เชลยพรหมจรรย์

ดำที่ไม่ต่างอะไ

ยนต์แบบไม่กลัวเจ็บ เมื่อสิ

้อของในบ้านแพงออกมาโย

งส่ายหน้า เธอแน่ใจว่าไม่รู้

ที่ยืนชี้นิ้วสั่ง...เบื้องหน้ากับฝูงผู้ชายวัยฉกรรจ์

ต่ขยะ ให้มันรู้ไปว่ามันจะม

สิ่งที่พวกเขาเหล่านั้นหิ้วมาโยนทิ้ง...มันอาจจะเป็นขยะในสายตาเขา...แต่สำหรับเธอมันคือสมบัติทาง

แน่ นี่บ้านฉันเองค่ะ และถ้าหากคุณย

บตัวสงบลง พร้อมกับการที่ชายผู้นั

้วขึ้นสูง เขากวาดตามองผู้หญ

ันมุดหัวอ

ใสเขา ภาคินตวาดกลับเสียงกัมปนาทปานฟ้าผ่า พะแพงเสหลบตา เมื่อดวงต

กล้าย้อนถามเขาเสียงแข็ง มองสภาพห้องพักที่ใช้

...ไอ้เวรนั่นหลบอยู่ที่ไหน?”

ก็ในเมื่อพี่ชายเธอทำงานอยู่ต่างจัง

.อย่าพยายามช่วยมันเลย เพราะหา

ิยาและวาจา เขาสำรากใส่เหมือนพ

่าไง...คุณจะทำ

่นจนแทบทรุดเมื่อแววตาเรืองรองนั

ไปกับเจ้านายเพื่อทำงาน แล้วเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของเธอ “แต่ไอ้ลูกหมานั่น ตลบหลังฉัน พา

้อยคำเหล่านั้น บทสรุปที่เธอรู้...เหมือนกับว่าพี่ช

ตอบแทนพะแพง เขาไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น แต่

ับมันล่ะ อย

กับเทพบุตร แต่หากเพลิงพิโรธสุมใจ เขาไม่ต่างอะไรกับพยายม...และหากต้องปลิด

ะลุงๆ ป้าๆ

“พี่นายไปทำงานกับคนชื่อภาคิน หากคุณอยากเจอพี่นาย

กวาดตามองผู้หญิงตัวเล็กตรงห

ตาของเขาเหมือนกดให

ทำฉันเสียแสบสันต์ และฉันไม

ดอก เดินเอื่อยๆ มายืนประจันหน้ากับพะแพง พร

คะ แพงพยายามติดต่อพี่นายเห

อกระตุก!! รู้สึกเหมือนว่ากำล

่พะแพงกลับรู้สึกเหมื

ละรักเหมือนเป็นน้องชาย...แต่มันกลับตลบหลังพาหลานสาวของเขาหายลับเข้ากลีบเมฆ ชายหนุ่มออกตามล่า ไม่ยอมให้คนใ

ัน น้องสาวที่ไอ้พาย