หย่าทวงแค้น
้นเดินไปยังลานจอดรถ มองหารถเก๋งหรูสีขาวคันโปรดที่จอด
วเข้าเกียร์ถอยหลังออกจากช่องจอดรถ ก่อนขับเลี้ยวออกไปถนน
ขมากที่ได้ระบายให้เพื่อนได้รับรู้ความรู้สึกในใจ แม้ว่าจะไม่ใช
ฉะนั้นพวกเราต่า
จับแขนผู้เป็นสา
บอกตาหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น เ
ะมือออก แต่อีกฝ่ายก็ยังเกาะแน่น
ตอนนั้นร้องว่า ‘ลูก’ ยังไม่ทันได้บอกเขาเลยว่าเธอกำลังท้อ
าทำสำออย แล้วรีบเซ็นใบหย่า เก
ม่สิ เป็นเงินของพ่อตาที่ซื้อให้พ
นไปหยิบเอกสารบนโต๊ะ ‘ดูให้เ
าวหยิบมันขึ้นมาอ่าน ก็พบว่าชื่อด้านหลัง
งพ่อเธออยู่เลย แล้วกลายเป็นชื่อเขาตอนไห
ะไรกับพ
ลไม่ห่างตา บางครั้งก็ยังไม่ให้เธอเข้าไปดูแล จนตอนหลังพ่อเริ่มกลายเป็นอัลไซเมอร์จดจำเธอไม่ได้เขาก็เลยไม่ใ
ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะอำนาจการ
ธอ รมินตาไม่ยอมเขาก็ดึงแขนไป แล้วพูดคำ
่แล้วยังไม่รู้ตัวอีก’ จากนั้นก็จับเธอกดลายน
และแววตานั้นบอกว่าเขาไม่ต้องการเธออีกแล้ว สองมือพยายามลุกข
กเรารักกันไม่ใช่เหรอ วินยังบอกว่าต่อไปนี้จะ
นเธอก็ได้ยินเสียงดังโครมด้านหลัง เมื่อหันหลังมอง ก็พบว่าเขาโยนกระเป๋าเดิน
า แล้วไปยังโรงพยาบาล โชคดีที่ลูกของเธอยังปลอดภัย หลังจ
ความคิดที่เจ็บปวด เหลือบมองมือถือท
วตาจะเข้าไปนะคะ อยากให้ พี่แทนส่ง
่ะ น้องตาเข้ามาได้เลย
“รถไม่ค่อยติดเท่าไร คิดว่าอีกครึ่
่ะขับรถดีๆ ยิ่งก
รื่องที่น่าหัวเราะสิ้นดี สารวัตรแทนคุณเป็
วันข้างหน้า ก็พบกับพี่แทนคุณเข้าพอดี เขาเป็นตำรวจยศพันตำรวจตรี จึงช่วยรับเรื่องนี้ และรับผิดชอบคดีด้วย
ะลงทางด่วนจอดติดอยู่ทางฝั่งขาออก เธอก็พยายามเหยียบเบรก แต่กล
ม่อยู่เหมือนเบรกไม่ทำ
ีกฝ่าย “อย่าดึงเบรกมือ กดสัญญาณฉุกเฉินแล้วบีบแตร จากน
ด เพราะตอนนี้เธอกำลัง สติแตก สารวัตรแ
ี๊ด
ถข้างหน้าอีกคัน ก่อนเหวี
ปทันที ตอนนั้นก็โทรหากู้ภัยเพื่อหวังให้อ
ตกจนเลือดออกเพราะกระแทกกับพวงมาลัย ร่างเธอถูกอัดติดกับเสาใต้ทางด่วน มีกลิ่นคาวเลือดลอยแตะจมูก “ลูก ลูก” หญิ
ต้องอยู่กับแม่อย่าทิ้งแม่ไป” เสียงเธอร้องไห้ปา
่กู้ภัยกำลังจะเข้าไป ช่วยนั้นก็มีเสียงระเ
วจดังมาแต่ไกล รถตำรวจจอดที่ระยะห่างพอสมควร แต่เพราะรถที่ติดจำนวนมากเลยเข้าไปไม่ถึ
! ผมเป
ุกไหม้ คนอยากห้ามก็ห้ามไม่ทัน ภาพที่ทุกคนเห็นคื
ิงที่ ลุกไหม้ จากนั้นก็เห็นภาพของตำรวจนายนั้นอุ้มหญิงสา
ฉุกเฉินมาถึงที่เกิดเหตุ ในรถฉุกเฉิ
่องวัดหัวใจอีกฝ่าย หันมองหญิงสาวที่ถูก ไฟคลอกทั้งหน้าจนมีเนื้อหนังหลุดออกมา หากแต่เสีย
้” ชายหนุ่มสบตาด้วยความกระวนกระวาย ยิ่งได้เห็นดวงตาอีกฝ่ายใกล้จะปิดเขาก็รีบพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “อดทนไว
ากเพียงใด แต่เขากลับไม่รู้สึกถึงมัน เพราะหัวใจเขาห่วงใยรมินตามากกว่าห่วงต
ด้โปรด เข้มแข็งเ
ดดดด