Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
40.1K
ชม
151
บท

แม้ไม่มีแผ่นดิน หากแต่เรายังไม่สิ้นลมหายใจ ถึงสิ้นชาติหากแต่รักของเรามิได้สิ้นลง บราลี เป็นบอดี้การ์ดมือใหม่ ที่ทำงานพลาดจนถูกไล่ออกจากงาน ในวันเดียวกันนั้น บ้านของเธอก็ถูกไฟไหม้ แม่ถูกไฟคลอกบาดเจ็บ พ่อตกใจจนโรคหัวใจกำเริบ ต้องใช้เงินรักษาจำนวนมาก เมื่อเธอจะหันไปพึ่งแฟนหนุ่มที่รักกันมาหลายปี กลับพบเขากำลังคลุกวงในกับผู้ชายอีกคน!! เมื่อชีวิตมันบัดซบขนาดนี้ เธอจึงคิดฆ่าตัวตาย ... และทำจริง!! แต่ไม่ตาย มีคนมาช่วยไว้ ... พอรอดตายก็มีคนยื่นข้อเสนอแปลกประหลาด ... ให้เธอไปเป็นบอดี้การ์ดให้เจ้านาย แลกกับเงินมหาศาล และกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร บราลีกับเพื่อนร่วมงานอีกสองคน ก็ได้ข้ามเวลาย้อนอดีตไปซะแล้ว

บทที่ 1 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

เงาทรราช

บทที่1 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

กลางงานราตรีการกุศลที่จัดขึ้นอย่างอลังการ เป็นที่เรียกร้องให้เหล่ามหาเศรษฐี เศรษฐีทั้งใหม่และเก่าของฟากฟ้าเมืองไทยเข้าร่วมงาน เพื่อหวังประกวดประขันแย่งชิงความเป็นดาวเด่นของงาน ในสังคมวัตถุนิยมแห่งนี้ย่อมไม่มีใครยอมน้อยหน้ากว่ากัน ต่างประโคมเครื่องประดับล้ำค่า ทั้งเพชรนิลจินดาและอัญมณีหลากหลายอันทรงคุณค่าและราคาแพงลิ่วมาข่มกัน โดยไม่เกรงกลัวภัยอันตรายมาแผ้วพาล เพราะมั่นใจและเชื่อใจในศักยภาพของผู้จัดงาน และระบบรักษาความปลอดภัยที่ดีเลิศ

จุดเด่นของงานในคืนนี้คือการประมูลมหามงกุฎโบราณอายุนับพันปี ซึ่งเคยเป็นของเจ้าผู้ครองนครอินทรา อาณาจักรที่เคยยิ่งใหญ่ในอดีต แต่ถึงกาลต้องล่มสลายเพราะผู้คนเสื่อมศรัทธาในเจ้าผู้ครองนคร ที่ปกครองด้วยพระเดชไม่มีพระคุณเข้ามาเจือปน บ้านเมืองระส่ำระสายอาณาจักรใกล้เคียงเข้ามารุกรานและกลืนกิน จนบัดนี้เป็นแค่นครในประวัติศาสตร์ที่โลกต้องจารึกและจดจำในความโหดเหี้ยมของทรราชอันเรืองนาม

มหามงกุฎที่ตกทอดจากมือสู่มือมาจนปัจจุบันกำลังได้รับความสนใจ ผู้จัดงานนำมาประมูลเพื่อนำเงินรายได้ไปทำการกุศลต่อไป มงกุฎล้ำค่าถูกเก็บไว้ในตู้หกเหลี่ยมที่วางตระหง่านอยู่กลางโถง คลุมไว้ด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดงเลือดนกรอเวลาเปิดให้ทุกคนได้ยลในอีกไม่นานเมื่อพิธีการประมูลเริ่มขึ้น

ณ มุมหนึ่งหน้างาน หญิงสาวรูปร่างสมส่วนสูงระหงท่าทางประเปรียวในชุดหนังพอดีตัวสีดำสนิท และยิ่งดูทะมัดทะแมงมากขึ้นกับบูทยาวครึ่งแข้ง ใบหน้าภายใต้แว่นกันแดดสีดำ นิ่งเรียบดุจทะเลยามคลื่นลมสงบ แต่ในใจหญิงสาวกลับร้อนรุ่มเต้นโครมคราม ไม่ใช่เพราะเป็นงานแรกที่เธอมารับหน้าที่อารักขาบุคคล แต่เพราะต้องการมองหาใครสักคนมาทำหน้าที่ตรงจุดนี้แทนเธอ ที่มีความจำเป็นทางร่างการจนแทบจะอั้นไม่ไหวอยู่แล้ว

บราลี หญิงสาวผิวขาวเหลือง ผมสีน้ำตาลเข้มดวงตาที่ซ่อนไว้ใต้สีดำทะมึนของแว่นกันแดดเป็นสีน้ำตาลอ่อน เธอเป็นหนึ่งในทีมงานรักษาความปลอดภัยในงานคืนนี้ เดินกระมิดกระเมี้ยน มือที่กำสูจิบัตรมาอ่านเรื่องราวคร่าวๆ ของอินทรานครกับสมบัติชิ้นสุดท้ายที่หลงเหลืออยู่ บิดไปมาจนแผ่นกระดาษมันวาวย่นยู่หาความเรียบไม่เจอ สายตาก็สอดส่ายหาเพื่อนร่วมงานในบริษัทรับจ้างรักษาความปลอดภัยทุกระดับ ทั้งตัวบุคคล อาคารสถานที่หรือแม้กระทั่งบ้านพักอาศัย จะเรียกง่ายๆ ว่าเป็นบริษัทยามก็คงไม่ผิด ด้วยสภาพเศรษฐกิจที่กำลังจ่มดิ่ง มีงานอะไรเข้ามาต่างก็คว้าเอาไว้ก่อนทั้งนั้น ไม่หวังจะรอน้ำบ่อหน้าซึ่งไม่รู้ว่าจะต้องรอไปถึงชาติไหนถึงจะพานพบ

บราลีที่เรียนจบสังคมศาสตร์มา แต่กลับมาทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนบุคคลให้เศรษฐีณีคน หนึ่งซึ่งกำลังกรีดกรายอยู่ในงาน ส่วนตัวเธอได้แต่ยืนและเดินรอบๆ งาน เพราะผู้จัดงานมีหน่วยคุ้มกันแน่นหนาทั้งจากบริษัทรักษาความปลอดภัยต่างๆ รวมถึงกำลังตำรวจนอกเครื่องแบบอีกจำนวนหนึ่งที่มาทำหน้าที่ในงานนี้โดยเฉพาะ

“ปวดอี่อิ๊บอ๋าย”

หญิงสาวพึมพำลอดไรฟัน ท่วงท่าการเดินที่สง่างามในทีแรก กลับกลายเป็นเดินหนีบแข้งหนีบขากระมิดกระเมี้ยน ยามเก็บความรู้สึกอึดอัดคัดแน่นไว้จนท้องแบนราบเขม็งเกร็ง พลางกวาดสายตาไปทั่วแต่ไม่พบใครเลย เมื่อความอดทนอดกลั้นถึงขีดจำกัดหญิงสาวจำต้องพาตนเองไปเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุด พลางนึกเข้าข้างตนเอง

‘คงไม่มีอะไรหรอก เล่นเหมาบริษัทรักษาความปลอดภัยมาสามสี่บริษัทแบบนี้ ต่อให้พวกยกมาปล้นเป็นโขยงก็ปลอดภัยล้านเปอร์เซ็นต์’

ขณะที่บราลีนั่งปลดทุกข์เสียงปืนที่เปรียบเสมือนเสียงจากนรกสำหรับอาชีพอย่างพวกเธอก็ดังขึ้น คละเคล้าเสียงหวีดร้องอย่างตกใจและเจ็บปวด

“ตายห่า!” บราลีอุทานอย่างตกใจ

“ตายแล้ว! มันยกพวกกันมาปล้นเลยหรือ”

เสียงตระหนกดังอยู่หน้าประตู ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องเซ็งแซ่และเสียงสาดกระสุนใส่กันดังอึงอล บราลีพยายามเร่งทำธุระให้เสร็จโดยเร็ว พร้อมบ่นกระปอดกระแปดด้วยความกระวนกระวายใจไปด้วย

“ตายแน่!ๆ คุณนายของฉันจะเป็นยังไงบ้างนะ รอแป๊บนะคุณนาย ตอนนี้หลบกระสุนให้ดีล่ะ”

ทันทีที่เสร็จสิ้นการขับน้ำหมดกระเพาะปัสสาวะ หญิงสาวรีบลุกพรวดขึ้นพร้อมดึงกางเกงเข้าที่ ใช้เท้ากดชักโครก มือขวากระชับปืนคู่กาย ก่อนเอื้อมมือซ้ายไปหมุนลูกบิดเปิดประตูพร้อมโผล่หน้าออกไปทันที เห็นเหล่าคุณหญิงคุณนายที่เดินวางท่าดุจนางพญาในงานเมื่อครู่ ต่างซุกตัวอยู่ตามหลืบตามมุมห้องด้วยอาการกลัวลนลาน

บราลีกระชับปืนในมือยามเคลื่อนตัวออกไปจากห้องน้ำอย่างช้าๆ ด้วยความระแวดระวัง ที่หมายคือโถงใหญ่ซึ่งใช้จัดงาน เสียงการต่อสู้ด้วยอาวุธปืนยังคงดำเนินต่อไป สลับกับเสียงกรีดร้องอย่างตกใจและเสียงโอดครวญอย่างเจ็บปวด

บราลีพยายามกวาดสายตามองหาบุคคลที่ตนเองมาอารักขาในโถงใหญ่ ซึ่งเวลานี้ข้าวของล้มระเนระนาด ศพเกลื่อนกราดทั้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและคนชุดโม่งดำ ซึ่งเธอคาดว่าคงเป็นพวกที่บุกเข้ามาหวังปล้นชิงเครื่องเพชรเครื่องประดับราคาแพงที่บรรดาเศรษฐีทั้งหลายประโคมใส่มาประชันกัน และเป้าหมายสำคัญคงเป็นมงกุฎล้ำค่าที่ยังอยู่ในตู้โชว์กระจกกลางห้อง

“คุณนาย!”

บราลีทั้งดีใจและตกใจเมื่อหาบุคคลสำคัญของตนเองพบ เศรษฐีณีผู้ว่าจ้างกำลังคุดคู้อยู่ใต้โต๊ะ ตัวสั่นเทายิ่งกว่าลูกนกยักษ์ตกลงไปในบึงน้ำ และทันทีที่หันมาเห็นบราลี คุณนายร่างยักษ์ทำหน้าดุจเห็นพระมาโปรด ก่อนตัดสินใจทำในสิ่งที่โง่เหลือหลายในความคิดของบลาลี นั่นคือการออกมาจากที่กำบังแล้ววิ่งมาหาเธอ บราลีรีบโบกมือห้ามแต่ไม่ทันเสียแล้ว กระสุนปืนไม่ทราบทิศทางพุ่งเข้าใส่จนร่างอ้วนสะดุ้งสุดตัวแล้วล้มลงฟาดกับพื้น ท่ามกลางสายตามองอย่างตกตะลึงของผู้ห้ามปราม

“อย่ามา!”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Mookreang

ข้อมูลเพิ่มเติม
กระซิบรักในสายหมอก

กระซิบรักในสายหมอก

โรแมนติก

5.0

เจ้าฟ้าหญิงจิรัฐิติกาลในคราบชายหนุ่มดูจะเกษมสำราญเป็นอันมากเมื่อได้ออกมาท่องโลกกว้าง แม้จะไม่ค่อยสบอารมณ์อยู่บ้างที่มี 'ผู้คุม' เป็นไวกูณฐ์ ชายหนุ่มอ่อนแอ เจ้าหนอนหนังสือใส่แว่นลูกชายองครักษ์คนสนิทของพระบิดา แต่ถ้าไม่ยินยอมร่วมทางไปกับเขา เจ้าพ่อก็คงไม่ปล่อยออกจากกรงทอง เธอจำใจร่วมทางและสร้างความยุ่งยากเป็นภาระใหญ่หลวงให้เขา แต่ในคราเดียวกันความใกล้ชิด ความใกล้ชิดทำให้ความรู้สึกพิเศษเกิดขึ้นในใจ แต่จะทำอย่างไร เมื่อเธอฝังใจว่าเขาไม่ใช่ "ชายจริง" นิยายภาคต่อของ ลิขิตรักบัลลังก์หัวใจ

ลิขิตรักบัลลังก์หัวใจ

ลิขิตรักบัลลังก์หัวใจ

โรแมนติก

5.0

เมื่อต้องเสียแผ่นดินจากการช่วงชิงของพระเจ้าอา ทรรศินากัลยามาส เจ้าฟ้าหญิงรัชทายาทแห่งมธุรรัฐจำต้องเสด็จหนีจากแผ่นดินเกิด แฝงกายเข้าไปในสิงขรรัฐ จากที่คิดจะปลอมตัวเป็นนางกำนัล กลับตกกระไดพลอยโจนถวายตัวเป็นสนมของเจ้าหลวงรัฐสิงห์สีหนาทในนามลูกของศัตรู!? รอจนถึงวันทวงบัลลังก์คืน กล้วยไม้ป่าแรกแย้มเพิ่งผลิรับฤดูฝน เจ้าหลวงเอื้อมไปหมายจะเด็ด ก็ถูกพระหัตถ์เล็กๆ ตีเผียะลงบนหลังมือ "ดอกไม้จะสวยงามที่สุดเมื่ออยู่กับต้นเพคะ" ดำรัสขึงขัง "แต่พี่จะเก็บให้เธอ" รับสั่งกลับอ่อนโยน "ท่าจะเด็ดดอกไม้แรกแย้มเสียจนเคย" เจ้าฟ้าหญิงประชดตรงๆ เจ้าหลวงยกพระหัตถ์ในท่าสาบาน "สาบาน ต่อไปพี่จะไม่เด็ดดอกไม้ ไม่ว่าดอกไหน จะรอดอกฟ้าตรงหน้านี้ดอกเดียวเท่านั้น"

ชีค หัวใจทระนง

ชีค หัวใจทระนง

โรแมนติก

5.0

เมื่อธิดาองค์น้อยเริ่มเติบโต ชีคกาเบรียนที่อยากให้ลูกรู้จักภาษาของแม่บังเกิดเกล้า จึงมองหาครูสอนภาษาชาวไทย แต่กลับได้ทโมนไพรไปแทน นางสาวกฤติกา หรือแม่ดาวลูกไก่ นอกจากสอนภาษาไทยให้ธิดาองค์น้อยของชีคแล้ว ยังสอนปีนต้นไม้กลายเป็นลิงเป็นค่าง จนพระนมของชีคเอือมระอา ทว่าท่าทางแก่นกะโหลกของดาวลูกไก่กลับจับใจต้องตาชีคกาเบรียนจนกลายเป็นความรัก แต่ปัญหาสงครามแบ่งแยกดินแดนในประเทศยังไม่สงบ เมื่อดาวลูกไก่ถูกจับตัวไปเพื่อต่อรอง แม้พระองค์ไม่อาจยกแผ่นดินเพื่อแลกกับผู้หญิงที่รักได้ แต่ไม่ได้นิ่งนอนใจเหมือนครั้งที่เสียสนมคนอื่นไป ทรงลอบออกจากวังเพื่อไปช่วยหญิงอันเป็นที่รักด้วยตนเอง

ทาสรักหัวใจทมิฬ

ทาสรักหัวใจทมิฬ

โรแมนติก

5.0

นายทหารชาวไทย พันโทอัคคี ยอมลาออกจากราชการเพื่อไปทำงานกับชีคกาเบรียน อัลชร์มา อัลโซกียาห์แห่งสาธารณรัฐชาร์มา เพื่อสืบข่าวคราวน้องสาวคนเดียวของตน ซึ่งถวายตัวเป็นสนมของชีคกาเบรียน แต่กลับตาลปัตรต้องแต่งงานเพือกู้หน้า รักษาศักดิ์ศรีให้ชีคคาบิชาเราะห์ น้องสาวและคู่หมั้นของชีคกาเบรียนแทน แม้มีเมียโดยไม่ทันตั้งตัว แต่การสืบหาข่าวคราวน้องสาวก็ไม่หยุดหย่อน จนเขารู้ว่าได้สูญเสียน้องสาวให้กับโจรแยกดินแดนไปแล้ว(แต่ไม่ใช่ตายจาก) มีเพียงหลานสาวน่ารักที่ชีคกาเบรียนรักและดูแลดียิ่งกว่าแก้วตาดวงใจ เช่นเดียวกันกับความรักของอัคคีกับชีคคาบิชาเราะห์ ที่เปลี่ยนจากไม้เบื่อไม้เมา เป็นรักหวานซึ้ง

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ขอโอกาสอีกครั้ง

ขอโอกาสอีกครั้ง

Arny Gallucio
5.0

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ" เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

ข้าเก็บภรรยาได้ที่ชายหาด (ภาคต่อ สามีข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง)

ข้าเก็บภรรยาได้ที่ชายหาด (ภาคต่อ สามีข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง)

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

ชาติที่แล้วของไห่เฉิงเขาเป็นประมุขมารที่ไม่สมหวังในความรัก มาแสนภพแสนชาติ และภพชาติที่หนึ่งแสนของเขา มีเหตุให้ต้องทำลายดวงจิตมารของตนเอง และเหลือเสี้ยวดวงจิตเอาไว้เพียงน้อยนิด ดวงจิตที่เหลืออยู่เขาอ้อนวอนขอต่อมหาเทพขอให้เขาได้เกิดเป็นมนุษธรรมดา ที่สมหวังในความรักม่ีครอบครัวที่อบอุ่น และไม่ขอจดจำอดีตชาติของตัวเองอีกต่อไป เขาขอเริ่มต้นใหม่ในดินแดนมนุษย์และไม่ว่าจะเกิดอีกกี่ครั้งกี่ภพกี่ชาติ ขอให้เขาได้สมหวังในความรักทุกภพทุกชาติไป

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เงาทรราช
1

บทที่ 1 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

17/06/2024

2

บทที่ 2 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

17/06/2024

3

บทที่ 3 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

17/06/2024

4

บทที่ 4 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

17/06/2024

5

บทที่ 5 เคราะห์ซ้ำกรรมซัด

17/06/2024

6

บทที่ 6 พรหมลิขิตชักพา

17/06/2024

7

บทที่ 7 พรหมลิขิตชักพา

17/06/2024

8

บทที่ 8 พรหมลิขิตชักพา

17/06/2024

9

บทที่ 9 พรหมลิขิตชักพา

17/06/2024

10

บทที่ 10 พรหมลิขิตชักพา

17/06/2024

11

บทที่ 11 กาลเวลาเล่นตลก

17/06/2024

12

บทที่ 12 กาลเวลาเล่นตลก

17/06/2024

13

บทที่ 13 กาลเวลาเล่นตลก

17/06/2024

14

บทที่ 14 กาลเวลาเล่นตลก

17/06/2024

15

บทที่ 15 เริ่มศักราชแห่งการฆ่า

17/06/2024

16

บทที่ 16 เริ่มศักราชแห่งการฆ่า

17/06/2024

17

บทที่ 17 เริ่มศักราชแห่งการฆ่า

17/06/2024

18

บทที่ 18 เริ่มศักราชแห่งการฆ่า

17/06/2024

19

บทที่ 19 เริ่มศักราชแห่งการฆ่า

17/06/2024

20

บทที่ 20 เริ่มศักราชแห่งการฆ่า

17/06/2024

21

บทที่ 21 งานเลี้ยงแสนสนุก

17/06/2024

22

บทที่ 22 งานเลี้ยงแสนสนุก

17/06/2024

23

บทที่ 23 งานเลี้ยงแสนสนุก

17/06/2024

24

บทที่ 24 งานเลี้ยงแสนสนุก

17/06/2024

25

บทที่ 25 เข้าป่าล่าคน

17/06/2024

26

บทที่ 26 เข้าป่าล่าคน

17/06/2024

27

บทที่ 27 เข้าป่าล่าคน

17/06/2024

28

บทที่ 28 สื่อสัมพันธ์

17/06/2024

29

บทที่ 29 สื่อสัมพันธ์

17/06/2024

30

บทที่ 30 สื่อสัมพันธ์

17/06/2024

31

บทที่ 31 สื่อสัมพันธ์

17/06/2024

32

บทที่ 32 เครื่องบรรณาการจากเมืองถม

17/06/2024

33

บทที่ 33 เครื่องบรรณาการจากเมืองถม

17/06/2024

34

บทที่ 34 เครื่องบรรณาการจากเมืองถม

17/06/2024

35

บทที่ 35 เครื่องบรรณาการจากเมืองถม

17/06/2024

36

บทที่ 36 เครื่องบรรณาการจากเมืองถม

17/06/2024

37

บทที่ 37 เครื่องบรรณาการจากเมืองถม

17/06/2024

38

บทที่ 38 เครื่องราชบรรณาการจากเมืองนาว

17/06/2024

39

บทที่ 39 เครื่องราชบรรณาการจากเมืองนาว

17/06/2024

40

บทที่ 40 เครื่องราชบรรณาการจากเมืองนาว

17/06/2024