ย้อนเวลามาเป็นพระชายาของท่านอ๋องตาบอด

่จัดเตรียมไว้พร้

่หมิงอ๋องเอ่ยขึ้นหลังจากเขาให้บรรดาองครักษ์ทั้งห

เป็นเพราะลี่หมิงเองมาที่นี่จนจดจำเส้นทางได้แล้

ขาลงไปนั่งแช่ในบ่อน้ำพุจนเรียบร้อยจึงกวาดสายตามองไปรอบ ๆ บ่อ

งเขามีอาการดีขึ้นจนเกือบหายเป็นปกติ ทว่าดวงตาของเขากลับมีอาการดีขึ้นเพียงเล็กน้อย จากที่มองไม่เห็นเลยบัดนี้ยังสามารถมองเห็นเงาเลือนรางไม่อาจแยกสีสันได้ชัดเจน

งกว้างของบุรุษผู้นั้น นางมองไม่เห็นใบหน้าของเขาและไม่เคยมีผู้ใดเคยพบเห

ุนศึกแห่งแคว้นหนิงเทียนทำให้เด็กน้อยต้องถูกบีบบังคับให้โ

นซึ่งเป็นโพรงที่ทำขึ้นมาอย่างแนบเนียนกลืนไปกับธรรมชาติแถวนี้อย่างไร้ที่ติ ในใจก็อดชื่น

ีบุคคลที่สองอยู่ใกล้เขาเพียงนี้ ความจริงนางไม่อยากเอาเปรียบคนตา

สูงส่งเพียงนี้ แผ่นหลังเปลือยเปล่านั่นยังจับตัวเป็นมัดกล้ามอันแสนงดงาม ลี่อ๋องผู้นี้ช่างมีเรือนร่างที่เหมาะส

ามารถมองเห็นเนื้อหนังข้างในได้ชัดเจน เมื่อนางลงไปในอ่างน้ำพุร้อนแห่งนี้กับเขา

ของสตรีโบราณสำคัญยิ่งกว่าชีวิต เมื่อถึงตอนนั้นลี

ๆ จุ่มลงน้ำ อุณหภูมิของน้ำค่อนข้างอุ่นพอดี การแช่

กลั้นหายใจค่อย ๆ แหวกน้ำเข้าไปใกล้เขาเพียงเงย

น้า รูปร่างที่โผล่พ้นสายน้ำทำให้นางไม่อยา

าวกับมีลำแสงรายรอบร่างกายให้เปล่งประกาย ยากนักที่ใครเห็นแล้วจะต้านเสน่ห์อันเ

ลาไร้ที่ติมิใช่หรือ ทว่าลี่อ๋องบัดนี้กลับแตกต่างจากที่นางคิด เมื่อใบหน้านั้นเต็ม

ไฮไลต์แต่มันต้องคือผมหงอกนั่นเอง ท่านอ๋องอายุสามสิบเองมิใช่หรื

กใช้กรรไกรตัดหญ้าถากถางป่ารกนั้นให้เกลี้ยงสะอ

ำ ท่าทางการนั่งหลังตรงของลี่อ๋องตอนนี้ก็น่ากลัวดุดันจนนางเชื่

างไม่อาจลงได้ มิเช่นนั้นค

มแผนทันใด ทว่าบัดนี้เพียงนางขยับเล็กน

งเดิมทีคิดว่าคงจะถูกฝ่ามือนั้นทำร้ายจนร่างกระเด็นเสียแล้ว ทว่าลี่อ๋องกลับไม

ไม่มีอาวุธ ไม่น่

งรู้สึกหนาวขึ้นทันใด ปากของ

ใช่ ไม่ใช่

ดเล็กน้อยแล้วยังคลำต่อ ก่อนจะเอ่ยว่า "หรือว่

ขาสงบกว่าที่นางคาดคิดจนนางไม

้สมควรโวยวายจนทำให้คนแห่เข้ามามิใช่

รือคนผู้นี้จะเป็นบ้าไปจริง ๆ ก่อน

เท่าหัวเด็ก ข้าไม่เคยพบเนื้องอกที่ใหญ่

้าอกทั้งสองข้างของนางอย่างแรง ราวกับว่ากำลังทำให้ตัวเองแน่ใจว่ามั

งอก...หัวเด็

่วอิงกรีดร้องขึ้นมาพร

จริง ๆ ไม่ใช่ยัดซิลิโคน ไม่ใช่ของปลอมหากเป็นของปลอมเจ้าบีบแรงแบบนี้ก็คงแตกคามือเจ

หมิงอ๋องเองก็ตกตะลึงไม่

ถานที่แห่งนี้ก็ไม่ได้อนุญาตให้คนนอกเข้ามา ยิ่งเป็นสตรีด

ท่าหัวเด็กนั่นจะกลายเป็

องเป็นมือสังหาร เขาขยับร่างว่องไวแม้ตาจะมองไม่เห็นทว่า

ู้ใดส่งเจ้า

หนีจากมือเหล็กนี้ นางอยากขอร้องให้เขาปล่อยทว่าเสียงกลับหายเข

ามีสักคนมันยากลำบากจนกระทั

ขา จึงทำให้ทหารและบรรดาไต้ซือที่รออ

้ซือหลายคนถึงกับหันหลังหนีภาพนั้นด้วยเส

การณ์ที่จื่อรั่วอิงถูกลี่อ๋องลวนลามจับเข้

ซือผู้หนึ่งจึงร้องลั่นออกมาด้วยควา

างคือคุณหนูสามแห่งจวนสกุลจื