พลาดรัก แวมไพร์เย็นชา
ดดันสำหรับพวกนักเรียนมนุษย์ ด้วยความที่โรงเรียนนี้เต็มไปด้วยเหล่าลูกหลานชนชั้นสูงของตระก
เป็นถึงลูกหลานของเชื้อพระวงศ์จากตระกูลแวมไพร์ที่เรียกได้ว่าเก่าแก่ท
อห่วงโซ่ของพวกหัวสู
จย์เนส
ล่อมาก
าที่เคยเจอพวกผ
ือยัง เหมือนกันอ
้าหน้าดีทั
่น หน้าหล่อ ตรง
อันตรายเก
่เพิ่งเข้ามาเรียนใหม่ ๆ แล้วเจอเหตุการณ์เช่นนี้เขามักจะทำตัวไม่ถูก แต่เมื่อวันเวล
แฝงไปด้วยความน่าเกรงขามเหมือนมีมาดผู้นำตามแบบพ่อของเขานั้น ทำให้เจย์
หน้าไปกว่ากัน เพียงแต่เธอคนนี้ร่าเริงกว่าพ
์ประจำวิชาบอกนักเรียนในคลาส “เจย์เนส ร
ยบร้อย นักเรียนทั้งห
ำลังเก็บของอย่างเร่งรีบ ด้วยความที่ว่าพี่ชายจะออกไปเที่ยวข้างนอกกับกลุ่มเพื่อ
องส
ย์เน่หงอลงทันที “แล
อ เดี๋ยวมันจ
เน่ที่ได้ยินประสงค์ของพี่ชายอย่างชัดเจนก็เบะปากอย่าง
ด้วยความที่หนังสือเล่มนั้นเป็นวรรณกรรมที่เขาเคยได้ลองอ่านเล่ม
หนก็ไม่ทราบได้ และด้วยความที่อยากจะอ่านจนใจแทบขาด ก็ล
ดโรงเรียนเข้า เพราะฉะนั้นวันน
เมื่อมือหนาของเขาเอื้อมออกไปสัมผัสเข้ากับสันปกหนังสือ ก็เป
กตาของหญิงสาวคนหนึ่ง ผมสีบลอนด์ที่ปรกอยู่นั้นทำให้เธอดูโดดเ
จากสายตาในตอนแรกที่เหลือบมองอีกฝ่ายประหนึ่งจ้องจะเอาเ
หนาของตัวเองออกจากสันปกที่
คนว่าเขินอายกับการกระทำอันล่วงร้
ลาของเจย์เนส ดวงหน้าสวยก็ขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความประหม่า ต
เนสกล่าวเสียงเรียบ จากนั้นก็ถอยหลังออก
ขนาดนี้เล่าเจย์เนส! รู้สึกเหมือนว่าจิตใต้สำนึกก
ต่ก่อนที่จะได้หยิบหนังสือไป สาว ๆ กลุ
เธอเรียนอยู่ในคลาสเดียวกับเจย์เนส และไม่เพียงเท่านั้น เ
ขาไม่แม้แต่จะชายตามองเธอเสียด้วยซ้ำ แต่ผู้ที่ถือคติว่า ตื๊อเท่านั้นที่
ก่อนจะตวัดสายตามองหญิงสาวหน้าสวยตรงหน้
ยน่า ฟ
สาวที่ยื่นมือไปจับหนังสือถ
่แล้ว ยังเสนอหน้ามาเร
หนังสือกับเจย์เนสอีก” หนึ่งใน
่อเธอไม่คิดจะเก็บเงินเอาไว้ไปจัดงานแต่งให้เธอหน่อยเหรอ อย่างน้อ
ี ทั้งโกรธและอายไปในเวลาเดีวก
ก็ยังไม่วายที่นักเรียนหญิงกลุ่มนั้
วัดสายตาคมกริบไปหาสาว ๆ กลุ่มนั้น คิ้วหนาขมวดมุ่นฉาย
ไม่ว่าจะหญิงสาวคนไหนเฉียดเข้ามาใกล้ตน พวกนักเรียนหญิ
ดเป็นชายชาตรีไม่ควรลงไม้ลงมือหรือทำให้หญิงสาวต้องบาดเจ
ยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาไว้ในมือพร้อมเดิ
โซเฟียเอ่ยขึ้นเมื่อเห็น
้มาเล่น ๆ เขาไม่แม้แต่จะหันไปตอบโซเฟียเลยสัก
อบหนึ่งร้อยปี สถาปัตยกรรมจึงถูกสร้างออกมาเป็นรูปแบบกอทอคเสียส่วนใหญ่ แต่ถึงอย่างนั้นการอำนวยความสะดวก
กอร์นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวผมสีบลอนด์คนเดียวค
มากนัก มันแดงก่ำเหมือนคนเพิ่งผ
่ในมืออย่างช่างใจ และสุดท้ายขายาวก็ก้าวตรงเข้าไปหาเธออย่างเงียบเชียบ ม
ต้องพึ่งหนังสือเล่มนี้มากกว่าเขาล่ะ เจย์เนสคิดเห็นเช
ด้สังเกตอะไรเลยสักอย่าง เธอยังคงมุ่งมั่นเก็บของต่อไปก่อน
หยิบมาครอบครองในห้องสมุด และเมื่อนึกขึ้นได้ว่าหนังสือไม่ได้มีขาเด
้อมทั้งดวงตาสีแดงเข้มที่ทำเพียงจ้องมองตรง
่ห์จริงเรือ่งนี้ไม่อาจเถียงได้ อาเรียคิดในใจก
ิดปากพูดอะไร ร่างสูงก็เริ่ม
ีเค้าโครงสำคัญอะไรต่อตัวเองมากนัก เ
ปจากมุมตึกอาคาร และในตอนนั้นเองเธอก็หันก
า ภายในใจก็นึกขอบคุณเขาคนนั้นที่นำมาวางให้
มกริบก็เหลือบไปเห็นน้องสาวฝาแฝดของตนอย่างเร
ที่บอกแล้วแท้ ๆ ว่าไม่ต้องมารับบ่อยขนาดนั้นก็ได้ ไม่อย่
ที่ได้กลับบ้านบ่อย ๆ เนี่ยสิ ‘ม
ยู่กับผองเพื่อนจึงดูเป็นอะไรที่น่าสนุก
่ตะโกนพลางรีบเดินขึ้นไปนั่งบนรถ เจย์เนสเห
งสือเล่มโปรดที่เฝ้ารอมานานแล้ว กลับบ้านไ
ังจะบอกว่า ฉันรู้แล้วหน่า ไม่ต้องเร่งหรอก ก่อน
ด้านหลัง เสียงนั้นชัดเจนว่ามุ่งตรงมาทางตัวเอง
วคนที่พยายามหยิบหนังสือเล่มเดียวกั
ตั้งนานแล้วล่ะ และสิ่งนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่เจย์เนสไม่ค่อยชอบสักเท่
ือความหอบนิดหน่อย แต่ก็ชัด
อบกลับไป เพียงพยักหน้ารับเล็กน้อยเหมือนจะบอกว่า รับรู
แล้วหมุนตัวหันหลังเดินไปขึ้นรถ ทิ้งให้อ
้วยความพิสวาทเสียเมื่อไหร่ล่ะ แค
งดีไหมล่ะเนี่ย ทำไมเขาต้องทำเหมือนว่าเธอ
เธอก็ทำหน้าพองลมอย่างนึก
ะได้รับหนังสือจึงอยากมาขอบคุณให้เป็นกิจลักษณะก็
งมาจากคฤหาสน์แบรดฟอร์ด เพียงแค่เขาหย่อนก้นนั่งลงบนเบา
่ถาม ยังมาเกาะเบาะที
ม่ใช่เด็ก ๆ” ว่าจบก็ทำเป็นเม