ปราณปริยา

ว่าจะเก็บของเก็บอะไรก็ราวๆ ตีสามถึงจะ

่ะ หน

ะให้ทำวั

ด้

็ว โดยมีสายตาของ ‘ซ้อเสียง’ เจ้าของร

่าจะทำงานอยู่ใน

อย่างใด แต่เห็

ามราตรีเหลือเกิน แถมใบหน้าก็สวยใช้ได้ทีเดียว แม้แววตาจะเศร้าไปนิดก็ตาม แค

งยังกล

ลับอดนอนเพื่อค่าแรงที่ได้มากกว่างานอื่นเช่นนี้ แรกๆ ไหวกันทั้งน

อะไรน

ชื่อเล่นช

นึ่ง ยิ้มพยักหน้

ดียวแล้วเปิดเข้ามาโดยไม่

กลัวของซ้อเสี

ปถึงว่าใครกันที่อยู่ตรงนั้น ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ

ุ่งอยู่หร

หรือคะค

นทันที แล้วลุกมาแตะไหล่หญิ

นอก บอกว่าฉันให้เ

นไปโดยไวอย่างแนบเนียน รีบปิดประตูลง หันมายิ้มหวานให้คนมาใหม่ที่เป็นชายร่างสูงเกินขนาดชายไทยทั่ว

ม่ว่ามันไ

ย่างสมบูรณ์แบบ ที่สำคัญวิธีการล่านุ่มนวลแยบยลไม่ทำให้เหยื่อตื่นกลัวตกใจแต่อย่างใด หาก

วานแล้วนั่น คือสิ่

ที่ว่าหวงเนื้อหวงตัว ปรานต์จัดการได้ เขาไม่ได้ใช้กำลังข่มขู่ขื

หม่หรื

งไปแวบหนึ่งก็พอรู้ความ รีบถามซ้อเสียงอย่

ไง เดี๋ยวเด็กแกได้

ี่กล้าออกปากว่านายของเขาได้โดยที่ปรานต์ไม่คิดโกรธเคืองเสียด้วย แต่ถึงอย่างนั้นนายของตงก็หน้านิ่งตึงไปมากที

รือคะ มา

้องนั่งลงแล้วถึงเอ่ยปากออ

นั้นเอง เชิ

้อสรุปซึ่งเป็นที่น่าพอใจกันทั้งสองฝ่าย ซ้อเสียงยิ้มก

เตรียมห้องให้ อยากได้ใครมาบริการค

ามนิสัยของตน และคำตอบไม่ผิดจากที

ครับวันนี้

งสัยอยากเก็บท้องไว้กินของสด” ซ

ห่วงโซ่ของวงจรนี้ แต่เขาไม่ใช่คนโผงผางที่นึกคิดอยากพูดจาอะไร ทำอะไรก็ท

องตงไม่ได้นั่งดื่มในร้านอย่างทุกที

องนายผ

มีท่าทีร้อนรนแต่ประการใด นิ่งคล้ายรอดูความเค

ิ้นนี้เอาไว้แล้ว และไม่มีทา

วน ไม่นานจากนั้นคนที่เพิ่งได้ทำงานวันนี้วันแรกอยู่จัดการเก็บกวาดงานของตนเองจนเรียบร้อยดีร

เข้าไปหาทันที พร้อมเรียก

อง

งว่าเรียกตนหรือไม่ รับคำด้วยท่

งไง ไปก

็นใครก็ไม่รู้จัก จู่ๆ มาบอกให้ก

รค่ะ ขอบค