MY SISTER พี่สาวคนเนี้ย...ของผม

าร์ รึเป

ยู่หน้าสนามบินเชียงใหม่ ผู้จัดการบอกว่าพอถึงที่สนา

ฉันนี

งที่พักครับ” เขาพูดพลางเอื้อมมือมายกกระเป๋

นะคะ คุ

.ที ค

ในวันข้างหน้า เขาตอบฉันกลับมาแบบยิ้มๆ มือเล็กเอื้อมไปเปิดประตูรถขึ้นไปนั่

ลังหนึ่ง ที่ดูภายนอกมันอาจจะเล็กไปหน่อยแต่ก็น่าอยู่ดีนะ สะอาดสะอ้าน น่าจะมีค

อขนของลง ฉันจึงเปิดประตูลงมาจากรถ อากาศที่นี่ดีจัง ไม่ร้อนอบอ้าวหรืออาจเป็นเพราะยังเช้าอยู่ ฉันลงเครื่องม

่ำกับบรรยากาศอยู่นั้นก็

ะ มาๆ เข้ามานั่

ฉัน ก่อนที่ผู้หญิงวัยประมาณห้าสิบกว่าคนนั้น

่ยถามเพราะอยากอยู่หลังนั่นพอ

ที เราสามคนนั่งกันอยู่ในสวนหน้าบ้าน ป้าแกก็พูดถึงบ้าน ถึงคนที่นี่และวัฒนธรรมที่ฉันควรจะรู้ให้ฟัง

้าอี้แต่ป้าแกดันจับแขนฉันแล้วพูดขึ้นมาซะก่อน ห

ฉันสูดหายใจเข้าปอ

วว่าจะให้หนูอยู่ชั้นบน” แค่เด็กนักเรียนแล้วทำไมแกต้องกังวลด้วยล่ะในเมื่ออยู่คนละชั้น ก็ไม่

เวรกรรมอะไรเนี่ย ฉันไม่ชอบเด็กผู้ชายเป็นที่สุด ไม่ได้ๆ ฉันต้องไปอยู่ที่อื่น ฉันควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมาเปิดเ

ดด..

ณถึงแล้ว

มว่าบ้านที่คุณเตรียมให้ มีคนเช่าอยู่ก่อนแล้ว แล

ท่าที่นี้ ที่คุณสามารถเดินไปได้ หรือคุณจะยอมนั่งรถไปล่ะ แล้

้า สรุปคือ ง

ะ เสียทั้งค่าเช่าบ้าน ค่าร

ด..

ผู้จัดกา

คิดซิ...คิด ยัยหนูดา คิด เว้ยยยย ไม่มีทางฉันไม่

แล้วบอกสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด ฉันเลิกคิ้วใส่แก จริงเหรอ ถ้าเป็นงั้นก็ด

ดค่าเช่าให้หนู

ดไปตั้งเกือบครึ่งแหละ อย่าต่อเลย

ง ป้าแกก็คงเดือดร้อนจริงๆ นั่นแหละ อยู่ๆ ไปเหอะยัยหนูดาแค่อาศัยนอนเฉยๆ เอง ก็คงจะได้อยู่ที่ทำง

ะคะ” ฉันบอกกับป้าแบบทีเล่นทีจริง เพื่อไม่ใ

ุกวันก็ได้ ป

ดา..

ท่านคงรอฉันอยู่แน่ๆ เราคุยกันไปได้สักพักก็ต้องวางสายเพราะแม่

....แ

ากเลย นี้เขาคงเป็

ก ไม่ใช่บ้านจัดสรร แต่เป็นบ้านที่ถูกเขียนแบบขึ้นมาเอง เปิดเข้ามาก็เจอห้องนั่งเล่นที่ไม่ใหญ่มาก ตรงเข้าไปก็เป็น

าบ้านหลังเล็กๆ ก็ทำแบบนี้ได้ ฉันเดินขึ้นมาชั้นบนซึ่งเป็นที่ของฉัน ป้าพิมบอกว่าเราแบ่งกันคนละชั้น กระเป๋

ดด....

้นมาดู และแน่นอนที่สุดเป็นอย่างที่คิดเพื่อนสามตัว เอ๊ย..สามคนข

ชะนี ไม่โทรห

่าย มึงถึง

: นั่นดิ

นี่ กูยัง

๊ยยยย...จะแ

างที่พวกมันเถียงกัน ฉันก็

กมึงแค่น

งเพื่อจะลงไปข้างล่าง ฉันคิดว่

ดด...

ี ใครล่ะ...จะกล้าเรียก ฉันจึงหันหลังเดินกลับมาห้

ล้วเดินลงมาจากชั้นบนหยุดตรงหน้าห้องเด็กน้อยนั่นพอดี เดินวนอยู่พักใหญ่ ไม่กล้าเคาะ ก็เลยได้เดินออกมาหน้าปา

pee T

ร นั้นคงจะเป็นผู้หญิงคนที่ป้าพิมบอกไว้ซินะ เหอะ...เป็นผู้หญิงแบบไหนกันถึงยอมมาอยู่บ้านเดียวกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ตอนที่ป้าแกบอ

่ผมไม่อยากพึ่งพาท่านเพราะผมไม่อยากสืบทอดสิ่งที่ท่านกำล

้ง่ายๆ เหมือนกันแต่มีรึที่ผมจะกลัว ผมลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อจะไปอาบน้ำแต่งตัว วันนี้ผมไม่มีเรียนบ่ายและผมก็ไม่อยากเจอยัยผู้หญิงคนนั้น ปกติผมก็ไม่ค่อยได้กลับมาบ้า

ารำคาญแน่ๆ ผมควรจะอยู่ให้ห่างเธอเอาไว้...นึกได้อย่างงั้นผมจึ

ด้นะมึง ทำเ

บแล้วเนี่ย

ัวเลย กู

๊ด

ันนี้ผมต้องไปสนามมีแข่งนัดสำคัญที่ผมพลาดไม่ได้ ผมไม่เคยใช้รถเวลาไปไหนมาไหน ส่วนมากก็รถเมล์หรือไม่ก็ไอ้สองตัวนั่นมารับมาส่ง รถที่ลงแข่งก็ของไอ้

ยๆ ของไอ้ยูเท่านั้น ไอ้ยูเอ่ยทักผมทันที ที่เห็นผมเปิดประ

คนก็นั่งไขว่ห้างอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟาตัวถัดไป มันชื่อ ธาม เรียนเก่งมาก และ

าน” ผมละสายตาจากไอ้

ๆ” มันถามผมพร้อมเสียงหัวเราะลั่

คนมาแย่งอากาศหายใจในบ้านก็ขัดใจจะแย่ละ นี้ยังจะเป็นผู้หญิงอีกถึงผมจะชอบเอาผู้หญิงแต่ผมก็ไม่ชอบที่จะอยู่ด้วยกันตลอดเวลาหรอกนะ น่าเบื่

น.....ฟิ

ดเหมือ

เฮ้ดังลั่นสนาม ตามด้วยเสียของไอ้ยูเพื่อนผมที่กำลังเดินมาพร้อมกันไอ้ธามและเฮียๆ ข

กลับไปบ้านนั้น ปกติผมจะไปนอนบ้านไอ้ยูแต่วันนี้มันมีญาติมาเต็มบ้าน มันเลยต้องกลับเร็ว และไอ้ธามมัน

วะ! ผมจึงต้องเปลี่ยนเส้นทางกล

กก....

รณาใบหน้ามนได้รูป ขนตายาวเรียงเป็นแพ แก้มอมชมพูเป็นธรรมชาติที่ปราศจากการแต้มสี ผมยาวเป็นลอนสีน้ำตาลอ่อน ผมปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอสวยมาก และผมกำลังหลงใหลใบหน้านั่น นี้เธออายุเท่าไรกันนะ มากกว่าผมงั้นหรอกตัวเธอ

นน่าไห

อกกก

วัยทำงานที่จะมาอยู่บ้านเดียวกับผม ไม่เหมือนที่ผมคิดไว้สักนิดเ