เชลยพรหมจรรย์

วร้ายที่หั

าที่ขายของอยู่ข้างทางด้วยเหมือนกัน เพราะต้องหาเลี้ยงปากท้องตัวเองเมื่อรายได้ที่เข้ามา ไม่พอเพียงกับรายจ่ายที่จ่ายออก...มันช่วยไม่ได้นี่... เธอไม่ได้เกิดมาในครอบครัวร่ำรวย ครอบครัวเล็กๆ ของเธอ มี3 ชีวิต เธอกับครอบครัวอาศัยอยู่ในห้องเช่าแคบๆ ของชุมชนแออัดด้านหลังตลาดนัดยามเย็นที่พะแพงตั้งแผงขายของอยู่นั่นเอง...บิดาของเธอนั่นเหรอ ก็เป็นแค่ รปภ. แก่ๆ ของกิจการค้าข้าวขนาดใหญ่ ที่ตัวตึกตั้งตระหง่านอยู่ริมถนน หน้าแหล่งชุมชนแออัด แต่ท่านก็ยังสู้อุตส่าห์กัดฟันเลี้ยงลูกน้อยทั้งสอง

ะทะทอดมันปลากราย...ใช่...เธอมีอาชีพเสริมหลังเลิกเรียน ด้วยการตั้ง

เธอตอบตามวิสัยแม่ค้าที่ดี แม้จะไม่ใคร

” ไอ้หนุ่มหน้ามนยิ้มกว้าง เขาตามเทียวไล้ เทียวขื่อแม่ค้าสาวมาเป็นปีๆ ที่หล่

่กี่ปี แต่ใบหน้านำอายุไปไกล เนื่องจากติดนิสัยชอบดื่มสุรา มักจะมีเสียงเฮฮาดัง

้วค่ะ 6

จุถุงใส่ทอดมันร้อนๆ สองถุ

บัตรในมือของเขายัดใส่กระเป๋าหน้าของผ้ากันเปื้อน ล้วงสตางค์ทอนส่งใ

ใจเราเลย” ป้าร้านไก่ทอดข้างๆ บ่นตามหลัง เมื่อ

เถอะป้า ยังไงเสียเข

แต่เหล้า งานทำบ้าง ไม่ทำบ้า

หน้ากันจนคุ้นตา เพราะอ

มัยนี้หน้าตาก็งั้นๆ แต่เร

ันเลี้ยงลูกดี คนหนึ่งก็ขยันทำงานตัวเป็นเกลียว ส่วน

ี่น้องเป็นตัวอย่างเวลาที่สั่งสอนคนรอบตัวเพราะทั้งพะแพงกับพี

ี้แพงฝึกงาน ยังไงตอนเย็นก็ฝากจอง