ทันที ที่นายเทวินเปิดประตูเข้ามา ระหว่างที่ฉันกำลังนอนคิดหาวิธีหน

เข้ามาท

วยน้ำเสียงเรียบก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าไปในห้องน้

ช่างเถอะนอนดีกว่าฉันไม่จำเป็นต้องสนใจคนใ

ก็ได้ยินเสียงกระแทกของใครบางคนดังขึ้น ฉันเล

่ง มิลินเสียงแข็งโดยไม่ได้แสดงสี

ุณไม่ไปนอนที

กไป

วนี้เทวินตะคอกเสียงดังกว่าเดิมอย่างไม่สบ

สียงของเขาเมื่อสักครู่แต่ฉันก็สงสัยว่าเขาจะไล่ให้ฉันไปนอนที่ไหน ในห้องนี้ไ

ากใช่ไหมถึง

ันก็ยังคงถามเขาอีกครั้งเพราะเขาไม่ตอบฉันอ่ะ และต

ึบ

ุ

โยคเดียวก็ไม่ได้ ถึงกับกระชากแขนฉันลงจากเตียงอย่างแรง เขามันไม่มีหัวใจจริ

้นยืนจ้องเขาอย่างไม่พอใจ ส่วนเขาก็นอนหลับต

อง ! " เทวินลืมตาขึ้นมาจ้องมิลิ

นทีถามแค่นี้ก็ไม่ได้ แค่ตอบมามันจะตายรึไง เห

vin

อออ ห

น แต่ที่ทำให้ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะมันดันมีเสียงเข้ามาในโซนประสาท มันทำให้ผมเริ่มหงุดหงุดเมื่อเสียงนั่นมัน

ื่นน

รั้งที่หนึ่งไม่มีปฏิกิริยาอะไรผมเล

นิดหน่อยครับ สักพักก็ลืมตาขึ้นมาเจอผ

าหมอนหรือผ้าห่มมานอน รู้

้าห่มหรือหมอนเลยหน

ู้น่ะสิครับว่าเธอแกล้งไม่อย่างนั้นเธอไม่มายืนเถียงผมอยู่แบบนี้หรอก ถ้าเธอเจ็บ

ม่ได้แก

้อผ้า หมอนก็นี่ " ผมก็บอกเธอพร้อมกับช

ที่ผมพูดเธอก็เอาแต่จ้องหน้าผมอย่างไม่พอใจ คงเกลียดผมมากสินะ เสียใจผมไม่แคร์

ูดโดยไม่รักษาน้ำใจเธอเลยสักนิด ก่อนจะหันหลังเดินไปเอาผ้าห่

ง ๆ " เทวินสบถออก

่อมา

ลากี่โมง เธอค่อย ๆ พลิกตัวไปมาด้วยความปวดเมื่อยร่างกาย เพราะทั้งคืนเธอนอน

ถ้าไม่ตื่นก็ไม่ต

ถึงไหน นี่ก็ปาไปเกือบสิบโมงแล้ว ผมออกจากห้องน้ำมาก็ยังเห็นเธอพลิกตัวไปมาแต่ไม่ยอมลื

ปแต่งต

ไหนหรอ

ธิ์ถาม ให้เวล

สิบนาทีไม่

ันฆ่าพี่ชายเธอตอนนี

lin

ินออกไปเลยคนอะไรเย็นชาชะมัดไร้หัวใจที่สุด ใครจะไปทันยี

ก๊อก

๊ก

แล้วเปิดเข้ามาตามมารยา

ตัวคุณมิลิน

ค

ก่อนจะเคาะประตูตามมารยาท และห้องนี้คงเป็นห้องทำงา

ก๊อ

ร๊

ินพร้อมแล

กอย่างแล้วใช่

คร

งออก

คร

่ ตอนนี้ฉันได้แต่ก้มหน้าก้มตายืนอย

" เทวินสั

อะไร

ดิน

นเผลอสบตากับคนตรงหน้าเพียงนิด ก่อนจะรีบก้มลงทันทีเพ

โดยไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาพร้อมกับตบหน้า

ั่งตรงนั้

พร้อมกับกำชายกระโปรงพืชสีชมพูไว้แน่นด้วยความกลัว น

้นระรัวไปหมดไม่ใช่อะไรหรอก กลัวว่าเขาจะทำอะไรฉัน เพราะ

ับ

ดินมาหาเขา เขาก็ดึงแขนฉันจนล้มลงบนตักเขาโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ต

ิกคิ้วถามมิลินอย่างเย้ยหยันขณะเดียวกันก็ค่อย ๆยื่นหน้าไปหามิลิน ตอ