้นไปเลยก็ได้ค่ะ” รุ้งพรายดึงแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางแหมะอยู่ตรงหน้าของเขา คริษฐ์มองแหวนมองคนแล้วอารมณ์ของเขาก็เดือดดาลขึ้น บทจะอยากได้ก็วิ่งตามติดเป็นเงา บทจะสลัดทิ้งก็ง่าย ๆ แบบนี้เหรอรุ้งพราย “ใส่กลับไปเดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มแทบจะกัดฟันพูดออกมา “ไม่ค่ะ อ๊ะ! พี่คริษฐ์จะทำอะไรรุ้งไม่ใส่” รุ้งพรายถูกคริษฐ์กระชากมือมาแล้วจัดการสวมแหวนกลับที่เดิม “ใส่แล้วห้ามถอด ห้ามทำให้แม่พี่เสียใจรู้ไหม” “พี่คริษฐ์!” (รักร้ายจอมทระนง)

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สามีที่(ร้าย)รัก
1

บทที่ 1 ฉันไม่เสียใจค่ะ

14/10/2022

2

บทที่ 2 ท้อง

14/10/2022

3

บทที่ 3 ฉันควรจะแต่งงานกับคุณ

14/10/2022

4

บทที่ 4 การแต่งงานที่ไม่มีพิธีงานแต่ง

14/10/2022

5

บทที่ 5 คืนส่งตัวเข้าหอ

14/10/2022

6

บทที่ 6 ทั้งสามคนใช้ชีวิตอย่างพึ่งพาอาศัยกัน

14/10/2022

7

บทที่ 7 ทำแท้งโดยไม่เจ็บ

14/10/2022

8

บทที่ 8 คุณอยากให้ฉันพูดยังไง

14/10/2022

9

บทที่ 9 รับสมัครล่าม

14/10/2022

10

บทที่ 10 มีคนคอยขัดขา

14/10/2022

11

บทที่ 11 อย่าหลงกลด้วยรูปลักษณ์ภายนอก

14/10/2022

12

บทที่ 12 ต่อไปเรียกฉันว่าพี่ชาย

14/10/2022

13

บทที่ 13 เธอรู้ภาษาประเทศA

14/10/2022

14

บทที่ 14 ไม่เข้าใจเธอแล้ว

14/10/2022

15

บทที่ 15 ถ้ายังงั้นเด็กคนนี้คือลูกของนายยังงั้นเหรอ

14/10/2022

16

บทที่ 16 สืบเรียบร้อยแล้ว

14/10/2022

17

บทที่ 17 อุ้มท้องเด็กไม่มีพ่อ

14/10/2022

18

บทที่ 18 โชว์ความรักตรงนี้

14/10/2022

19

บทที่ 19 ที่ไร้สาระแต่ยังอาลัยอาวรณ์

14/10/2022

20

บทที่ 20 โลกใบนี้จะมีความรักได้อย่างไร

14/10/2022

21

บทที่ 21 จงใจล่อลวง

14/10/2022

22

บทที่ 22 ไม่อยากจับผิด

14/10/2022

23

บทที่ 23 ผมคงรู้จักคุณน้อยไป

14/10/2022

24

บทที่ 24 อยากให้เป็นพ่อของลูก

14/10/2022

25

บทที่ 25 ๆแล้วจงหมิงเฮ่าไม่ได้พิการ

14/10/2022

26

บทที่ 26 หญิงสาวที่เต็มไปด้วยความย้อนแย้ง

14/10/2022

27

บทที่ 27 ลูกต้องเข้มแข็งหน่อยนะ

14/10/2022

28

บทที่ 28 อย่าทำดีกับหนูแบบนี้

14/10/2022

29

บทที่ 29 สุนัขจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือ

14/10/2022

30

บทที่ 30 เมื่อคืนจะเมามันส์ขนาดไหน

14/10/2022

31

บทที่ 31 แน่จริงก็ฟ้องให้ชนะฉันสิ

14/10/2022

32

บทที่ 32 ความสัมพันธ์ในคืนนั้น

14/10/2022

33

บทที่ 33 แผนการของเสิ่นซิ่วหลัน

14/10/2022

34

บทที่ 34 ไปให้ท้ายภรรยา

14/10/2022

35

บทที่ 35 โอกาสดีที่ไม่ได้มาง่ายๆ

14/10/2022

36

บทที่ 36 แน่นอนว่าสนิทกับสามีของฉัน

14/10/2022

37

บทที่ 37 อย่าจับมั่ว

14/10/2022

38

บทที่ 38 ลูกเป็นของเขา

14/10/2022

39

บทที่ 39 ฉันไม่ใช่ผู้ชายเลว

14/10/2022

40

บทที่ 40 เธอเป็นคู่สาวของฉัน

14/10/2022