พ่อปู่สายเบิร์น

ได้ยินไ

! ว่าย

กับแม่ย้ายออกไป

าแม่ลูกสินะ ภูเองก็เป็นหนุ่มแล้ว คงไม่ค

มโตแล้ว วุฒิ ม. ปลาย ก็พอหางาน

รื่องอะไร ภู

กับผม ทั้งที่เราไม่ใช่ญาติกันด้วยซ้ำ”

ใช่คนช่างพูด ดาวไม่เคยเล่าเรื่

ว่า ผู้ชายค

นนั้นถ้าดาวไม่เข้ามาแย่งปืน ป้าคงตายไปแล้ว ป้าเป็นหนี้ชีวิตแม่ของภู ไม

้นเลยเหรอ แล้วมันยังมี

นชาวบ้านนินทาว่าเป็นอีแก่แร้งทึ้งแต่ใครจะพูดยังไงก็ช่าง

ลย แล้วป้าเคยบ

น่าจดจำ สิ่งที่ป้าต้องการคือหลุดพ้นจากผู้ชายคนนั้น ป

ับแค่วา

นเด็กอยู่เสมอ ไม่น่าเชื

ครับ ไม่ต้อ

กภู ป้ากับไพลินคุยกันมาสั

บ้านเป็นของผู

านทุกอย่างเพอร์เฟคหมด คงไม่กลับมาอยู่ไทยแล้ว หรือถ้าจะกลับมาเขาก็คงไปสร้าง

ที่ผมเรียกว่าบ้านได้เต็มป

านหลังนี้ก็จ

ยความว่า

เป็นคนอื่นนะ ไพลินก็รักภูเหมือนน้องชาย ภูก็น่าจะรู้อยู่แล้ว ป้าเองก็

ไม่อยากได้ครับ ผมไม

ก็เร็ว” พิไลแตะมือภูผาเบาๆ เมื่อก่อนมันไม่เคยเป็น

บ มือเย็นเชียว” ภูผาจับมือ

ยังไม่ได้หาไว้ก็ทนอยู่ที่นี่ไปก่

บอกข่าวร้ายตอ

ะไร ใครเป็น

พิไลเหมือนเดิมครับ จะ

คนหนึ่งวูบวาบอีกคนสงสัยว่าแววตาหว

เย็นๆ สักพวงก็น่าจะดี เธอมองที่หน้าต่างห้องหลานชายด้วยความเ

อยู่ท่าเดิมแก้ผ้าล่อนจ้อนแต่วั

ไลก็ตกใจจนตาค้างเพราะภูผา

รีบเดินหนีแต่ก็ช้าไปเพ

ไหม” ภูผาถามทั้ง

ป้

ากเอากั

ือว

อยากเอามานานแล้ว” ภูผารว

รอแต่ป้า

กำลังดี ผมขอเอาป้าไ

นไม่ดี” พิไลพูดไปใจสั่นไปเพราะ

ธอร้างมือชายมาเป็นสิบปีเมื่

บ้างสิครับ ตอบผมมาป้าอยากเอากับผมไหม ตอบจ

ป้าอยากเ