หลางเว่ย องค์ชายหมาป่า

ทที

ย องค์ช

อกลางหุบเขาที่มืดมิด พระจันทร์ดว

ใครก็ได้ช่วยข้าที ห

ามหมอหลวงที่ติดตามมาดูอาการของท่าน” ส

าถูๆ ด้วยอาการทุรนทุรายก่อนจะทรุดตัวลงไปกองกั

ากท้องฟ้าอันมืดมิดสาดส่องลง

ัลชี้มือไปที่ลำแสงพร้อมตะ

หสีแน่ๆ” องครักษ์จางรีบวิ่งไปที่กร

อกำเนิดขึ้น หมอหลวงติดตามและนางกำนัลรีบไป

ช่วยไปดูองค์ชายลูกของเร

กำนัลคว้าตัวองค์ชายน้อยที่ห่อตัวด้วยผ้าแพรอ

ายมีถึงมีหูชูชันผิดปกติ น

สิ ก็ไม่เห็น

าไปได้ เอ๊ะ..ฉันตาฝาดหรือนี่ อืม..น่าประหลาด องครักษ์จางท่านช่วยส่ง

ยน้อยกลับไปด้วยตนเองเสียด้วยซ้ำ” องครักษ์จางกระโดดขึ

่งจนฝุ่นตลบอบอวลราวกับอยู่ในเมฆหมอก ใบหน้าของอิสตรีผู้สูง

งนี้เราจะเดินทางกลับกันแล้วนะ” สี

ะคิดถึงฮ่องเต้มากกว

ฟัน เหลือกตามองบนพร้อมกับเบ

┈┈୨♡୧┈

ระเรื่อไล่โทนสีเข้มสุดจากใจกลางเกสรของดอกไม้ส

ขันห่างไกลจากคนรักเช่นนี้ ความเจ็บปวดเกือบค

สีด้วยความเข้าใจหัวอกของผู้เสียสละพร้อมอุ้มองค์ชายน้อยอย่างทะ

เอ้ ~~ ลู

┈┈୨♡୧┈

ระมเหสีพร้อมด้วยคณะผู้

้จ้องมองหน้าทารกน้อยน่ารักพิมพ์เดียวกั

ีเอ็นเอที่อยู่ตรงหน้า ใบหน้าราวกับผ้าขาวบริสุทธิ์ส่งเสียงร้อง

ิริยาของทารกน้อยเปลี่ยนจากร้องไห้เป็นยิ้มสวยๆให้กั

┈┈୨♡୧┈

ุกตัวอยู่กับกองตำราบ่งบอกให้รู้ว่าเขาก็เป็นหนอนหนังสือต

ที่อยู่ใกล้เคียงละแวกนั้นวิ่งหน้าตาตื่นราวกับ

ช่างน่าสยอง” ชายผู้หนึ่งยกซากไก่ทั้งสองมือกลางกลุ่มชนนับสิบที

กรรจ์ตะโกนขึ้นมาราวกับผู้ประสบภัย จู่ๆสองส

้อที่นอนหายใจรวยริน พร้อมกับเสียงคร่ำครวญปานใจจะขาดแรง

วร้าย หมูบ้านนี้กำลังจะเจอกั

้” สายตาของทุกผู้ทุกนามในบริเ

┈┈୨♡୧┈