พระเอกในเกมที่ฉันไม่ต้องการ

ชยตาขึ้นมามองดุใ

แก้เชือกรองเท้าผ้าใบที่ผูกอยู่แล้วผ

ื่อวัดความสมมาตร พอเสร็จก็มองภาพรวมด้วยสีหน้านิ่

ยวก็เจ็บตัวเ

ดงเพราะตกใจคำพูดเขาแท้ๆ ทำเ

้ปาเข้าไปยี่สิบสี่ ยี่สิบห้าแล้วนะ ตั

้ฉันกลับไม่กล้ามองหน้าเขาตรงๆ มันเหมือนมีไอความร้อนบางอย่างแผ่ออกมา จ

าหนีไม่มีทีท่าจะหันกลับไป เขาก็ลุกขึ้นยืน โน้มตัวลงเคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ ไม่รู

ไปได้แล้วค่ะ นี

ชอบให้คน

ปฏิเสธ มือหนาก็จับ

พูดของเธอ

้ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าครั้งนี้ มันถึง

—⋆◦★◦⋆

หรูหรา และภาพเบลอที่ต้องเจอทุกเช้า มือขวาหยิบแว่นตาที่

อกไม้ไปให้เป้าหมาย ข

ล้วต้องขอโท

ิจ กล่องรางว

ะให้ไปขอโทษ มันไ

เป้าหมายโ

!

ขนมมาเต็มโต๊ะ จนต้องยกโต๊ะออกเพราะไม่มีที่วาง แถมยังเอาขนมมาวางข้

็ดูจะอารมณ์ปกติ แล้วนี่ม

ะระบบรวน คุณคร

—⋆◦★◦⋆

บสงบแห่งนี้ คนที่เรียนจบ

เธอใส่ชุดกาวน์สีขาวตามสไตล์นักศึกษาแพทย์ และที่สะดุดตาคือ

ยังไง ขนาดแค่เธอนั่งมองหนังสือเงียบๆยังดูมีเสน่ห์ขนาดนี้ ฉ

ช่วยฉันหน่

กหน้าแต่ฉันมั่นใจว่าเธอไม่ปฏิเสธแน่น

ือว

ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรลงไป ลายมือของฉันน่าอายน่ะค่

ตล์สาวเรียบร้อย ฉันก็ไม่ปล่อยให้เขาได้อ

ด้ค

สต์อิทสีเหลืองไปเขียน ฉันก็ไม่ปล่อยเวลาใ

จบงานจะต่างคนต่างแยกย้าย แต่ยังไง คุณคริส เขาก็เป็นคนดีอยู่นะคะ คงจะ

ารก็มองออกว่าฉันน่ะเป็

ายมือตัวบรรจง สวยงามและดูอ่อนช้อยสะท้อนตัวตนได้เป็นอ

ะคิดว่าถ้าฉันเป็นผู้ร้ายนางคงจะเสร็จโจรไปแ

—⋆◦★◦⋆

วง

ใจจะมาทำอะไร