ลูกสิงโตของเฟย์
่ระเบียงหรือไง โดนปั่นหัวอีกแล้ว ฉันเดินเข้าบ้านมาด้วยความหงุดหงิด กรึ่มเหล้
ข้ามาในห้องก็พบกับบรรยากาศเดิมๆ เธอสนุกเหรอที่มาปั่นประสาทฉันเล่นแบบนี
ินออกไปอย่างไม่เต็มใจก็เห็นว่าเธออยู่คนเดียวอีกครั้ง ผู้หญิงคนนั้นคงกลับไปแล้วสินะถึงเรียกฉัน
ชดประชัน ยกแก้ววิสกี้ในมือดื่มอีกครั้
ม่ควรออกมาจากปากของหนึ่งในคู่ขาอย่างฉันสินะ ฉันขบกรามแน
เธอรู้ตัวสินะว่าทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นหมา ที่แ
้าเธอก็เลยมีคนอื่นมาหาเร็วกว่าเหรอ ทั้งเป็นคำกล่าวโทษและด
ว่าให้เธอรู้ที่ของตัวเอง เธอจะไม่ได้เป็นที่หนึ่ง ถึงเป็นฉันก
อ้อน ยิ่งทำให้ฉันอึดอัดใจ ข้อเสียของการเป็นฝ่ายจีบม
ย่างชาญฉลาด ฟังเผินๆ อาจมองว่าเธอสำคัญจน
มครั้งสุดท้าย นาทีนี้ความจริงต้องคว้าโอกาสโชว์ป๋า
ีย ฉันรู้สึกสนุกที่ได้กวนอารมณ์เธอกลับบ้าง คำว่าน่าจะเหนื่อยแล้วหมา
รู่หนึ่งก่อนจะเชยสายตามามองฉันอย่างมีเลศนัย พี่แจนเป็นแบบนี้อีก
่นกับฉันอีก ฉันก้าวเท้ากลับเข้าห้อง รีบตรงดิ่งเข้าไปยังบ้านข้างๆ อย่างรู้ใจและไม่ให้อีกฝ่ายรอ ห้องนอนโทนสีชมพูที่ฉัน
ัวเข้าไปยืนข้างๆ คนหน้าหวาน แต่แล้วเธอก็ขย
แค่ไม่กี่นาทีเธอก็ขยับออกราวกับว่าฉันช้าเกินไป แต่มันไม่ใช่เลย ใจของเธอเปลี่ยนง่า
ผัสเอวเธอไว้ ก่อนจะดึงเข้ามาหาตัวเอ
ต่ถึงอย่างนั้นคนหน้าสวยก็ไม่ได้ปฏิเสธมือของฉัน เธอขยับเข้ามาใ
นตัวฉัน ฉันอยากกอดรัดเธอเสียมันตรงนี้ ติดที่
วเล็ก เธอช้อนสายตามามองกันอย่างรู้ทันแต
ถึงจะว่าน่าเบื่อแต่ก็ยอมให้ฉันกอดไม่ใช่เหรอ ยัยคนนี้ยังอยากเล่นอยู่สินะ แต
บฉัน เธอจงใจวางแก้วไวน์ลงที่หัวเตียงก่อนจะโอบรอบคอของฉันไว้
กเรียกว่า 'เด็กดี' ปลุกเร้าบางอย่างในตัวเธอ ฉันรู้ดี คำชมทำให้เธอรู้สึกมั่นใจและเป็นที่ต้องกา
บเป็นเด็กด
อยก่อนฝังจมูกลงบนแก้มของฉัน ราวกับว่ามันจะช่วยให้เธอ
ออย่างออดอ้อน เจ้าของใบหน้าหวานขยับเข้ามาจุ๊บที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง แต
เอวของฉันกระชับขึ้นเล็กน้อย ฉันโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆ ริมฝีปากของฉันแนบ
มต้นด้วยการจดจำว
“ของ
่คอของเธอ มือของฉันไต่ระดับขึ้นไปบนหลังของเธอ ค่อยๆ ลากไปตามกระดูกสันหลังของเธอขณะที่ฉันพ
หัวของฉันเบาๆ อย่างเอ็นดู มีแต่ฉันคนเดียวที่ใจยังร้
ผสมของความเป็นเจ้าของและความอ่อนโยนในสายตาของฉัน ฉันยกมือขึ้นเพื่อเก็บเส
ากไปตามแนวกรามของเธอ “แต่ทุกครั้งที่เฟย์เห็นพี่กับคนอื่น
รู้ว่าพี่เ
่ได้ที่จะยิ้ม ซึ่งเป็นส่วนที่แสดงความเป็นเจ้าของในตัวฉันพอใจเมื่อได้ย
ี่ใบหน้าของเธอ รับรู้ทุกส่วน จดจ่ออยู่กับความทรงจำราวกับเตือนตัวเองว่า
่เป็นของเฟย์ แล
นทำให้ฉันอับอายเล็กน้อยที่เธอจับได้ว่าฉันเผลอเอาความ
ล่นอย่างอ่อนโยน แต่ฉันอดไม่ได้ที่จะพบว่าท่าทางขี้เล่นของเธอเป็นที่รักด
ค่การละเล่นก็ตาม แต่มันก็ทรมานสำหรับเฟย์นะ!” ฉันว่าไป ใช่แล้ว ฉันรู้ว่าการเล่นกับความ
เล็กน้อย ฉันรู้ลึก ๆ ว่ามันเป็นแค่การละเล่น แต่ส่วนที่ไ
มื่อเป็นเรื่องของพี่” ฉันรู้อีกด้วยว่านี่เป็นสิ่งที่เธอต้องการ ทำให้ฉันวุ่นวายอยู่กับการ
โยนที่อยู่เบื้องหลังคำพูดนั้นบรรเทาความอิจฉาของฉัน ดับไฟแห่งความเป็นเจ้าของที่ลุกโชน
องฉันเต็มไปด้วยความโล่งใจ “และเฟย์มาที่นี่เพื่อตอบสนองทุกควา
ำให้คิ้วของฉันกระตุก เธอคงสน
แล้วแอบชอบนะ โดยเฉพาะเมื่อเธอพูดด้วยรอยยิ้มที่ไม่อาจต้านทา
กป้อง มันมีความแตกต่างนะ” ฉันพึมพำ ม
่ส่งคลื่นความอบอุ่นผ่านตัวฉัน ทำให้ฉันละลายไปกับจูบ ควา
งกลมไปตามกระดูกสันหลังของเธอ ฉันตอบรับจูบของเธออย่างกระตือรือร้น แส
ป็นเรื่องถนัดของฉันอยู่แล้ว และเธอก็จะเป็นหนึ่งในนั้น ทำเหมือนว่ายอมแพ้ ทำเหมือนว่าเธอชนะ ทำให้
เธอจะไม่หยุดอยู่ที่ปั่นหัวฉันในคราวนี้ และฉันเองก็ยังไม่มีความคิดจะหยุดอยู่ที่เธอ ตา
วเราจะไ