สาวน้อยอุ่นเตียงของคุณชาย

ึ่

ั้น หนูซานเป็นเด็กดีมาก เธอคงไม่ได้ตั้งใจทำร้ายคุณชายน้อย หนูซานเป็นคนจ

รตบ ฉันก็มางงต่อกับเหตุการณ์ที่ป้าอรพินคุก

ได้ยังไง ถึงจะเป็นแค่คนรับใช้ แต่ก็ควรจะมีศักดิ์ศรีบ้างไม่ใช่หรอ แล้วอีกอ

ป็นเรื่องที่โหดร้ายมากนะ ถึงจะเป็นแค่สัตว์แต่มันก็ค

ียงแค่หมาเด็ก คนพาเข้าไปมันจะไปรู้อ

นั่งเงียบมาตลอด เขาทำเหมือนเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ใบหน้าดูเ

ล้วก็ทำขึ้

จากคนในห้องโถงได้เป็นอย่างดี ทุกคนพากันจับจ้องมาที่ฉัน รวมถึงค

่ามันถูกต้องแล้วหรอคะ? —ชีวิตหนึ่งชีวิตสูญเสียไปแล้วไม่มีทางนำกลับมาได้

ทิตย์ ฉันคิดว่าหนึ่งอาทิตย์บางทีบาดแผลบนตัวหม

กไปก็ไม่มีใครพูดอะไรเลยสักคำ รออยู่พักหนึ่งคุณหญิงสมรถึง

ก็เป็นเพราะมันมีคุณค่าทางจิตใจ หล่อนจะเอาชีวิตหมาตัวเดียวมาเทียบกับงานศิลปะของลูกชายฉันได้ยังไง? ถ้าวันหนึ่งลูกชายฉันด

ากไหน—ดูถูกว่าฉันเป็นคนชั้นต่ำ? เหอะ ตอนนี้เราก็ยืนอยู่ชั้นเดียวกันรึเปล่า ไม่เห็นจะต่ำกว่าคุณหญิงตรงไหน แล้วตอนนี้

คุณหญิงเป็นศิลปินระดับโลกแล้วหรอคะ? —ก็ยัง ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่

านจริง ก็ยังคิดว่าชีวิตหมาตัวหนึ่งมีค่ามากกว่าอยู่ดี เพราะฉันให้สำคัญกับสิ่

—ช่างปากคอเ

ทางอัดอั้นตันใจ คงจะหาคำพูดมาเถียง

้ายลูกชายของฉัน ฉันไม่มีทางให้ยัยเด็กนี่อยู่บ้านหลังนี

อีกครั้ง แล้วตะโก

คุก ข้อหาทำร้ายร่างกายลูกชายของฉัน การที่ฉันตบหล่อนไ

นิสัยไม่ยอมใครของฉันมันทำเสียเรื่องอีกแล้ว ทำไมถึงไม่ยอมๆ คุกเข่าขอโทษไปให้จ

วกนั้นเอาแต่รังแกเธอ ถ้าคุณหญิงไม่ให้เธออยู่ที่นี่ แล้วต่อไปเธอจะไปอยู่ที่ไหนละคะ หนูซานพึ่งจะอายุ 15 ปกติอยู่บนดอยตลอด นี่เป็

เพื่อหลานที่แทบจะไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนแบบนี้ แต่ไม่รู้ว่าทำไม ถึงไม่รู้สึกดีใ

เข่าแล้วรอร้องคุณหญิง

้ลงไปนั่งคุกเข่าขอร้อง

กไปใช้ชีวิตตัวเดียวในเมืองหลวงที่ไม่รู้จัก ถ้าถูกไล่ออกไปตอนนี้จริงๆ ฉันคงเคว้งคว้างไม่รู้จะ

กนิด มันแข็งและตั้งตรงอย่างกับฉันไม่มีข้อต่อ ค

ถ้าเธอยังไม่หยุด ฉั

ยปากอย่างนั้น ฉันกลัวว่าถ้ายังไม่ยอมออกไปอ

ล้ว รีบลุก

ป้าให้ลุกขึ้น แ

่านมีเมตตามาก ถ้าหนูเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิต

พอเห็นน้ำตาของป้าแล้วถึงได้รู้สึกเจ็บปวดหัวใจ ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้ดีกับฉันมากถึง

กับฉัน คุณหญิงอรพินก็พ

ฉันก็ไม่มีทางรับให้เข้ามาอยู่ในบ้านแล้ว! คนที่ไม่รู้จักความ สอนอยากสอนเย็นแบบนี้รับเข้ามาวันข้างหน้าคงได้ส

อให้ยอมคุกเข่าก็จะไม่ยอมให้อยู่สินะ—ก็ดีเหมือน

ข้างถนน ฉันก็ยอม ดีกว

ภ. หรอกค่ะ หนูจะ

ิงลวกๆ ถึงจะไม่ชอบหน้า แต่ฉั

ล่ะ

หลัง สาวเท้า

แล้วหนูจะไปอยู่ที่ไหน หนูไม่รู้จักใครเลยนะ

อนเธอจะลุกตามมาด้วย เพราะได้ยินเสียงห้

เธอจะ

ปด้วยเถอะค่ะ ตอนนี้เธอไม่มีเงินติดตัวแล้ว ถ้าออกไปจะใช้ชีวิตอยู่

่ฉันจ่ายให้เธออยู่อีกหรอ—ว่ายังไง? เธออยากจะได้เงินขอ

าจากเธอ ทั้งๆ ที่มันเป็นเงินที่ป้าหามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองแท้ๆ —คนอย่างคุณน่ะหรอมีความเมตตา รู้ว่าฉันจ

วหนูขออนุโมทนาบุญล่วงหน้า หวังว่าบุญนี้จะทำให้คุณหญิงตาสว่าง ไม่เอาลูกชายเป็นศูนย์กลางของจักรวา

ม! แกกล้าว่าลูกชายของฉันเสียคนอ

ง ตัวสั่นระริก—เอาเถอะ ถึงจะไม่ได้เงิน ได้ทำ

ิงอีก หันหลังแล้วก้า

ังหวะน

๋ยวก

ากรู้ว่าเขายังมีอะไรจะพูดอีก ฉันยอมรับว่ารู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่คนบ้าด

ตกต่างกับอารมณ์ของฉันในตอนนี้เหลือเกิน พวกเราต่างมองตากันไปมา

ีก แม่ไม่อยากจะเห็นหน้ายัยเด็

ะอักเลือดแล้วจริงๆ —รีบๆ หน่อยแล้วกันนะคุณชายน้อย ถ้าช้า

เดินเข้ามาหาฉัน…สายตาที่มองมาดูแปลกๆ ชอบ

ียว เงินก็ไม่มีติดตัว บ้านไม่มีให้กลับ…แต่กลับกล้าทำ

ในชีวิตเข้าให้แล้ว เห็นแบบนั้นใจฉ

ดที่กลางอก แต่ช่างมันก่อน ในเมื่อตัดสินใจ

ีทุกอย่างที่คุณชายพูดมาก็ได้ ในเมื่อเงินทอง เกีตรติยศ ชื่อเสียง มันเป็นของนอกกาย

ให้ฉันเสียเซลฟ์ แต่ก็ช่างมัน ฉันยังปั้นหน้าว่าหยิ่งทะนงเอาไว้ได

้เหนือฉันในชาตินี้…ทางเดียวที่ทำได้คงเป็น—เธ

ินะ แต่ก็เอาเถอะ ที่พูดไปก็แค่เพื่อต้องการจะรักษาศักดิ์ศรีของตัวเองไว้แค่นั้น ไม่ได้ค

ที่คุณว่ามาดูง่ายกว่าจริง

นหน้าของเขาก็หุบลงทันที คงไม

างนั้นฉ

ยู่แค่นี้ ไม่เห็นจะน่าสนใจเลยสักนิด ฉันหันหลังให้เขาอีกครั้ง กำล

ี่ได้ ไม่จำเป็นต้องไปเป็นเด็กเร่ร่อนข้างถนน มีที่ให้ซุ

*

:ในที่สุดคุณ