พ่อทูนหัว

าสักเท่าไหร่ ชายหนุ่มกำลังขับรถยนต์คันหรูของตัวเองเคลื่อนไปตามถนนที่กว้างใหญ่ใบหน

อยู่จนต้องแอบส่งคนไปตามหาจนพบเธอเข้ายัยเด็กดื้อเอาแต่ใจขี้เหวี่ยงขี้วีน ตอนที

ลินขอ

่ได้ที่จะตะลึง ด้วยความที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันถึงสิบเจ็ดปีมันก็มีบ้างที่จะทำตัวไม่ถูก หัวใ

น้องลิน ... อึก .

ินเป็น

หนีออกจากบ้านทิ้งจดห

ให้ออกมาแบบนี้รู้ไหมว

ช่วยเราด้วยนะ ใจเราจะขาดอ

จุบันมา ที่เหลือเ

นมาก็ไม่ได้ติดต่อเธออีกเลย เราแค่อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่กั

ป็นไร ใจเย็นๆ นะ เ

องลินด้วยนะ ช่วงนี้เราไปไหนไม

จัดก

ออกมาแบบนี้มันอันตรายมากแค่ไหน ลูกสาวเขา เขาเลี้ยงของเขามาเขาค

แจราวกับเงาตามตัวเพียงแค่ห่างกันนิดหน่อยเธอก็ร้องไห้จ๊ากแล้ว ชานนท์ระบายยิ้มกว้างอย่างคนมีความสุขจ

รู้ว่าพลอยไพลินจะทำอย่างไร ช่องทางการติดต่อมีในนามบัตรทุกอย่างแล้ว อยากจะรู้เธอจะพูดไหมว่าเธอเป

ีกลับประเทศกู

่เคยเลี้ยง พลางนึกถึงมือนุ่มที่จูงเธอออกมาจากแก๊งไฮยีนาเพื่อนๆ ของเขา เขาชวนเธอออ

หน นั่นมันลูกเพื่อน

ส่องกระจกเช็กว่าตัวเองยังดูดีฟิตปึ๋งอยู่ไหมเผื่อได้เจอกันอีก

ว่า โกนหนวดด้วย หรือเ

งเธอที่แค่ได้กลิ่นก็เคลิ้มไปถึงไหนๆ ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งกลืนน้ำลายลงคอ

ใช่แค่ลูกเพื่อน นั่นมั

เอง สภาพร่างกายของเขาตอนนี้มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวที่

อย ไม่งั้นเป็นตาแก

กับตัวเองไปในเวลาเดียวกันก็คนมันทำตัวไม่ถูกนี่หว่า เล่นใหญ

ิ

เขียวดังขึ้นทำให้ชานนท์ละสายตาไปจากกระจกตรงห

ตึก

ของตัวเองเขาทรุดตัวลงนั่งที่ขอบเตียงแล้วทิ้งตัวลงนอนชูโทรศัพท์

าค่ะบอส ชื่อพลอยไพลินค่ะ แสนดีส่งรายละ

็วๆ ชานนท์ตอบกลับแสนดีให้คนที่มาสมัครตำแห

ร่

ที่นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอนรีบเด้งตัวลุก

มาทำไ

่จะเข้ามาเตรี

บุษไ

อนแล้

ะเดี๋ยวฉั

ียงแค่อย่างเดียวที่เจ้านายหนุ่มไม่ยอมเล่นด้วยสักที ชานนท์ยืนเท้าเอวมองหน้าสาล

ปรนนิบัติค

ู้สาลี่เป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วเพียงแต่เขาไม่ใ

่องงานบ้านก็พอ ออ

ดประตูออกไป นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำแบบนี้เธอทำแบบนี้มา

ัวฉันเมื่อไหร่แม่จะเอาใ