หวนคืนอดีตเปลี่ยนชะตาร้ายให้เป็นลิขิตรัก
ผู้นั้นวิ่งร้องไห้ออกไปด้วยความอับอายนางก็ให้อยากหัวเราะชอบใจนัก แต่ต้องเก็บอาการไว
ชทายาทหยางจวินเฟยเดินตามมาด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ในยามนี้ท้องฟ้าถูกย้อมด้วยสีทองอร่า
น สตรีผู้นั้นบุกเข้ามาหาเรื่องราวสร้างความวุ่นวายให้กับนาง แ
่ดีก็แล้วกัน แม้จะให้รู้สึกค้างคาใจอยู่บ้างว่าคุณหนูรองจวนเจ้ากรมพิธีการผู้นั้นจะกล้าเ
จวินเฟยที่ชวนนางไปเลี้ยงน้ำชา อีกทั้งยังเป็นฝ่ายชวนนางคุย แม้เขาจะไม่ใช่บุรุษที่พูดจาดีเช่นบุรุษอื่น แต
ก็เย็นมากแล้วหม่อมฉันขอตัวกลับก่อนนะเพค
เฟยอย่างรู้สึกเสียดาย หากสตรีผู้นั้นไม่เข้ามาขัดจ
ู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อทิ้งท้ายว่า “ไม่ว่าจะเกิดอะไรข
ะหันหลังแล้วเดินจากไปพร้อมกั
เขาค่อย ๆ จางลง แววตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ปกติแล้วหมิงหลิ่งฟางจะอยู่ใกล้ชิดกับองค์ชายรองหยางเทียนหลิวเสมอม
อ
ดของนางได้ ดวงตาเรียวคมประดุจเหยี่ยวสีดำสนิทจ้องมองตามหลั
บขาวค่อยๆ ก้าวลงมา ท่าทางของนางสง่างามดั่งนางพญาหงส์หย่อนปีกจา
ุรุษร่างใหญ่ผู้หนึ่งที่นางรู้จักดีนั่งคุยกับบิดาของนางอยู่ในห้องโถง หมิงหลิ่งฟางถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ บุรุษผู้นี้คือคนที่นางไม่
ยงานเรื่องที่พบเจอนางในวันนี้แต่นางไม่สนใจกระมัง
์ชายรองมารอเจ้าตั้งนานแล้ว เห
วนี้ แต่ในเมื่อมิอาจหลีกเลี่ยงอย่างเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนผู้น
ไม่ทราบว่ามีธุระอะไ
นางออกไปข้างนอกมาทั้งวันจนเหนื่อยแล้วกลับมาก็อยากพักผ
อง ก่อนหน้านี้เขาได้เกริ่นเรื่องนี้กับบิดามารดาของนางไปแล้ว ซึ่งคนทั้งสองก็บอกเพียงว่าต้องให้บุตรสาวเป็นคนตัดสินใจ เขาจึงต้องพยายามนั่งใจเย็นอยู่
เสียงอ่อนโยน "ข้ามาหาเจ้าเพื่อพูดคุยเร
างก็ถอนหายใจเบาๆ เบือนหน้าหนี
นั้น และขอให้ความสัมพันธ์ในอดีตของพวกเราจบลงแต่เพียงเท่านี้เถิด หม่อมฉัน
่าวด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบยังคงยืนกรานกับคำตอบ โดยตั้งใจเน้นย้ำคำว่าอยากใช้ชีวิตอย่าง
มณ์ไว้ เขารู้ดีว่าแผนการของเขายังไม่สำเร็จ ถึงกระนั้นเข
ยโกรธข้าไม่ได้เชียวหรือ หากเจ้าแต่งงานกับข้า ข้าขอให้คำมั่นสัญญาว่าข้าจะแต่งตั้งเจ
ง่เขลาเต็มทีแล้ว ชาติก่อนเขาก็เคยพูดคำนี้กับนางแต่สุดท้ายกลับทร
วรกับองค์ชาย ขอองค์ชายไปหาคนที่เหมาะสมเถิดหม่อมฉันเพียงอ
่ว่
นอีก" หมิงหลิ่งฟางลุกขึ้นยืนผายมือเชื้อเชิญ
นถึงองค์ชายรองยินยอมลดตัวลงมาถึงขนาดนี้แล้ว แต่ดูเอาเถิดนางกลับไม่ให้เกียรติเขาเช่นนี้ ค
่ภายในใจจนแทบจะทะลักออกจากอก ชาติที่แล้วครอบครัวของนางต้องตายเพราะความดื้อรั้นและโง่เขลาของนางเอง นางถูกหลอกใช้จวบจนวิ
รุษผู้นี้น่าตายนัก คิดแล้วก็ให้แค้นใจจนแทบจะกระอักโลหิตออกมาให้