ปาหนันมันต์ทิรา(Mpreg)

็กผิวขาวผุดผ่องนั่งบนแคร่ไม้ไผ่โดนบ่าวสะกิดเรียกให้หันไปเห็นเพื่อนตั้งแต่ส

หมดเลย

้เจ้าลองชิมเป็นคนแรกแต่มิ

องกังวลอันใดอีกเล่า” ปาหนันพูดแกลมขำขันพลางหยิบขนมตาลโรยหน้าม

เลย หอมหว

กว่าเพศรองสองคนนี้ล้วนมีฝีมือทำอาหาร หากได้ไปเป็นเมียคงอิ่มหนำสำราญมีความสุขได้เสพทั้งของอร่อยกับ

กยิ้มสดใส ปาหนันสงสัยชั่วขณะเมื่อเห็นว่ามันต์

งชะงักกลางอากาศ คำถามอีกฝ่ายคลายความสงสัยแก่ปาหนันปลิดทิ้ง

งศ์ ชนชั้นปกครองที่ดูแลงานภายนอกควบคู่เป็นขุนนางโดยตำแหน่งสูงที่สุดคือเจ้าคุ้ม มีอาณาเขตการปกครองสี่ทิศ อินทร์แปงพ่อของปาหน

ภรรยาอีกหลายคนซึ่งถือเป็นสมบัติของบุรุษ มีโอกาสได้ขึ้นเป็นเจ้าคุ้มหรื

ำไปจนคนฟังยิ่งเจ็บปวดแต่ตนเป็นเพศรองทำอะไรไม่ได้

รือว่ามันไม่

หรับคนที่รู้จักกันมานานหลายปี เวลาที่มันต์ทิราพูดถึงระมิงค์ทีไรสหายเขาชอบทำท

หลืองอร่ามอ้วนฟูยิ่งนึกคับข้องเมื่อรู้ว่ามันตั้งใจมีไว

าชอบมากกว่าที

น้าหวานละมุนฉงนไม่เข

เล็กกว่าตนไม่มากนักเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต มันต์ทิราขึ้นไปเยี่ยมเยียนผู้ใหญ่เป็นมารยาทก

ำขนมมาเผื่อข้า

ินรสมืออร่อยๆ จากพี่มันต์ทิราอีกโดยเฉพาะ ปาหนันยีหัวเด็กแสบ

จากไปกับบ่าวไพร่ที่ติดตามมาด้วย รอยยิ้มแสนหวานเมื่อมองปาห

ในความคิดเขา ทว่าหากจะกล่าวหาเช่นนั้นคำพูดคงย้อนไปถึงขุนนางอีกหลายคนรวมถึงพ่ออินทร์แปง ปาหนันไม่เห็นด้ว

เรื่องเพศปาหนันตั้งคำถามว่าบ่าวไพร่ต่างจากพวกเราอย่างไร เขาไม่ได้เ

งจากที่เห็นเขายืนนิ่ง ดวงตากลมสีน้ำตาลอ่อนหวานนั

รือนส่งคืนมือคุณหญิงคำเอื้อยบนเรือนไม้สูง นาง

หาร หลานอยากทานกระไ

่อย ท่านทำกระไรมาข้าก

างดงามอย่างหมั่นเขี้ยว นอกจากปากหวานเหมือนหน้าตากิริยายังอ่อนหวานสมที่ช่วยเลี้ยงดู เพศรอง

านเกินเสียกว่าจัก