ข้าอยู่ในสุสานบรรพชน

เหลือสภาพเดิม นางคิดว่าจะใช้ส่วนหนึ่งสำหรับ

ยอมแพ้กลับลงเขาไปหมดแล้ว เหลือเพียงดินร่วนที่ถูก

งานเกือบห้าสิบคน จัดการพื้นที่เกือบสาม

ลังกลับมาจากกระท่อมหมอหลุน นางห่ออาหารติดมือมาด้ว

ต้องรองจากฝนกรองอีกครั้งเพื่อดื่ม หากอยู่ตัวก็อยู่ด้

็นแม่คนได้ไหม นางจะทำได้ดีหรือเปล่า สวรรค์ส่งให้นางเป็นแม่คนแต่ท

ก

อีกาที่คิดว่าจะจับกิน อีกฝ่ายบินลงมาย

่ จับกิ

ามหวาดระแวง “อืม เลี้ยงไว้สักตัวก็ได้” จะว่าไปการอยู่สองคนก็เหงาเหมือนกัน มีอีก

ยงเหมือนจะเบาใจจึงก้มลงกินข้าวที่โรยบน

ชื่อมันว่าอ

ึกชื่อก่อนจะมองสีของมัน “เรียกว่าอาเซ่อ” อีกาตัว

นมันจะชอ

่ชิงลี่ไม่สนใจ หัวเราะชอบใ

วนมีอาการเดียวกัน ลักษณะอาการของคนไข้เหมือนกับโรคกาฬโรคไม่มีผิ

ื้อจะมีมากขึ้นไปอีก นางไม่ได้ปลูกเพื่อช่วยพวกเขาแต่ขายต

กับที่สวรรค์มอบร่างใหม่นี้ให้ แต่ก่อนอื่นก็ต้องหาต้นพันธุ์ของม

คงอาการทรงตัว หลิวชิงเองก็พยายามหาอุปกรณ์ป้องกันตัวมาให้

น อีกทั้งผ้าโพกหัว “เห็นอาเฟิงบอกว่าเจ้าจดจำเรื่องในอ

“ชุดพวกนี้แม้ประหลาดแต่ก็สามารถป้องกันเชื้อโรคของผู้ป่วยเข้าสู่ตัวเอ

้วไม่เห็นจะป่วยตรงไหน

ำหรับยุคนี้อย่างไร จึงทำเพียงแค่เงียบเท่านั้น หันมองบุตรสาวที่อยู่ด้านนอก นางห้ามไม่ใ

รลดไข้ “เมื่อวานข้าให้ซื่อหนี้ทัง ให้ความอบอุ่นกับม้ามและไต ดึงพลังหยางลดอ

อกมา “การใช้ทากดูดเลือดเสียออกจากร่างกายมีมา

้วยได้ยินก็พูดเสริม “เจ้ากำลังหมายถึงตำราแพทย์ขงจื๊อ” อีกฝ่าย

่านเนื้อหาด้านใน การใช้ทากในการรักษามีทั้งข้อด

้นเท่าไร การแพร่ระบาดของโรคก็ยิ่งจะระบาดเร็วมากขึ้น นางต้องเตรียมวัตถุดิบในการรั

ร้ายสีดำก็เริ่มปรากฏมากขึ้น ในเมื่อหาวิธีอื่นไม่ได้

่งมาถึงค่ายพักทหารด้านนอก เมื่อลงจากรถม้าองครักษ์เผยถังก็รีบนำร่ม

เปียกด้านนอกทำให้เขาก้าวเท้าช้าลงเพราะกลัวพรมเลอะ ก่อนจะม

“โอ๊ย!” เขาร้องเสียงดังขึ้นทำให้ทหารยามห

ว่าถูกคนอื่นหัวเราะเขาก็ยิ่งโมโหจึงก้มลงจับห

อีกฝ่ายจึงรีบหันมา จากนั้นก็เดินไปหยิบกาน้ำชา

ขอรับ ข้าส่งคนไปค้นหาทั่วเมืองหลว

ยังเชื่อใจหลิวชิงไม่เปลี่ยน เพียงแต่หากนางไม่อยู่ใน

อกน้ำชาที่องครักษ์เผยถ

กระโจมก็หันมองหนูที่ทำให้เขาขายหน้า จึงหย

ื้นที่หลังสุสานบรรพชนก็มีสีหน้าไม่พอใจ “กันคนออกจากพื้นที่ให้หมด

ม้จะได้รับพระราชทานสมบัติมากมายก็ตาม จางฮูหยิ

นบรรพชนก็จะยิ่งเสริมให้สกุลหวงรุ่งเรืองขึ้นไปอีก และก็เป็นจริงดังที่นักพรตกล่าว ตอนนี้บุตรชายของนา

์หญิงอยู

ค่ะ องค์หญิงประส

่ผัว เหตุใดถึงทำตัวไม่ให้ความเคารพนางสักนิด แต่เมื่อคิดถึงว่าหากอีกฝ่ายตั้งคร

ั้นแทน” อย่างไรสมบัติ

ำไปเพราะเป็นการดีที่จะทำให้ดินร่วนซุย สิ่งแรกที่นางต้องทำในว

กลัวสามี

ไม่พบแล้วอย่างไร ถึงตอนนี้สำห

ยาเขานางก็แค่หาหนทางเอาตัวรอดเท่านั้นเอง ครั้

เราแวะร้านค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง เมื่อล

แต่นึกไม่ออกว่าเคยได้ยินจากที่ไหน หรือ

ขายของแตกต่างกันไป ทั้งเสื้อผ้า เครื่องลายคราม เครื

อเข้าไปด้านในคนขายก็รีบแนะนำสินค้าใหม

บปะรด) ฟานลี่จื่อ (น้อยหน่า) ซานจ

นมาแล้วก็ไม่ได้แปลกใจอะไรหากแต่

นไปพักผ่อนทางใต้ ส่วนคุณชายเฉิ

ให้อีกฝ่ายนำต้นพันธุ์สับปะรดมา

นานเท่

ือนแล้

ห้นางเผลอลูบท้อง

ะติดต่อเ

รีตรงหน้าเป็นใคร จนกระทั่งหลิวชิงขยับ

ิวใช่หรือ

จหันมองอีกฝ่

องหลวงได้สั่งไว้ว่าหากคุณหนูหลิวมาขอความช่วยเหลือใ

ตัวถุงหอมมีคำว่า ‘เฉิน’ ป

ัวนาง มือน้อยลูบท้องโดยไม่รู้ตัว แม

เฉินจะเป็นพ่อ

วไม่ได้ นางเองก็จดจำอะไรไม่ได้เลย ดั

ับมาจำนวนมาก และเอาสับปะรดที่เป็นผลแล้วมาหมักดองก่อนเพราะหากรอผลผลิตอาจไม่ทันกาล จากที่ถามลูก

องนอกร้าน พบว่ามีคนใส่ชุดสี

ไรขึ้น งานศพมีไม่เว้

ให้เร็วที่สุด “ฝากท่านด้วย” จึงได้แต่ฝากค

าจินเฟิงก็ถามหลิวช

กำลัง

าฟัง “หากมีผู้ป่วยเกิดขึ้นเรื่อย ๆ แบบนี้ต่

ดเข้าหากัน “โร

านอารักษาอย

ม่ให้ท่านพ่อข้าใก

กล้ชิดแล้วจะรักษายังไง อีกอย่างการป้อง

ท่อมเขาหลิวชิงก็ไม่ได้ให้ ชิงลี่เข้า

องกันการระบา

มดา พูดอะไรไปใครจะเชื่อน

มายควา

่นก็จะเชื่อว่าเรารักษาได้ อีกอย่าง

ลิวชิง “เจ้าหม

พิ่มพูนและอนาคตที่ดีส

นั้น” เป็นครั้งแรก

งจะรอพึ่งพาคนอื่น แต่ข้าจะทำให้ตัวเอง

พาได้นอกจากต

าแปลกไปจริง ๆ เมื่อก่อนแม้แต่อ

่อถูกกระทำ ฝ่ายเดียวมานานก็สมควรที่จะลุกขึ้นมา

่ในใจเขากลับหวั่นว่านางอาจ

เฟิงเพลินเลยไม่ได้สังเกตว่าคนของหวางอ๋องซือหยาง

ังขึ้นสองครั้งก่อนจะพยายา

เจอฮูหยิน

างมือจากดาบแล้วเ

นางท

ำเสียงคนรายงานเบาลงเรื่อย ๆ พยายามสังเกตอาการของคนเป็น

รุษอื่นเขาจะไม่ว่า แต่กลับเป็นชายที

จ้าคัดคนที่ไว้ใ

นั้นก็ไอออกมาอีก คิ้วของ ซือหย

ปลี่ยน” สีหน้าเขาไม่ดีแต่ก็พยายามทำตัวเข