ทาสรักจอมทมิฬ

องเธอก็เปียกชื้นเพราะโดนละอองฝนตอนที่อยู่ในศาลา ณัฏฐนิชกอดตัวเองตัวสั่น

งและเป็นสถานที่ที่เขาไม่เคยพาเพียงอัปสรมาเลยเนื่องจากเธอไม่ชอบการเดินทางไปยังที่ไกลๆ จึงเป็นเหตุผลที่พาณัฏฐนิชมายังสถานที่แห่งนี้ เพร

ี เขามาถึงท่าเรือที่อำเภอดอนสักก็ปาเข้าไปเกือบๆ แปดโมงเช้าเสียแล้ว ชายหนุ่มนำรถเลี้ยวเข้าท่าเรือและจอดรถรอคิวทันที ดีว่าวันนี้รถมีไม่มา

วโมงครึ่งคงหลับได้สักพัก ชายหนุ่มหันมามองหญิงสาวที่นั่งข้างๆ เธอนอนคุดคู้กอดตัวกลมหลับมาตั้งแต่ย่างก้าวขึ้นรถมา พลางคิดในใจว่าณัฏฐนิชเป็นผู้หญิงที่ขี้เซานัก ขนาดหลับมาตั้งแต่

ต้องการพักผ่อนมากๆ ในตอนนี้เพราะความเหน็ดเหนื่อยในการเดินทางแถมยังไม่ได้หลับนอนมาตลอดคืนด้วย ตอนที่นอนอยู่ในเรือก็ไม

้นตอนนี้พิษไข้รุมเร้าจน

ยเพราะนานแล้วที่เจ้านายหนุ่มไม่มาเยือนที่นี่ คงจะมีแต่ผู้บริหารคนอื่นๆ ที่แวะเวียนกันมาดูแลกิจการ และหากอคิราห์มาเขาก็จะมาด้วยเครื่องบินส่วนตัวเท่านั้น ไ

ู่สักพักก็รู้สึกโมโหในความขี้เซาของเธอยิ่งนัก จึงตัดส

่นสบถอย่างหัวเสีย เขาทั้งเหนื่อยทั้งเพลียทั้งง่วงแม่นี่ยังมาป่วยอีก อย่าหวังเลยว่าจะให้คนอย่างอ

รีบวิ่งออกมาตามเสียงด้วยท่าทีลนลานเพราะดูเ

ุกฉันจะพักผ่อน” สั่งการกับพนักงานที่ยืนเรียงแถวตรงหน้าจบ อคิราห์ก็หมุนตัวเดินเข้าห้องพัก