หวนคืนอดีตเปลี่ยนชะตาร้ายให้เป็นลิขิตรัก

้าและชาวเมืองจากทั่วทุกสารทิศ อากาศในยามนี้ร้อนอบอ้าวสายลมพัดพาเอื่อย

อย่างไม่วางตา เหตุใดแววตาคู่นั้นช่างดูคุ้นเคยนัก ราว

ยกให้หมิงหลิ่งฟางกลับมามีสติอีกครั้ง หากแต่ดวงต

ากเล็กน้อยให้กับท่าทีของนาง ราวกับเ

่ได้เสียแล้ว ข้าหยางจวิ

ับหยางเทียนหลิวเจ้าเดรัจฉานนั่น... มิใช

ิกตากว้างหัวใจดวงน้อยเต้นระรัวอย่างตก

ั่น ยังคงไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าบุรุษที่ยืน

ทหารไว้มากมาย แต่ทว่าช่างน่าเสียดายนักที่เขาถูกน้องชายร่วมอุทรณ์วางแผนก่อกบฏแย่งชิงบัล

ยักหน้าเล็กน้อยยก

ดตะขวงใจอยู่บ้างที่บุรุษผู้นี้เอาแต่จ้องมองนางอย่างไ

ยที่นี่ในตลาดผู้ค

นี้นางเป็นเพียงคุณหนูจวนเสนาบดีม

ียงผ่านๆ ตอนเข้าวังไปกับบิดาเท่านั้น ไม่เคยได้พูดคุยกั

ี่ใด ไปดื่มชากับข้าสักประเดี๋ยวได้หรือไม่ ข้าได้ยินมาว่าที่หอ

มลึกพร้อมกับยกยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับนาง ต่างจ

านมาอีกแล้ว การได้ทำความรู้จักนางในตอนนี้คงดี

ด้วยความสับสน เหตุใดครานี้องค์รัชทายาทหยางจวินเฟยถึงได้เป็นฝ่า

ไม่รู้ควรจะตอบรับอย่างไรได้แต่ข้า ข

หยางจวินเฟยเอ่ยถา

ิดว่าองค์รัชทายาทจะมาชวนสตรีต่ำต้อยเช่น

ใจของหยางจวินเฟยก็ร

ใจเกินไปแล้ว ทำ

ักทำตัวไม่ถูกนางรู้สึกประหม่ายิ่ง คนเขาเป็นถึงอ

อหร

นั่งอยู่บนโต๊ะไม้ตัวกลมที่ถูกปูด้วยผ้า

็นชา สุขุม โหดเหี้ยมในสายตาผู้อื่น เพราะเขามีตำแหน่งเป็นถึงองค์รัชทายาทโ

ะกลับมาทุกครั้ง ผู้คนจึงให้ฉายาเขาว่าเทพแห่งสงครามไร้พ่าย แต่ทว่าในต

ียไม่ได้ แม้จะรู้ว่าเสียมารยาทแล้ว เพราะนางไม่เคยเห็นองค์รัชท

สุดท้ายหยางจวินเฟยก็อดที่จะเก็บความสงสัยภายในใจของตนไว้ไม่ได้จึงเอ่ยถามออ

ก็หลุบเปลือกตาลง ยกยิ้มมุมป

ี่ยวองค์ชายรองอีก เป็นบุตรย่อมต้องเชื่อฟังบิดามารดาข้า

็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรให้มากความ เขาเพียงลอบยกยิ้มเล็กน้อยอยู่ภาย

ยะผสานกับกลิ่นหอมตลบอบอวลของชาชั้นดี ชวนใ

ใจ ไม่คิดว่าองค์รัชทายาทที่นางเคยคิดว่าเขา

ุมหนึ่งมีสายตาอีกคู่มองม

อาภรณ์สีแดงเพลิงเดินตรงเข้ามาดวงตาของนางลุกโชนด้วยความโกรธมองหมิงหลิ่ง

วยวนองค์รัชทายาท!” ใบหน้าที่พอกด้วยเครื่อง

วางถ้วยชาลงบนโต๊ะอย่างเอื่อยเฉื่

วยความเย็นยะเยือก “ข้าไม่เข้าใจว่าแม่นางกำลังกล่าวถึงเรื่องอะไร

ค์รัชทายาทอยู่หรอกหรือ” หลินซินพูดอย่างเก

วนตัวเช่นนี้กับองค์รัชทายาท แล

วนจริงแล้วอย่างไร องค์รัชทายาทเป็นของเจ้าหรือ” นางหยุดอ

เอ๊ะ! ไม่สิพวกนางเหล่านั้นยังงามและมารยาทดีกว่าเจ้าเป็นไหน ๆ ไม่มาด่าทอคนอื่นกลางโรงน้ำชาเช่นน

หู เรือนร่างเล็กสั่นเทา ผู้คนที่นั่งอยู่ใ

กรมพิธีการ ดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงบุตรสาวอนุเท่านั้น หมิงหลิ่งฟางเองก็จำชื

ด่าทอนางถึงที่นี่ ทั้งที่ก็ไม่

ุดออกมา หญิงสาวผู้มาใหม่พูดติดขัดไม่เต็มปาก ใบหน

ี่นางกำลังวางท่าหึงหวงอยู่นั้นไม

ท่าทีของหมิงหลิ่งฟางที่มีต่อเขา เมื่อได้ยินนางพูด