icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สนมคนงามเรามาเล่นกันเถอะ

บทที่ 3 กลั่นแกล้ง

จำนวนคำ:2090    |    อัปเดตเมื่อ:26/12/2024

อย เมี่ยวเถียนเทชาร้อนใส่ถ้วยส่งให้เจ้านายของตน ชาป้านนี้เป็นเพียงชาธรรมดาที่ไม่ได้มีราคาค่างวดอันใด รสชาติจึงไม่ได้หวานละมุนเช่นชาดีดีที่นางเคยดื่มก่อนหน้านี้ แต่เสิ่นลี่จูไม่ได้สนใจเท่าไหร่นัก

งเลิกคิดเสียและเก็บแรงเอาไว้ก่อน รอให้สมอ

ามสว่างคราหนึ่ง เมี่ยวเถียนสาวใช้ของนางยามนี้อยู่เฝ้าที่หน้าประตู เสิ่

่หลับหรือแ

วดพราดขึ้นมาจากเตียงนอน ก่อนจะหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาต้นตอของเสี

นเสียงของข้านอกจ

หรือว่าจ

ดหวั่น ใบหน้าสวยหวานยามนี้ซีดเผื

ขึ้นมาสิ ข้าอยู่บนเพดานน

หยุด เสิ่นลี่จูหลับตาลง ก่อนจะตัดสินใจเงยหน้าขึ้

ันจิ้

เมื่อครู่มาจากเจ้

ปแล้

งคงประสาทหลอนไปแล้วแน่ๆถึงได้คิดเรื่องบ้าบอเ

นสวรรค์เชียวนะ แต่เพราะต้องมาชดใช้บาปจึงต้องมาคอยช่วยมนุษย

อนนี้ในใจคลายความหวาดกลัวลงไปได้มากแล้ว แต่เมื่อไ

แต่ก็ดีเหมือนกัน ข้าจะได้มีเพื่อนคุยแก้เหงา ไหนๆก็เจอแต

ราวเพื่อคอยช่วยเหลือเจ้าให้สมหวังกับเนื

ือ นี่มันเ

ูสับสนมึน

ยให้ข้าสมหวังกับเนื้อคู่

ู้นั้นอย่างไรเล่า

วี้ยงหมอนใส่เทพธิดาจิ้งจกนั่นสักหนเพื่อระบาย

กนิยายเล่มน

เปลี่ยนเรื่องมาถามว่าจะออกจากนิยายได้อย่างไรแทน เทพธิดา

งก็มีอยู

ิธ

ูกกับเนื้อคู่ของเจ้า

ย่างนั้นหรือ บัดซบสิ้นดี แม้แต่ทำดีกับนางเขายังไม่ทำ ตัดเรื่องมี

มยถากรรมเถอะ ไม่ต้องม

ข้าก็จะออกจากร่างจิ้งจกนี่ไม่ได้ เพราะข้าและเจ้ามีเศษกรรมพันผูก แต่เอาเถอะ

ับจนถึงรุ่งเช้า เมื่อตื่นมาก็ล้างหน้าล้างตายังไม่ทันจะได้กินมื

ะเช้าก็เสนอหน้ามาแล้ว เขาคิดจะหาเ

นรับ เสิ่นลี่จูยิ้มแย้มให้เขาอย่างอ่อนโยน เจิ้

จเสียจริง เหมือนผีที่เพิ่งผุด

้มต่อไป ทั้งที่ใน

เราะร

นลี่จูมองอาหารพวกนั้นก่อนจะขมวดคิ้วมุ่น อาหารอันโอชะน่าตา

งให้กงกงนำตะเกียบมาให้นางคู่หนึ่ง เสิ่นลี่จูรับ

หม่อมมันทำสิ

ตาหยี ก่อนจะเอ่ย

วันนี้คนทำหน้าที่นี้ล้มป่วยกระทันหันไม่่สามารถปฎิบัติหน้าที่ได้ ข้าจึงให้เจ้าทำงานนี้แทนเขาหนึ่งวัน ที่

สายตาตนเอง ผู้ชายคนนี้มันจะเกินไปแล้ว

อมกินอาหารซ้ำยังจ้องเขาเขม

าบอกว่ารักข้

ฉันตาบอดตาถั่ว เห

่ กิน เสียหากเจ้าไม่กินวันนี้นางก

เขาทั้งบ้าอำนาจและจิตใจวิปริตบิด

ร้ทางออก เสิ่นลี่จูก็ได้ยินเ

ว ยามที่เจ้าหวาดกลัวเขาจะมีความสุขมาก ตายแล้ว! กุ้งผัดใบ

าจิ้งจกซึ่งตอนนี้เกาะอยู่ตรงขอบป

็คิดจะกลั่นแ

ึงจัดการใช่ตะเกียบคีบอาหารต

าติ

ม่เกรงกลัวเขาแล้วนางยังกินอาหารอย่างไม่หวาดหวั่นจนเขาเริ่มหงุดห

นนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน ช่

ะ ตายแล้ว อร่อยมาก ขาหมูจานนั้นน่ะหม่อมฉันยัง

ิ่งเหอ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 นางร้ายในนิยาย2 บทที่ 2 สนมที่ไม่โปรดปราณ3 บทที่ 3 กลั่นแกล้ง4 บทที่ 4 ฝัน5 บทที่ 5 เริ่มต้นสืบหาเบาะแส6 บทที่ 6 ข้อตกลง7 บทที่ 7 ตำหนักเย็น8 บทที่ 8 แผนการ9 บทที่ 9 คำบอกเล่าจากศพ10 บทที่ 10 เบาะแสจากสาวใช้11 บทที่ 11 รัดคอ12 บทที่ 12 แผนล้มเหลว13 บทที่ 13 กู้ไทเฮา14 บทที่ 14 เห็ดออริจิ15 บทที่ 15 กระอักกระอ่วน16 บทที่ 16 อนุซ่ง17 บทที่ 17 คนน่าสงสัยรอบกาย18 บทที่ 18 ลอบฆ่า19 บทที่ 19 ตำหนักฤดูร้อน20 บทที่ 20 เจิ้งมู่หยาง21 บทที่ 21 วัดบนเขา22 บทที่ 22 ความลับที่ซ่อนเร้น23 บทที่ 23 วางแผนฆ่าคน24 บทที่ 24 เที่ยวงาน25 บทที่ 25 ฆาตรกรตัวจริง26 บทที่ 26 เข้าอกเข้าใจ27 บทที่ 27 พี่ใหญ่28 บทที่ 28 แยกทาง29 บทที่ 29 ชีวิตใหม่30 บทที่ 30 ปรับความเข้าใจ31 บทที่ 31 งานศพญาติสนิท32 บทที่ 32 ใจคนช่างน่ากลัว33 บทที่ 33 ตอนจบ