วิวาห์ร้างใจ ชุด เจ้าสาวพรหมจรรย์ของมหาเศรษฐี

ยเหล็กของเจนจิรากลางโต๊ะอาหารค่ำอยู่นานจนแทบอาเจี

มกริบจับจ้องมองแผ่นฟ้ากว้าง กระทั่งหางตารับ

แก้ว ก่อนจะก้าวยาวๆ ตรง

อะไ

๊ะ

าไว้ และก็พบว่ามันเรียวเล็กเ

ยหอ

ตาตื่นตระหนกแบบนี้ เป็นใ

ปล่อยเต

ออกจากอุ้งมือ แต่ก็

รงนี้ เดี๋ยวงูเ

หล่นน่ะค่ะ พยายามหาแ

องต่างหู แต่เส้นผมสีดำขลับบดบังเอาไว้ทำให้เขาต้องยื่นมือไปเกลี่ย

ึกสาดส่องกระทบลงมา แต่เขาก็ต้องเพ่งอยู

หัวใจยาวตุ้งติ้ง แต่มอง

่อ.

หอมก็เอียงหน้าหนีสัมผัสจากฝ่

งไปลูบต้นขาของตัวเอง เพ

งหูของเธอน่ะว่ามันเป็น

... ค

กอะไรหรือ ดูสว

กทองคำ

หรือถึงดูเธ

ใสๆ เอ่อล้นขอบตา เมื่อน

และชิ้นเดียวที่แม่ของ

น้าตัวเองนัก ที่ใส่ความเด็

ช่วยเธ

รอกค่ะ เตยห

่อนแบบนี้ เพราะมันจะเป็

ละดีแล้ว จะได

่เต

าช่วยกันหาเถอะ จ

ลานหาตามซอกของก้อนอิฐ รว

แน่ใจนะว่า

ค

่างเขา แต่หัวใจกลับรู้สึกด

างที่หล่นหายไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเวลาผ่านไปไม่

ล้ว เ

งเหร

ว้ไม่อยู่ รีบลุกขึ้น และ

สิ นี

ายตรงหน้า หล่อนฉีกยิ้มออกม

็ก” หล่อนยกมือขึ้นปร

ห้ฉันช่วยหาน่ะ ยังไงก

เองได้ค่ะ” เตยหอมรีบส่ายหน้

้ยังไงกันล่ะ เดี๋ยวก็หล่นห

า... เ

นักหนา ฉันไม

่อนเอาไว้ โชคดีมากที่เขาไม่ทันสั

เฉยๆ

ลย ยิ่งเขาขยับหน้าหล่อๆ เข้ามาใกล้จนเกินกว

ม่เจอเลย

เตยใส่เอง

น่า นี่ไง

ามาใกล้จนปลายจมูกเฉียด

ลังสั่นสะท้านไปทั้งจิตว

กจริง

นยกมือขึ้นจะช่วยเขาใส่ต่างหู แต่เขาปัดมือขอ

๊ยย

ืดน่ะ ไม

สาอะไรเลย ตรงกันข้ามกับ

. เสร็จ

ยัดกายยืนขึ้นในเวลาพร้อมๆ กันก็คว้าแขนเรียวเอาไว้ ซึ่งแรงกระชา

ม่ขอบคุณ

่อ.

อก ใบหน้าหล่อจัดโน้มต่ำลงมา

.. อเ

อนจัดค่อยๆ คืบคลานเข้า

รกันมืดๆ

ังขึ้น และมันก็ทำให้หล่

ณเจ

้าตาซีดเผือด เพราะหวาดกลัว แม้จะรู้ดีว่าเจน

นออกมาท

กล่ะคะ ออกมา

ัวเองรัดลำแขนกำยำของอเล็กซิสเอา

ลีกตัวเดินจากไป โดยมีสายตาอาฆาต

รี่น่ะ แล้วก็เจ

อกมาอ่อยลูก

ชักสีหน้าไม่พอใจ เมื่ออเล็กซิส

ูหล่นหายน่ะ เธ

่อนอดกระแทก

รั

้ามาภายในตัวคฤหาสน์ โด

กันเรื่องงานแต่ง

รั

าสองคนจะได้แต่งงา

ยอมรอ ชะงักเท้ากึกทันค

มายความว่

งอเล็กซิส “ก็ผู้ใหญ่กำลังจะเลื่อนงา

นเมื่อน้องเจนยังเรียนไม่จบเลย

อบไม่ค่อยผ่าน เจนคิดว่า เจนจะลาออก

งการศึกษาก็สำคัญกับค

เจน มีผัวส

พยายามเอานมถูไถแขนตนเ

แถมยังประพฤติตัวดีไม่มีด่างพร้อย แต่จากที่เห็นเจ้าหล่อนแสดงก

อเล็กในฐานะภรรยาน่ะค่ะ” เจนจิรารีบแก้

จิราออกจากแขนของตัวเ

ครับ พี่อยากรู้ว่าเราต้องเลื่

ท้แน่น

ะเดินหายเข้าไปในห้องโถงกว้างท

ออเล็กมา

งๆ มารดา ก่อนจะเอ่ยถ

งงานระหว่างผมกับน้องเ

ู้แล้วเ

จนบอกผ

ทางลูกของแม่แล้ว กำลังดี

ี้ มารดายังคิดว่าเขาก

ารกำหนดเ

ด้แล้วนะในโลกใบนี้ ทั้งเรียบร้อย ทั้งนิสัยดี

ียนไม่จบ และผมก็