icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ลลิตจะปกป้องหม่าม้าเอง

บทที่ 2 ตอนจบเฮงซวย ใครแต่งนิยายเรื่องนี้วะเนี่ย

จำนวนคำ:1642    |    อัปเดตเมื่อ:22/12/2023

ลออจันทร์ ในโลกใบนี้แบ่งเป็นเพศหลักชายหญิงและเพศรองซึ่งได้แก่

วางแผนมัดใจนายอัลฟ่าเย็นชา นิยายบอยเลิฟชื่อดังที่น้องสาวของเขา ต้น

ไม่น่าเสียบ

่แอบหลงรัก คุณคราม อัลฟ่าหนุ่มที่เพิ่งเปิดตัวคู่หมั้นสายฟ้าแลบจนเป็นที่ฮือฮาของคนทั้งประเทศ ทำให้ลออจันทร

รูปร่างจึงผอมซีด ใบหน้าปกคลุมด้วยทรงผมหน้าม้าทำให้ดูมืดมนขึ้นไปอีก หนุ่มน้อยขี้อายได้ตกหลุมรัก แทน

เกิดที่บ้านของตัวเองทำให้เขาค้นพบความลับที่ผู้เป็นแม่ปกปิดไว้ คุณพ่อของอัยวาคือคนเดียวกับคุณพ่อของเขา ตอนที่ลลิตยังเด็กเขาเคยสงสัยว่

ดห

างชัดเจน หลังกลับจากงานวันเกิดลลิตจึงได้คาดคั้

ลิตร้องไห้เอ่ยความในใจกับผู้เป็นแม่ ชีวิตแม่เลี้ยงเดี่ยวอีกทั้งยังเป็นโ

ได้ยังไงในเมื่อวันที่เขารวบรวมความกล้าที่จะบอก

งแม่ลูกกอดกั

้น เมื่อเพื่อนสนิทของเขาชักชวนใ

ย” อัยวารบเร้าเพื่อนสนิทเสียงออดอ้อน ตั้งแต่ลลิตรู้ว่าคนตรงหน้า

นำลลิตที่นั่งหลบมุมอยู่ให้รู้จัก ลลิตรู้สึกชาไปทั่วร่างพูดอ

แนะนำตัวเสียงแผ่วเบา ก่อนจะขอตัวกลับอย่างรวดเร

คยอ่อนหวานเริ่มไม่พอใจเมื่อเห

ออกจากการกอบกุม แล้วเดินออกจาก

ไข้แจ้งข่าวร้ายว่าตอนนี้ลลิตเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายมีเวลาอีกไม่ถึงสามเดือน โอเมก้าหนุ่มร้องไห้ทั้งน้ำตา จึงตัดสิ

บคุณครามเถอะครับ ” ลออจันทร์

่ต่างประเทศ ฉันไม่รู้จะทำยังไง” แม้ในใจโรสริ

ามเอง”คุณหญิงของบ้านกล่อมคนตรงหน้าให้กลับไปก่อน ลออจันทร์ที

วนี้” พูดจบก็รีบวิ่งออกไปขึ้นรถแท็กซี่ที่

้อสูทเดินเข้ามาหานายหญิง

ื้อมมือไปช่วยถอดเสื้อ แต่ครามกลับเบี่ยงตัวออกราว

เอ่ยจบก็เดินตรงไปห้องทำงาน ไม่

่าปี คุณก็ยังเย

วทางเดินของโรงพยาบาลรัฐ โอเมก้าวั

กของผมเป็น

จ้าของไข้หลบตา ทนมองภาพตรงหน้าไม่ได้ ลออจันทร์รีบ

ทร์กุมมือลูกชายไว้แน่น มอง

ัวว่าไหวแล้ว ยกมือปาดน้ำตาบนใ

ายหัวไปมา ยอมรับความจร

บไล้ใบหน้าทิ้งตัวอย่างอ่อนแรง ลออ

าทิ้งแม่ไ

จิตเวท ต่อมาถูกบุคคลปริศนารับไปดูแล ส่วนอัยวาเมื่อรู้ข่าวเพื่อนสน

ครแต่งนิยายเร

่องราวในนิยายทั้งหมดได้แล้ว เสียงอ้อแอ้ดังเป็นระย

ำไมร่าเร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 ตอนจบเฮงซวย ใครแต่งนิยายเรื่องนี้วะเนี่ย 3 บทที่ 3 ออกไปให้ห่างจากหม่าม้านะ4 บทที่ 4 ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันป้อนลูกเอง5 บทที่ 5 พรุ่งนี้ฉันจะมารับ รอฉันนะ6 บทที่ 6 ใครมันกล้านินทาลลิตคนนี้ฟะ7 บทที่ 7 ไปไหนกันเหรอ8 บทที่ 8 เกิดอะไรขึ้น 9 บทที่ 9 ลูกชายของผม คุณแน่ใจเหรอ10 บทที่ 10 เด็กคนนี้น่ะเหรอ หลานชายของฉัน11 บทที่ 11 เรียกคุณแม่เถอะ12 บทที่ 12 หม่าม้า ฮึก หม่าม้าอยู่ไหน 13 บทที่ 13 ปา ปา14 บทที่ 14 ปู ปู15 บทที่ 15 เจ้าพ่อโง่ ลงทุนขนาดนี้เลยเรอะ16 บทที่ 16 แม่ลูกนอนเหมือนกันไม่มีผิด17 บทที่ 17 ลลิตคิดถึงพ่อไหมครับ18 บทที่ 18 ลูกหลับแล้วนะครับ19 บทที่ 19 ลลิตรักคุณย่า คุณย่าตามใจลลิต20 บทที่ 20 อ๊าาาา คุณไดโนเสาร์นี่นา21 บทที่ 21 เฮ้อ ถ้าลออยอมมีลูกอีกสักคนก็คงดี22 บทที่ 22 น้องแทน กลับบ้านได้แล้วครับ23 บทที่ 23 เราสี่ขวบแล้ว นายอายุเท่าไหร่24 บทที่ 24 หม่าม้าอย่าพึ่งเป็นอะไรนะครับ25 บทที่ 25 หม่าม้าหน้าแดงทำไมอ่ะ26 บทที่ 26 จุ๊บ พี่ชายไปโยงเยียนก่อนนะ27 บทที่ 27 นายไง เด็กนิสัยเสีย28 บทที่ 28 หนูขอบของขวัญชิ้นนี้ไหมครับ29 บทที่ 29 นี่ สำหรับที่เธอกล้ามารังแกลูกชายฉัน30 บทที่ 30 หม่าม้าจะคลอดแย้วเหยอ31 บทที่ 31 อย่ากินเลอะสิ32 บทที่ 32 ลลิตเองเหรอลูก ว่าไงครับคนเก่ง33 บทที่ 33 พี่ครามปิดปังเรื่องอะไรอยู่นะ34 บทที่ 34 แงงงง แม่จ๋าพี่ชายรังแกหนู35 บทที่ 35 แต่ฉันเคยเป็นเมียคุณเหมือนกันนะคะ36 บทที่ 36 นี่เล่นพ่อแม่ลูกกันอยู่เหรอ37 บทที่ 37 ว่าที่ลูกสะใภ้38 บทที่ 38 ป้าดาหวันช่วยด้วยฮะ39 บทที่ 39 จะให้ใครรู้ว่าพ่อของอัยวาคือคนนั้นไม่ได้ ไม่งั้นหล่อนจบเห่แน่40 บทที่ 40 เราติดค้างพวกเขานะครับ41 บทที่ 41 ป๋มคับ ป๋มเอง42 บทที่ 42 ลลิตต้องโดนจิ้มก้นอีกแล้วเหรอเนี่ย43 บทที่ 43 ทำไมหัวใจเต้นเร็วแบบนี้44 บทที่ 44 ตกลงเป็นแฟนพี่นะครับ45 บทที่ 45 งื้อ ป๊ะป๋าลลิตอยากกลับบ้านแล้ว46 บทที่ 46 ราฟล์ ปล่อยแขนอัยนะ47 บทที่ 47 อย่าบอกนะว่าพี่แทนหึงลลิต48 บทที่ 48 ฉันอยากรู้ว่าพ่อของฉันเป็นใคร