ข้าอยู่ในสุสานบรรพชน

็ลูบท้องไปมา สิ่งที่เป็นอุปสรรคในการทำให้นางไม่อาจทำอะไรได้มากมายนัก อย่างแรกนางต้องการจะใช้พื้นที่ตรงหน้

่องราวของเด็กเลี้ยงแกะที่หลอกให้ชาวบ้านมาช่วยตน แต่ใช่ว

วย จินเฟิงก็ปรากฏตัวขึ้นมา เขาเหมือนกับตัวช่วย

รไปเกิดเป็นคุณหนูสวย ๆ ไม่ใ

ารมาให้พว

ชิญเขานั่ง “อาเฟิง เจ้ามีงา

ากัน “เจ้ามิต้องทำอันใด

ี้ยงดูเสียหน่อย แต่

เจ้ากำลัง

ำไมจะทำงานไม่ได้ อย่างไรนางก็ต้องเอา

ข้าไม่ยอมอยู่น

วเองเผลอแสดงพิรุธอะไรไปหรือเปล่าเลยทำให้อีกฝ่ายจับได้ หรือว่าที่จริงหล

ถ้าเช่นนั้นตอนนี้คงมีแค่งาน

รที่มีมูลค่ามากที่สุดก็คือ โสม เห็ดหลินจือ ถั่งเช่า เหล

เหมาะแต่ก็ต้องอาศัยการดูแลอย่างดี หากได้นำมาบ

บท่านหมอหลุนก่อน และระหว่างศึกษานางก็ต้องจัด

้าทำสิ่งใดบ

เพื่อตากแห้ง ก่อนจะนำไปบดเป็นผง สอนและแนะนางทุกอย่าง

งครอบครัวก็ล้มตายจากไปหมดเหลือเพียงนางคนเดียว ที่นางได้ยินจากบ่าวรับใช้พูดกัน เห็นว่าก่อนตายนางมีผืนดิ

เรือน โชคดีที่มีสามีคอยดูแลให้กินดีอยู่ดีในบางคราว จนกระทั่งเมื่อหนึ่ง

่ในที่ที่มีความสุข และสวรรค์ก็ส่งนางมา

ณ ตับ และปอด ช่วยขับความร้อน และดับพิษ ช่วยลดความดันโลหิต ช่วยขับลม แก้ร้อนใน บำรุงสายตาและตับ ป้องกันโรคของหลอดเลื

รที่หาได้ทั่วไปและราคาถูก นางจึงตัดดอ

ลังสนใจจดชื่อสมุนไพร เมื่อสัมผัสถึงความอบอุ่นก็เงยหน้าขึ้นมอง มองเขาที่เดินเข้าใกล้หัวใจนางก็สั่นไหวโดยไม่รู้ตัว ยิ่

สติไปแล้วจริง ๆ คิดว่าอีกฝ่ายจะจูบ จึงรีบหันหลังใ

งเกสรในมือ เกสรที่เบาบางถูกกระแสลมพัดลอยจา

จะทำสำเร็จหร

งไป หากสวรรค์ให้โอกาสเขาอีกครั้ง

นนั้นมีบุรุษชุดเกราะขี่ม้าเข้าเมืองมุ่งหน้าไปยังวังห

ร้านขายยา ก็ถูกเบียดจนกระเด็น เมื่อเขาพยายามม

แต่เพราะนำทัพฆ่าตัดหัวแม่ทัพอีกฝ่ายได้สำเร็จ ฝ่าบาทก็พระราชท

ิง ๆ แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา ท่านหมอหลุนจึงพยายามแทรกผู้คนที่กำลัง

ึงรีบจุดไฟก่อนจะมองหาบุตรชายตน ก่อนจะนึกได้

มือนกับเขาไม่มีผิด เช่นนี้แล้วหากแม่นางหลิวชิงถูกสกุลหวง

รชายได้ขึ้นชื่อว่าเป็นบุร

แต่แขกกลับสนุกกับการสอนเด็กน้อยเรื่องสมุนไพร บุรุษผู้นี้เ

น แตกต่างจากสกุลหวงที่เป็นพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวันที่พร้อมจะเผานางให้ไหม้เป็นจุ

ข้าวอยู่ขอใ

ื่ม จากนั้นก็เงยหน้ามองพระพักตร์ฮ่องเต้ด้วยความเกรงใจ แต่ด

ื่อนำข่าวมาให้ฮ่องเต้ให้ส่งกำลังทหารออกไปช่วยแม่ทัพที่นอกเ

จ็บเสียชีวิต ซือหยางที่อยู่ระหว่างความเป็นความตายก

ัพ พระราชทานเป็นอ๋อง นามว่า “หวางอ๋องซือหยาง” และพระราชทา

ราชทานได้ ซือหยางเงยหน้ามองไปยังฝั่งตรงข้ามองค์หญิงช

ักที่เริ่มหนักกว่าเดิม ในใจก็คิดเพียงแค่อยากให้งานเลี้ยง

งนี้ไม่แน่ใจว่

หน้าต่างก็หันมอง จากนั้นก็เดินขึ้นเตียงซุกตัวอยู่ใ

ะคิดถึงเร

ปล่อยให้พวกเราลำบากแบบนี้ คิดแล้วนอกจากแช่งให้ส

งเพราะนางไม่ใช่หลิวชิงตัวจริง และหากเผชิญหน้ากันนางก็ยิ

ต้องอยู่ที่นี

บูรณ์” นางจะพลิกฟื้นผืนป่าตร

่มให้ลูกสาวก่อนจะเปิดประตูออกไป จากนั้นก็เดินไปยังทุ่งหญ้าท

ไปยังเมืองหลวงพร้อมกับท่านหมอหลุนและจินเฟิง

งเห็นภาพด้านนอกจวนสกุลหวง ผู้คนที่จับจ่ายเดินไปมา พ่อค้าแม่ค้าต่างเรี

เจ้าเองก็ชอบมาก กว่าจะกลับก็มืดค่ำ หล

ผิดสังเกต จากนั้นก็ปิดผ้าม่านลงเพื่อไม่ให

คันสวนกันมา ในรถม้านั้นองค์หญิงชุนเหรินกำลังเปิดผ้าม

ใจก็หวังเพียงแค่ให้ถึงสกุลหวงโดยเ

ขาออกจากรถม้าก็มองเห็นผ้าสีแดงมงคลและโคมไฟประดับ

ซือหยางเงยหน้ามองโดยรอบกำลังจะเอ่ยปา

ิงเข้าไปด้า

้มนอบน้อมยิ่งทำให้จางฮูหยิน พอใจ ตอนแรกนางคิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นองค์หญิงเอาแต่ใจ ในเมื่อเห็นว่าเป็

องโดยรอบก็ไม่เห็นหลิวชิงคิ้วก็ยิ่งขมวดกว่าเดิม

นเข้ามาใกล้

สตรีไร้ยางอายเช่นนั้นไม่คู

หมายความ

ีตามชู

สอบถามต่อแต่องค์หญิงชุนเหรินก็เรียกเขาเสียก่อน

าแทบจะ ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เขาไม่เชื่อว่าหลิวช