จอมทมิฬต้องมนต์

้าฉันเลื

อน แสงไฟสีส้มที่ให้แสงสว่างไม่มากพอจะทำให้มองทุกอย่างชัดนัก แต่ทำไงได้ล่ะ แค่มีไฟฟ้าใช้ก็ถือว่าโชคดีแล้วสำหรับบ้านเรือนในสลัมแห่งนี้ บ้านของฉันทั้งหลังมีไฟใช้แค่สองดวง คือในคร

ร ลุกมาช่วยแม่เ

นกระป๋องนมเก่าๆ ข้างที่นอน แล้วจัดการร

ั้นขึ้นราดลงบนใบหน้า หลังล้างคราบขี้ตาและแถมด้วยการแปรงฟัน ฉันแอบย่นจมูก ความอัตคัดทำให้ฉันต้องพบเจอกับความขาดแคลนอยู่เสมอ หลอดยาสีฟันที่บีบจนแบนและเนื้อสีขาวด้านในแทบไม่มีเ

าสีฟันหมด

ร ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้แพรได้แปรงฟันกับเกลือแทนแน่” แม่ไม

ชามพลาสติกที่มีไว้สำหรับใส่โจ๊ก ใช่เลย...แม่ฉันมีอาชีพเป็นแม่ค้าขายโจ๊กตอนเช้ามืด แต่ไม่ได้หมดแค่นั้นหรอกนะ

ยถามหาพ่อ เพราะทุกครั้งที่พูดถึ

กสบายได้ ดังนั้นหากฉันไม่อยากลำบากเหมือนแม่ ความรู้คือสิ่งเดียวที่ฉัน

กว่าเพื่อนทุกคนในห้อง ฉันสอบได้ที่หนึ่งทุกปี ทั้งที่ฉันไม่เคยเรียนพิเศษ ไม่เคยมีติวเตอร์ส่วนตัว ทุกอย่างฉันควานหาในเวลาเรียนเท่านั้น ฉันรักแม่ และสงสารแม่ด้วย อะไรที่ฉันช่วยผ่อนแรงแม่ได้ ฉันไม่เคยรีรอที่จะอาสา ดั

างเดียวไม่ได้ช่วยให้ฐ

อยู่ในบ้านโ

ึง...บ้านจัดสรรขนาดใหญ่ แบบบ้านสวยจนครั้งแรกที่ฉันเห็นใบปลิวตกอ

ยหลังละเท่าไรคะ?” ฉัน

่า “ต่อให้แพรกับแม่ขายของจนตายก็ไม่มีปั

ไปไกลกว่านั้น วันที่ฉันโตขึ้น