สงครามรักต่างแดน (WAR OR LOVE)

แววตาหม่นมองความมืดด้านหน้าที่เห็นแสงไฟระยิบระ

ือ

่อพูด กล้วยไม้ไม่ยอมที่จะนั่งอยู่บนเรือ ซึ่งเดวิดก็รีบอุ้มหนูน้

นฝากลูกสาว

บรู้ชะตาชีวิตของตัวเอง ซึ่งนางพร้อมที่จะเด

มจะปกป้องดูแลกล้วยไม้ด

จ็บเจียนตาย เขาหนีหัวซุกหัวซุนจนมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งในหมู่บ้านนั้นก็มีนายบุญมีที่เป็นผู้ใหญ่บ้าน และพวกเขาสองสามีภ

นายทหารม

มลิ้มเช็ดน้ำตาให้กับลูกพร้อมทั้งกระซิบบอกลูกรักใ

พากล้วยไม้ไปรอพวกพี่ๆ

งลำตัวแล้วยื่นมือรับเอาแผนที่จากมือของนายบุญมี เปิดอ่

ช้าอาจไปไม่ทันเวลาคนท

ื้นไห้ เขากระซิบเสียงสั่นเทาบอกให้เมียมองจดจำใบหน้าของลูกรักไว้ให้นานที่สุดเท่าที่

...แม่จ๋าพ่อจ๋า...หนูไ

ำยำทั้งสองข้างโอบคนตัวเล็กไว้ มือใหญ่ก็จับไม

สะอื้นไห้ แววตาสีฟ้าน้ำทะเลเหลือบขึ้นมองความมืดด้านหน้า จุดมุ่งหมายของเขาคือฝั่งตรงข้ามท

ห้นะ...ดะ...” คำว่า ‘เด็กน้อยขอ

! บึม

ระเบิดใส่ตรงบริเวณที่มีสองผัวเมียที่ยืน

มี! พี่

บิด เขาเอียงหน้ามองบนฝั่งที่มีแสงไฟลุกโชน ช็อกกับภาพที่เห็น ห

มื่อเลือดและเศษเสื้อผ้าและเนื้อหนังของพี่บุญมีและพี่ช่อไม้แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยลอยกระเด็นกระจัดกร

จ๋าแ

ทำให้ร่างน้อยสั่นสะท้านหวาดกลัว รีบขดตัวเข้าหาความปลอดภั

นะ...คุณเดอ

กัน แต่หนูน้อยไม่ยอม เขาจึงอุ้มหนูน้อยให้นั่งบนตัก หันหลังให้แล้วมือของเขาก

! พ่อจ๋า

เสื้อผ้าของพ่อแม่ที่ลอยมาตามน้ำ เด็กน้อยวัยหกขวบถึงจะไร้เดียงสา แต่ก็ใช่ว่าหนูน้อยจะไม่รู้ว่าพ่อแล

ลียา

อยเห็นร่างกายของพ่อแม่ที่มีแต่แขนขาและคอลอยมาตามน้ำนั้น ช่างน่าอนาถใจที่สุด เขากลัวว่าภาพการเสียชีวิตของพ่อแม่ของหนูน้อยจะเป็

ับแม่จากหนูไปแล้ว แล้วห

ด อย่าร้องไห้เล

อดกระชับร่างน้อยให้ความอบอุ่นให้มากที่สุดเท่าที่เด