หวนคืนอดีตเปลี่ยนชะตาร้ายให้เป็นลิขิตรัก
้าและชาวเมืองจากทั่วทุกสารทิศ อากาศในยามนี้ร้อนอบอ้าวสายลมพัดพาเอื่อย
อย่างไม่วางตา เหตุใดแววตาคู่นั้นช่างดูคุ้นเคยนัก ราว
ยกให้หมิงหลิ่งฟางกลับมามีสติอีกครั้ง หากแต่ดวงต
ากเล็กน้อยให้กับท่าทีของนาง ราวกับเ
่ได้เสียแล้ว ข้าหยางจวิ
ับหยางเทียนหลิวเจ้าเดรัจฉานนั่น... มิใช
ิกตากว้างหัวใจดวงน้อยเต้นระรัวอย่างตก
ั่น ยังคงไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าบุรุษที่ยืน
ทหารไว้มากมาย แต่ทว่าช่างน่าเสียดายนักที่เขาถูกน้องชายร่วมอุทรณ์วางแผนก่อกบฏแย่งชิงบัล
ยักหน้าเล็กน้อยยก
ดตะขวงใจอยู่บ้างที่บุรุษผู้นี้เอาแต่จ้องมองนางอย่างไ
ยที่นี่ในตลาดผู้ค
นี้นางเป็นเพียงคุณหนูจวนเสนาบดีม
ียงผ่านๆ ตอนเข้าวังไปกับบิดาเท่านั้น ไม่เคยได้พูดคุยกั
ี่ใด ไปดื่มชากับข้าสักประเดี๋ยวได้หรือไม่ ข้าได้ยินมาว่าที่หอ
มลึกพร้อมกับยกยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับนาง ต่างจ
านมาอีกแล้ว การได้ทำความรู้จักนางในตอนนี้คงดี
ด้วยความสับสน เหตุใดครานี้องค์รัชทายาทหยางจวินเฟยถึงได้เป็นฝ่า
ไม่รู้ควรจะตอบรับอย่างไรได้แต่ข้า ข
หยางจวินเฟยเอ่ยถา
ิดว่าองค์รัชทายาทจะมาชวนสตรีต่ำต้อยเช่น
ใจของหยางจวินเฟยก็ร
ใจเกินไปแล้ว ทำ
ักทำตัวไม่ถูกนางรู้สึกประหม่ายิ่ง คนเขาเป็นถึงอ
อหร
นั่งอยู่บนโต๊ะไม้ตัวกลมที่ถูกปูด้วยผ้า
็นชา สุขุม โหดเหี้ยมในสายตาผู้อื่น เพราะเขามีตำแหน่งเป็นถึงองค์รัชทายาทโ
ะกลับมาทุกครั้ง ผู้คนจึงให้ฉายาเขาว่าเทพแห่งสงครามไร้พ่าย แต่ทว่าในต
ียไม่ได้ แม้จะรู้ว่าเสียมารยาทแล้ว เพราะนางไม่เคยเห็นองค์รัชท
สุดท้ายหยางจวินเฟยก็อดที่จะเก็บความสงสัยภายในใจของตนไว้ไม่ได้จึงเอ่ยถามออ
ก็หลุบเปลือกตาลง ยกยิ้มมุมป
ี่ยวองค์ชายรองอีก เป็นบุตรย่อมต้องเชื่อฟังบิดามารดาข้า
็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรให้มากความ เขาเพียงลอบยกยิ้มเล็กน้อยอยู่ภาย
ยะผสานกับกลิ่นหอมตลบอบอวลของชาชั้นดี ชวนใ
ใจ ไม่คิดว่าองค์รัชทายาทที่นางเคยคิดว่าเขา
ุมหนึ่งมีสายตาอีกคู่มองม
อาภรณ์สีแดงเพลิงเดินตรงเข้ามาดวงตาของนางลุกโชนด้วยความโกรธมองหมิงหลิ่ง
วยวนองค์รัชทายาท!” ใบหน้าที่พอกด้วยเครื่อง
วางถ้วยชาลงบนโต๊ะอย่างเอื่อยเฉื่
วยความเย็นยะเยือก “ข้าไม่เข้าใจว่าแม่นางกำลังกล่าวถึงเรื่องอะไร
ค์รัชทายาทอยู่หรอกหรือ” หลินซินพูดอย่างเก
วนตัวเช่นนี้กับองค์รัชทายาท แล
วนจริงแล้วอย่างไร องค์รัชทายาทเป็นของเจ้าหรือ” นางหยุดอ
เอ๊ะ! ไม่สิพวกนางเหล่านั้นยังงามและมารยาทดีกว่าเจ้าเป็นไหน ๆ ไม่มาด่าทอคนอื่นกลางโรงน้ำชาเช่นน
หู เรือนร่างเล็กสั่นเทา ผู้คนที่นั่งอยู่ใ
กรมพิธีการ ดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงบุตรสาวอนุเท่านั้น หมิงหลิ่งฟางเองก็จำชื
ด่าทอนางถึงที่นี่ ทั้งที่ก็ไม่
ุดออกมา หญิงสาวผู้มาใหม่พูดติดขัดไม่เต็มปาก ใบหน
ี่นางกำลังวางท่าหึงหวงอยู่นั้นไม
ท่าทีของหมิงหลิ่งฟางที่มีต่อเขา เมื่อได้ยินนางพูด