ซีรีส์สัมผัสเงาเสน่หา

ัยสามสิบ ผู้มีใบหน้าเรียบเฉยแต่ซ่อนความเร่าร้อนไว้ในดวงตาคมเข้ม ก้าวเข้าไปในห้องพักของศูนย์วิจัยจิตเวชพิเ

ม้ไผ่ที่เปิดอ้าอยู่ครึ่งหนึ่ง ขณะที่เธอวางกระเป๋าลง เสียงกระจกดังแกรกเบา

ป” เธอพึมพำ ส่าย

ากับแสงจันทร์ แต่เมื่อหันกลับ…เธอเห็นเงาในกระจกที่ไม่ใช่เธอ ชายหนุ่มในเงา ผิวคล้ำแน่นดุจควัน ไ

ี” เสียงของเขาทุ้มต่ำ เซ็กซี่เ

ไอลดาถาม เสียงแ

วกระหายที่เจ้าซ่อนไว้…คือด้

เธอ ร่างกายอุ่นร้อนของเขาแนบชิด ลมหายใจแผ่วของเขากระทบต้นค

ิง…นี่

” เขากระซิบที่ใบหู ก่อนจะใช้ลิ้นแตะเบา ๆ ที่ติ่งหู ทำ

ญาต ดูดกลืนเสียงหอบของเธอไว้ทุกถ้อยคำ มือของเขาเลื่อนลงใต้เสื้อบาง กรีดกรายผิวเนียนนุ่มราวแพรไหม

ข้างหูด้วยเสียงกระเส่า “เจ้าหิวก

ทุกสัมผัสล้วนเต็มไปด้วยความจงใจ เธออายที่ร่างเปลือยเปล่าอยู่ต่อ

ม้แต่เงาก็

นวาบเหมือนไฟไหม้ มือของเขาสอดเข้าไปในหว่างขาแล

งรุนแรงและอ่อนโยนในคราวเดียว เขาฝังตัวเข้ามาในร่างของเธออย่างลึกส

นไปทุกเส้นประสาท ความร้อนแรงที่เขามอบให้ไม่เหมือนใคร มั

เขาออกมาโดยไม่รู้ว่

วกาย แล้วกระซิบว่า “

้ามาในห้อง เงาของไอลด

นเดียว แต่บนร่างกายกลับเต็มไปด้วยรอยจ

านั่นคือฝัน

นิ้วมือบนผิวกระจ

าหลับตาแน่น ปล่อยให้น้ำอุ่นไหลผ่านร่าง เธอพยายามลบความทรงจำในค่ำ

ฝันเท่านั้น"

ยหนุ่มที่ไม่มีตัวตนจริงอยู่ในห้อง เขายืนอยู่ด้านหลังเธอ สายตา

ผ้าเช็ดตัวพันกายเดินออกมา ก่อนสะดุ้งอีกครั

งข้าใช่ไหม

หน้าคอมพิวเตอร์ แต่สมาธิแตกซ่าน เงาที่ทอดอย

กรกเบา ๆ ดึ

ท้อนอีกครั้ง คราว

ย่างลืมตัว มือของเธอแตะลงไปตรงจุดเดียวกัน ความเย็

างเธอถูกดึงเข้

ันทน์ จากผิวของเขา และความเงียบที่เต็มไ

ยเจ้า หากเจ้าไ

ท้อนเป็นภาพของเธอในหลากหลายอารมณ์ โกรธ หื่

บอย่างรุนแรง มือขยุ้มผมเขาอย่างไม่อาย ลิ้น

้...ไอลดา" เขากระซิบก่อ

ยิบ เขาก้มลงไซ้ตั้งแต่ข้อเท้าขึ้นมาทีละนิ้ว ลิ้

่างกายสะท้านเหมือนจะลุกไหม้เมื่อเขา

ิ...เรียกข้าเ

้โปรด อย่

ธออีกครั้ง ช้าแต่หนักแน่น ทุกการเคล