ให้ตายข้าก็ (ไม่) แต่งกับท่าน

ต่อม

สาวใช้ประจำตัวของเวยหรงร้องเร

ิงสาวในชุดสีชมพูอ่อนพริ้วไปตามสายลม สะบัดตัวขยับหนีโดยไม่คิดจะรอ ตอนนี้นางอายุใกล้สิบสี่ปีแล

น อยากเที่ยวเล่นไปเช่นนี้ตลอดไป โดยเฉพา

ังหนีสาวใช้ที่ติดตามจนพ้นออกมาได้สำเร็จ หากแต่เมื่อมอง

ขึ้น “คุณชาย เช

บว่าทั้งถนนล้วนประดับด้วยโคมไฟสีแดง มีสตรีนางน้อยประแป้

ินอยู่ในหอ

ถูกผู้คนด้านหลังดันจนกลายเป็นว่านางต้องเดินไปยืนอยู่กลางถนนแทน

ามองป้ายชื่อ

ในเมืองหลวง แม้แต่สนมในวังก็ยังเทียบไม่ได้ เพราะ

็มือใครไม่รู้มาจับที่แขนของนาง “เจ้ามาทำอะ

าเข้าใจผิด แต่เสียงดนตรีและผู้คนก็กลบจนสิ้น สุดท้ายนาง

จริงๆ ด้านในตัวหอนั้นประดับประดาด้วยผ้าไหมชั้นเยี่ยม

นสอง ตลอดทางพอเห็นบุรุษกำลังจะจูบกับสตรีนางก็รีบก้มใบหน้าลงต่ำ แ

มขึ้นทุกย่างก้าว กว่านางจะรู้สึกตัวว่าตกอยู่ในอันตรายก

ีกหนึ่ง

ันมองนางเป็นตาเดียว สตรีที่

่ใช่รุ

มอง “อ้าว แล้ว

็ขอตัวก่อน” เวยหรงหันหลังแล้วรีบหนีให้เร็

นไม่ได้ อีกอย่างนางก็หน้าตางดงาม ดูจากหน้าตาท่าทา

อย่างไร หากคนตรงหน้ารู้ว่าบิดานางเป็นใคร แ

าคื

วาง “เสียเวลามากแล้ว อย่างไรก็ต้องมีคนให้ครบ เจ้าก็ไปแทนแล้วก

่งขัน

ู้สึกสนุก แต่ตอนนี้เริ่มไม่สนุกแล้ว เมื่อสิ่

ี สุดท้ายนางก็ถูกประทินโฉมใหม่ คนที่จับจูงมือนางม

นางเวียนหัวไปหมด พยายามจะบอกพวกเขาว่านางไม่ใช่สตรีที่พวกนางคิด แต่พูดไปเหมือนพูดเปล่า เพ

คงไม่วายถูกขังอยู่ในจวนเป็นปีแน่ ยิ่งคิดเหงื่อก็ยิ

ตาโต บ้างก็ลุกขึ้นจากโ

แต่ก็ถูกคนด้านหลังกั้นเอาไว

ุปผางามเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งดอก ฉะนั้นก

บุรุษกล้าที่อยู่ด้านหน้าตะโกนขึ้น ทำให้ทุก

นัก คืนนี้เท่าไรเท่ากัน ข

ก็มาดูกันว่าเงินของเจ้าจะห

ด ขณะที่เสิ่นเยี่ย นายหญิงของหอบุปผางา

ก็ชิงพ

ก 3 ครั้ง คนผู้นั้นจะเป็น

มด่าน ถ้าพวกเขาผ่านทั้งหมดก็จะชนะการแข่งขันครั้งนี

น้า เพียงแต่สายตานั้นกลับมองขึ้นไปยังโต๊ะด้านบนเหมือนมีอะไรบางอย่าง เมื่อเงยหน้าขึ้นไปนางก็

ษคนไหนแล้วจะคุ้นได้เช่นไร เมื่อคิดได้ก็เอาเ

พู่กันถูกยกขึ

ำถามลงไป ท่วงท่านั้นสวยงามราวกับสายลมที่กำลั

ได้เงินหลายหีบเป็นแน่ หันมองสตรีที่เก็บมาได้จากถนนห

จากนั้นก็เอ่ยคำถ

ออก คนนอก

เดิมไปอีก บุรุษที่มีพู่กันและกระดาษที่เตรียมตั้งท

เสิ่นเยี่ย “หากไม่มีผู้ใดตอบได้ ก็ถือว่าการแข่งข

ษด้านบนดังขึ้น พร้อมกับหยิบกระดาษที่เขียนเสร็จส่งให้บ่าว

็นคำถามที่บิดาของนางเคยถามกับฮ่องเต้องค์ก่อนเชียวนะ

ั้นเป็

ก่อนจะเปิดออกอ่านคำตอบด้านใน

ไม่อยากบ

ี่สอง หากท่านตอบไม่ได้ก็ถือว่าเป็นโมฆ

ั้นก็ยกยิ้มแล้วเลิกคิ้วท้าทา

เดินเร็วๆ ไปนั่งที่โต๊ะแล้วเขียนอย่างเ

กลับ ว่ายทวนน

ณฑิตที่อยู่ในหอพยายามคิดหาคำตอบ โต้เถียง

ยหรงเริ่มลังเลที่จะรับมัน เสิ่นเยี่ยที่ลุ้น

ฤดูห

้แต่บัณฑิตในสำนักก็มิมีผู้ใดตอบได้ คิ้วบาง

ี้นางเปลี่ยนคำถามที่คิดในใจตอนแรกแล้วเอ่ยออกไป สายตาก็มอ

็ชวนชอบ เพียงได้ใกล้กลับคึกค

งสุมหัวกันเพื่อเร่งหาคำตอบ มีบางกลุ่มต่างหันมาพนันก

รุษผู้นี้ในเมืองหลวงมาก่อนบุรุษผู้นี้เป็นใครม

ง ก่อนจะหันไปหยิบกระดาษและพ

หรือหากจะจริง นางก็แค่ตอบว่าไม่ใช่คำตอบที่ถูก

ับไปนั่งที่ของตนเช่นเดิม ส่วนนางก็รับกระดาษข

ช่นเคยที่หยิบไป

วมเ

ล้อเชิงเสียดสีดังขึ้นกระทบหู คุณหนูที่อยู่

องนางเอง ท่านอาจารย์ชุนคิดอะไรอยู่กันนะ แต่นา

ไปรับใช้คุณชาย

สงบเงียบที่สร้างมานานก็มล

นของสกุลจาง พวกเจ้า

ล้ว เด็กๆ รีบพาไป” เสิ่นเยี่ย นายหญิงของหอ

นมีกุญแจคล้องเอาไว้ด้านนอก“ปล่อยข้า

ยก็ไม่เปิด ไม่นานเสียงด้า

ง มาร่วมดื่มน้ำชา เล

ให้เวยหรงตาโต น

้าชนะ ท่านต้องสัญญาว่าจะไม่แต

่ ดวงตาเรียวยาว ร่างกายสูงใหญ่สมส่วน

กล