สาบาน

ช้ถูกเคลื่อนย้ายมาอยู่นอกลานบ้าน มีพ่อบ้านสกุลหวังจื่อเซิ

กับสกุลหลิน ตอนนี้บ้านของนางถูกสกุลหวังยึดไว้จนหมด ตอนที

าเป็

สกุลของข้า!! สายตานางบอกเช่นนั้นแต่ก็ยังใจ

ี่เดินตามหลังม

ง บุตรสาวอีกคน

มารยาทแล้วปิดปากตัวเองอย่างตกใจเมื่อเห็นว

ียวคือฮูหยินหลินเฟยจิว ซึ่ง

นที่ข้าได้เจอแม่นางเฟิ่งหวง และตอนนี้นางจะเข้าไปเค

สกุลหวังเห็นดังนั้นก็รีบส่งสายตาให้บ่าวรับใช้รีบวิ

วนกลับมาอีกครั้ง แทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่เมื่อก่อนนางโง

ง ๆ ไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำแต่อย่างใด จากนั้นเฟิ่งหวงมองเลยผ่านโลงศพที่ไม่มีศพอยู่ด้านใน หันมอ

ุตรสาวของท่านขอสาบานจะลา

ีพวกมัน ไม่ว่าใครก็ตามที่มีส่ว

บัติของตระกูลหลินกลับคืนมาไม่ให้ขาดสัก

ครั้ง นางจะทำให้สกุลหวังล่ม

เฟยจิวหันมองใบหน้าที่คุ้นเคย สีหน้าคนมาใหม่เห็นหน

หลายคน ไม่ว่าจะเป็นพ่อของอดีตสามี แม่ของอดีตสามี น้องสาวสามี ขาดก็

นางก็มาถึงพร้อมกับคนของทางการ คงเป็นเขาที่เรียกพ่

ับผิดนาง หลินเฟยจิวกวาดสายตามองอีกรอบในเมื

าวของหลินห้าวอี้ บุตร

วอี้มีบุตรสาวแค่คนเดียว” คนที่พูดประโยคนี้ก็คือ หวัง

จมากที่สุดในสกุลหวัง มาตอนนี้

งหลวงรู้ก่อนที่ข้าจะมา พ่อบ้า

ายให้อีกฝ่ายแต่งเรื่องโกหกค

งเหมยชิง และฮูหยินก็พึ่งทราบเรื่องไม่นานนี่เองจึงคิดจะเดินทางไปยังเมืองเผ

่อไปอีกนิด เพียงแต่เรื่องนี้ก็ยังน่าสงสัยอยู่ดี ห

ป็นบุตรสาวสกุลหลินก็เพื่อคิดที่จ

า หันมองเทียนเหิงที่ไม่แม้แต่จะเอ่ยช่วยนางสักคำ คิด ๆ แล้วก็นึกถึงตอนท

มีลายมือของนายท่านที่เคยเขี

รอบคอบมากกว่าที่นางคาดหวัง อีกทั้งลายมือที่อยู

้ คนที่น่าเป็นห่วงก็คงเป็นนายท่านสกุลหวังที่ดึงกระดาษไปม

่าแม่นางเฟิ่งหวงเป็นบุตรสาวของนายท่านหลินจริง เช่

งครอบครัวสกุลหว

ทียบลำดับของทรัพย์สินคนตาย บุคคลแรกที่ได้รับก่อ

ว่านางตายแล้ว พวกเขาก็จะได้สมบัติทั้งห

ายตาไม่พอใจ สายตานั้นเหมือนค

หันหลังให้พวกคนเหล่านั้น เดินผ่านเทียนเหิงที่กำลังมองนางด้วยสายตาระแว

งแล้วยกมือเอ่ยป

มีสิ่งใดหายไปให้แจ้งทางการเพื่อค้นหาคนร้ายที่ขโมยไป สิ่

คนทุกข์ยากโดยเฉพาะพวกคนที่ด้านนอกที่ออกไปโต้เถียงกั

ังคงจะฟ้องศาลเพื่อให้ต

านนอกก็มองลานบ้านที่ไร้ผู้คน ต่างกับตอนแรกลิบลับแต่กระนั้น

ด้มีโอกาสอยู่สองต่อสองกับเทียนเหิงแล

ฝ่ายก็เหมือนจะยังระแวงนางอยู่

ถสืบต่อกิจการของครอบครัวสกุลหลินได้ แต่ในเมื่อยัง

นนั้นก็

นค้าที่กิจการสกุลหลินสืบต่อมาหลายชั่วอายุคน ใครจะไปคิด

ยินหมดไปจนไม่เหลือ เขาก็เลยถือโอกาสมายกหีบผ้าและข้าวของเครื่อ

ห็นภาพตรงหน้าก็ยิ่งสลด เมื่อนางหันหลังมองไปยังฝั่งถนนตรงข้ามก็พบว่า

เหตุเพราะเป็นสินค้าของสกุล

นอย่าพึ่งดีใจไป สองมือกำแน่นด้วยความโกรธก่อนจะหันมองร

นสกุลหลินขึ้น

ียงสตรีไม่รู้จักการทำมาค้าขาย ข้ากล

ใช่ชาติก่อนนางถูกสอนให้เป็นสตรีว่านอนสอนง่าย

น บิดามารดานางต้องตาย ส่วนนางก็ต้องกลายเป็นศพที่ถูกหนูกัดแทะ เหลือเพียงจิตวิญญาณที่เ

้ หากได้

ั่นใจจากไหนว่

หลุมคงไม่เป็นสุขแน่หากน้องสาวคนเดียวที่เหลืออย

วมาขู่ เทียนเหิงปร

อร์ หากแต่มีสิ่งใดที่ทำให้สกุลหลิน

กดีต่อหลินเฟยจิวไม่เปลี่ยน ช่วงจังหว

ข้าถึงไม่เคยมองเ

พบว่านางไม่ได้เอ่ยสิ่งใดออกมา เทียนเหิงมองนางเดินเข้าไ

ไปจนหมดแล้ว ที่นอกชานเมืองก็ยังมีโกดัง

น้าแปลกใจที่นา

้าพวก

ำสินค้าออกไปขายสักจำนวนหนึ่งแล้วเปลี่ยนเป็นสินค้า ถูกกฎหมาย ข้าติ

คราม คนที่ซื้อก็ล้วนเป็นผู้มีอำนาจทางการเมืองทั้งสิ้

างไม่ได้บอกกล่าวเรื่องนี้แ

้า เจ้าห

ีหน้าเทียนเหิงก็มีความแปลกใจอย่างเห

ี้อยู่แล้ว” เป็นอย่างท

สำนักเทียนเหิงขอ

ียนเหิงยิ้มแล้ว ยกมือขึ้นคำนับ “ข้านับถือแม่นา

มเป็นบุตรสาวของท่านพ่อ แต่

อกล่าวถึงสตรีที่ตัวเองปรารถนาจะ

ดสกุลหลินถึงล่มจมในมือนา

านาง จิวเออร์ก็แค่ไม่

” สตรีโง่ที่กำลังว่าตัวเองในอ

! ไม่เช่นนั้นทุกอย่างอาจจะเป็นดังเช่นวันนั้นเหมือนเดิมเพราะท่านปกป้องนางมากเกินไป”

หรือว่าส่วนหนึ่งที่สกุลหลินต้องล่มจมก็เพราะเขา

กล้าหาญที่จะออกมาปกป้องเจ้า ไม่ปล่อยให้เจ้ากลับไปสกุลหวัง เจ้าคงไม่ตาย”

วงข้าจะเอาทุกอย่างที่เค