icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

หมอเสน่ห์สาวฉาวรัก

บทที่ 4 ปล่อยตามอารมณ์

จำนวนคำ:1341    |    อัปเดตเมื่อ:16/10/2024

ยบอย จับสะโพกเสี่ยบอยเข้ามาเกยบนตัก ให้แท

าหาแท่งเอ็น แล้วขยับมือให้เต้านมทั้งสอง

รับหมอเพ็ญ.. พิธี

บีบเต้านมให้เบียดแท่งเอ็นให้แน่นขึ้นอีก แล้วจับเต้านมยกขึ้นยกลงเร็ว เพื่อให้การเส

นอนหายใจแรงเพราะนอนเกร็งมากไปหน่อย..

ธิ์ผลแล้ว เหลืออีกสองขั้

งั้นทำพิธีต

กางเกงในสีครีม.. เสี่ยบอยมองหมอเพ็ญตาโต ไม่คิดว่าหมอเพ็ญจะกล้าท

ัวเอง เสี่ยบอยนอนนิ่งๆ ถ้าไม่จ

พ็ญ ผมจะไ

ญถอดกางเกงในออก เต่านาหลังนูนมีเส้นหมี่ดำปกคลุม

.. สวยมากเลย

ะไรไงล่ะ ให้นอนนิ

ครับ.. ผมลื

มอจะเริ่มทำ

นั่งลง ให้แท่งเอ็นจ่อที่บริเวณปากถ้ำ เธอจับส่วนหัวแทง

ผู้ชายที่ขาว สะอาด เป็นผู้ดี แถมรูปร่างถูกใจไปทุกส่วน โดยเฉพาะแท่งเอ็นที่ทั้ง

ใจอยากจะแอ่นสะโพกดันแท่งเอ็นเข้าไปข้างในปากถ้ำซ

ๆ ความเสียวซ่านตรงอวัยวะส่วนกลางลำตัวมันไ

ดีครับหมอเพ็

กำลังทำพิธีลงเสน่ห์.. อย่

. ผมจะ

ีของลำเอ็นกับภายในถ้ำ ทำให้หมอเพ็ญเสียวซ่านเป็นอย่างมาก เธอไม่ได้มีความ

ความเสียวซ่านก็ทวีความรุนแรงขึ้น ถึงตอนนี้ไม่ต้องค

. ซี๊ด

แรง ความเสียวซ่านก็ยิ่งพุ่งขึ้นจนเกือบจะถึงจุดสูงสุด แต่เธอยังไม่อยา

พ็ญ.. ผมกำลังมันส์.. เอ้ย.. กำลัง

ยต้องเป็นฝ่ายกระทำ เพราะเสน่ห์ของเสี่ยบอยจะสัมฤทธิ์ผลอย่างเต็มที่ก็ต่อเมื่

ับหมอเพ็ญ

ทำให้ผู้หญิงคนนั้นมีความสุขที่สุด ยิ่งมีความสุขมาก

ะครับ จะทำให้หมอ.. เอ้ย.. ผู้หญิงที่ผมจะจีบม

ยกระทำหมอเพ็ญอยู่แล้ว จึงลุกขึ้นนั่ง จับร่างหมอเพ

รใช้จมูบไซ้ซอกคอ มือก็บีบที่เต้านมเบ

รจงดูดเบาๆ พร้อมกับใช้ลิ้นตวัดเร็วๆ ทำเอาหมอเพ็ญ

.. อ

้ม นอนรับความสุขที่ขาดหายไปนาน วั

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ทำเสน่ห์ให้เสี่ยบอย2 บทที่ 2 ลงน้ำมันเสน่ห์3 บทที่ 3 อดอยากมานาน4 บทที่ 4 ปล่อยตามอารมณ์5 บทที่ 5 เน็ตไอดอล6 บทที่ 6 ถูกสเป็ค7 บทที่ 7 ทาน้ำมันปลุกเสก8 บทที่ 8 ถึงเนื้อถึงตัว9 บทที่ 9 วาบหวามใจ10 บทที่ 10 สุดยอดของพิธี11 บทที่ 11 หมอเสน่ห์ยอมพลีกาย12 บทที่ 12 สองหนุ่มลูกครึ่ง13 บทที่ 13 มองด้วยใจระทึก14 บทที่ 14 หมอยอมเปลืองตัว15 บทที่ 15 แผนอันแยบยล16 บทที่ 16 สร้างอารมณ์17 บทที่ 17 ผัวเมียขี้ระแวง18 บทที่ 18 ขี้ผึ้งมหาเสน่ห์19 บทที่ 19 ต่างคนต่างชอบ20 บทที่ 20 หวั่นใจไม่น้อย21 บทที่ 21 เป็นผู้รับแล้วเป็นผู้ให้22 บทที่ 22 ไม่สนใจอะไรแล้ว23 บทที่ 23 ทั้งขู่ทั้งปลอบ24 บทที่ 24 ไม่สนใจอะไรแล้ว (จบ)