ระบำรักคนพาล

ๆ ที่น้องสาวเขาเสียไปได้ยังไม่ครบร้อยวัน แต่ทันทีที่เห็นว่าที่เจ้าสาวคนนั้นคนที่เค

้นเธอ...ลลิตา ก่อนที่ภาพเหตุการณ์ในอดีตจะฉ

ิงผมอยาก

่รักคุ

ั้งๆ ที่เรารักกันมากนี่

้ฉันไม่มีความรู้สึก

ั่นคุณ

อกไปจาก

ันคือบ้า

ตค่ะ หวังว่าต่อจากนี้ไปเ

อ

ยปีแต่มันก็ยังติดตรึงอยู่ในความรู้สึกเขามาจนถึงทุกวันนี้ หัวคิ

ามเจ็บปวดเหล่านั้นแล้วออกเดินทางมาบอสตันเพื่อเข้ารับตำแหน่

่งแต่

ดไม่เป

าขยาดและไม่ค

ร่มเย็นเพราะอยู่ใต้ร่มพระพุทธศาสนาทว่าจิตใจของพวกเขากลับร้

ตากำลังเพ่งมองอะไรบางอย่างอยู่หนำซ้ำยังแสดง

เปล่าค่ะไ

ะครับ ฝนตั้

เพราะถ้าเดาไม่ผิดตอนนี้เขาต้องอยู่ต่างประเทศสิ แต่ภาพที่เห็นก็ยังติดตา ลลิตาอยู่

่ยถามเพราะจู่ๆ ลลิตาก็เอ่ยบอกว่

้จักที่วัดนี้ไ

จะฟังดูกำกวมแต่เวลานี้ลลิตากลับไม่มีกระจิตกระ

พราะได้ทำความรู้จักกันเมื่อครั้งที่คริสมาจัดการเรื่องงานศพของน้องสาวแล้

ได้แล้วครั

ยสบายใ

ับ แม้จะไม่สุขกายสบา

ะอยู่เมือ

้งใจว่าจะอยู่ทำบุญครบร้อ

ลาช่างผ่านไปเร็วว่าไหม ถ้าว่างจา

่งการสูญเสียนั้นได้ดีว่าจิตใจจมดิ่งมากขนาดไหน ถ้าไม่ได้พระ