MY SISTER พี่สาวคนเนี้ย...ของผม

าา……

ยยยย

งกรี๊ดของหญิงสาววัยแรกรุ่นที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่กี่เดือน แต่ดันปากดี ฉันไม่รู้หรอกว่ายัยนี่เด็กใคร แต่คงเส้นใหญ่มากถึงได้มาทำงานที่นี่ได้ เพร

เข้าใจที่ผ

..

รดาร์!

ะๆ

มงและไม่มีท่าทีว่าจะได้ออกไป ถ้าเทียบกับสมัยเป็นนักเรียนก็คงหมายถึงห้องปกครองที่ไม่มีใครอยากเข้ามา แต่ฉันจับใจความที่คุณ

ารว่ายัง

ระจำที่เชียงใหม่” เขาถอนหายใจแรง

ะ!

เก่ง ผมก็อยากให้คุณไปช่วยที่นู่นด้วย แต่ดันเกิด

ังไง แต่เพราะฉันตกงานไม่ได้ พ่อต้องใช้เงินเยอะในการรัก

ึ้นไหมคะ มีค่าอะไรให

งงงง

็ดีแค่ไหนแล้ว” นั่นงะ...รู้อยู่แล้วไม่น่าถาม เสียงตบโต

่ะ

ยเด็กนั่นต้องเป็นคู่เวรคู่กรรมของฉันแน่ๆ อยู่ที่นี้มาตั้ง 4 ปีไม่เคยมีปัญหากับใคร นึกแล้วก็ขึ้น

ง..

: เป็

ไม่โดนไล่

นั่นดิ นั่

โดนย

: โอ้..

ง : ไป

ะราม 2 อยุธ

เชีย

นงะ ช็อกม

ันยังไม่พร้อมที่จะคุยกับใครทั้งนั้นขอเวลาทำใจสักพัก ตั้ง

บ

กก..

นูกลับมา

้เป็นมารดาแล้วเดินไปล้มตัวลงนอนบนโซฟาตัวใหญ่ตรง

บบบ.

ับเร็วจ

ในมือ ท่านว่างหอบผ้านั่นลงบนโต๊ะแล้วหย่อนสะโพกลงข้างฉันพลาง

ึเปล่าลูก

ะแม่ หนู

ี้ฉันจะทำแบบนี้ในทุกวันไม่ได้อีกแล้ว ความจริงฉันกลับมาหาท่านทั้งสองได้ทุกอาทิตย์แหละ แต่ฉันต้องประหยั

่ไปเอาน้ำ

เหลือเกิน แต่หมอบอกว่ามีโอกาสหายเป็นปกติ ฉันจึงทำทุกวิถีทางให้ท่านหาย เสียเงินเท่าไรฉันก็ยอม และนี่คือสาเหตุที่ฉันตกงานไม่ได้ รายได้มาจากฉันทางเดียว แม้แม่จ

ไงบ้าง วันนี้มีอะ

แต่ท่านก็รับรู้สิ่งที่ฉันพูด บางวันท่านก็ยิ้ม กระดิกมือ กร

พ่อต้องเข้มแข็งนะ หนูดาจะอดทน ไม่มีงานไหนได้เงินเยอะเท

รู้ได้ถึงแรงกอดจากด้านหลัง เรากอดกันอยู่อย่างนั้

ันเป็นเด็กขี้แย เรื่องแค่นี้เอง จริงเหรอ...เรื่องแค่นี้จริง

อยู่ยังไง ฮือ