ยั่ว

งหน้าจืด” เจนจิราไม่ได้ตามใจคุณสิงค์ แต่

นไปนั่งรอ เดินกลับมาอีกครั้ง เมื่อ

างทั้งครีมทั้งเครื่องสำอางรา

หมื่นบาทค่ะ” พนักงา

ำลังแพคใส่ถุงกระดาษอย่างดีไว้แน่น ตบมือป้าบกับหน้า

งหลายพัน” นิราหันไปถามคนทั้งคู่ ที่

กงานถามย้ำอีกครั้ง ก่อนจะร

่าน” พนักงานคืนบัตรให้นรสิง

ะ จะไม่เข้าบริษัท” นรสิงค์พูดจบก็

ของไว้ในมือเสร็จสรรพ เธอเป็นเบ้ให้เจ้านายมานาน ถือข

อน ไม่ต้องไปหาคนอื่น แล้วก็ของที่ซื้อวันนี้ใช้ด้วยนะคะ” เจนจิราพูดบอกด้

ดงท่าทีรังเกียจเด็กต่างจังหวัดแบบเธอให้เห็นเลยสักครั้ง ทันทีที่รถคันหรูขับออกไป น

อนจะมองนาฬิกาบนหัวเตียง ที่บอกเวลาเที่ยงน

ี อย่างไม่คิดจะสนใจข้าวของราคาแพงที่หิ้วเข้ามาสักนิด เมื่ออิ่มก็เริ่

Tru

นทันที ก่อนจะรีบคว้านหาโทร

นนี้คนขาดอะ] ปลายสายพูดแ

ไม่ไหวนะสิคะ” นิราตอบเสียงเบาอย่างเกรงใจ ตอนแรกก็เคยคิดไว้ว่

ี้โซนวีไอพีขาดคนนึง พ่วงห้องพิเศษด้วย เจ้าของห้องวันนี้

เธอต้องกินต้องใช้ด้วย นิราใช้เวลาอาบน้ำไม่นานนัก เพราะตอนนี้เริ่มมืดแล้ว กว่าจะไปถึงร้านของเจ้ ก็ใช้เวลาพอสมควร นิราหยิบเพียงกระเป๋า

มายปลายทาง วินมอเตอร์ไซค์ทำงานอย่างเร่งรีบ ไม่ต่างกับนิรา ที่ดูร้อนรนกลัวตัวเองจะไปถึง

” ผู้หญิงที่ติดลุคห้

ม่ดีกว่าเหรอคะ” นิราบ่นให้รุ่นพี่ที่เป็นเจ้าของร

ไม ในเมื่อยัยคนสวยตรงหน้า ค่าตัวถูกกว่าเยอะ เงินจ้างพริตตี้เอามาจ้างน

มาช่วยล่ะ” นิราพูดอย่างเป็นห่วง ก่อ

ม เธอมาทำทุกๆ ปีเพื่อเก็บเงินเรียน จ