อย่าร้องไห้นะน้องสาว

บทที่1.มาทาดอร์หนุ่มชื่อดังสะท้านโลก

เสียงเชียร์ดังกึกก้อง ทั่วทั้งสนามประลอง เมื่อกระทิงดุตัวใหญ่เจอมือเพชฌฆาตฝีมือฉกาจ อีเกร์ ราโคย ยอดมาทาดอร์ชื่อก้องโลก... หนุ่มจอมพลังเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ เขาปั่นหัวกระทิงวัยฉกรรจ์จนหัวหมุน เกมหลอกล่อไล่ต้อนกระทิงบ้าคลั่ง ด้วยผืนผ้าสีแดงสด มือสะบัดโบกผืนผ้าในมือจนกระทิงหนุ่มหัวหมุน มันพยายามไล่ขวิดหมายจะปลิดชีวิตไอ้หนุ่มหน้าหยกที่คิดลองดี

ตึกๆ ... เสียงฝีเท้าหนักๆ ของกระทิงหนุ่ม มันตะกุยดินก่อนจะโผวิ่งทะยานเข้าใส่อีเกร์ ประหนึ่งศรของธนูที่หลุดออกมาจากคันศร ฝีเท้ากุบกับควบเข้าใส่ ด้วยความรวดเร็วประ 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ลำตัวใหญ่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เขาใหญ่ยาวแหลม พยายามไล่ขวิดอีเกร์แบบดุดันและป่าเถื่อน

อีเกร์หลบได้อย่างสวยงามตลอด หลอกล่อจนกระทิงหนุ่มเหนื่อยหอบ มันพ่นล่มหายใจฟึดฟัดจนฝุ่นใต้จมูกบานๆ ฟุ้งกระจาย ก่อนจะกระโจนใส่มาทาดอร์จอมเจ้าเล่ห์แบบไม่คิดชีวิต ผู้ชมรอบสนามที่มาร่วมลุ้น พวกเขาครางเสียงแผ่วๆ ยามเขาแหลมคมเฉี่ยวหน้าคร้ามคมแค่เส้นด้ายกั้น หัวใจผู้ชมลุ้นระทึกตามลีลาของมาทาดอร์มือเพชฌฆาตยามใช้ล่อหลอกกระทิงหนุ่มดุดัน อีเกร์ยิ้มมุมปาก สายตาคมดุปรายตามองกระทิงจอมโหดที่หอบหายใจพะงาบๆ มันเหนื่อยสุดชีวิตในการไล่ล่าตัวเขาเอง เสียงเชียร์ยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ชายหนุ่มหลบวิถีของเขาแหลมๆ ที่พุ่งเข้าใส่ได้ทัน ผืนผ้าสีแดงสะบัดโบกถูกกระทิงคลั่งขวิดจนขาดวิ่น แต่อีเกร์ไม่เป็นอะไรสักนิด...แม้แต่รอยขีดข่วน ชายหนุ่มถอยหลังเตรียมตั้งรับครั้งสุดท้าย เมื่อกระทิงหนุ่มควบฝีเท้าสุดชีวิตในการพุ่งชนเป้าหมายคือร่างกายกำยำของอีเกร์ ชายหนุ่มสะบัดผืนผ้าอีกครั้งและเหวี่ยงทิ้งไปอย่างไม่ไยดี เมื่อคิดจะเผด็จศึกกับเจ้ากระทิงที่กำลังวิ่งห้อตะบึงเข้าใส่ สองขาแข็งแรงปักหลักมั่นตั้งท่าเตรียมรับโดยไม่หวั่นกลัว ดวงตาคมดุมองตรงไปแน่วแน่ เอื้อมมือจับเขาโค้งงอของกระทิงเพชฌฆาตก่อนจะบิดลำตัวกระโจนขึ้นไปนั่งบนหลังของมันด้วยความท่วงท่าสง่างาม