สาวน้อยของลุงสิงห์

เดินขึ้นรถของกริชในทันที เพราะงานในไร่เล็ก ๆ น้อย ๆ หรืองานบ้

ร่ก็โดนรีดไถไปจนหมด เธอไม่ใ

รินรู้ข้

ไร ไหนบ

ว่าเพราะกริชอยู่ด้วย เธอเลยหันมาจับ

ก็ไม่ยอมปริปากบอก สารภีไม่เคยด่าว่าบิดามารดาให้ใครฟังเพราะอาย น้ำ¬รินรู้ข้อ

” สารภียกมือไหว้น้ำ¬

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะชว

ทำไ

ดี” น้ำ¬รินพูดยิ้ม ๆ สารภีรีบพยักห

นบนเตียงอย่างอ่อนแรง เธอร้องไห้เบา ๆ สะอ

ารไร้ตัวตน หลายครั้งที่เธอไม่อ

ถูก ก้อนความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกอยู่ที่คอหอย ไม่รู้ว่

วใจเช่นนี้ รู้สึกเหมือนโดนเข็มนับพันทิ

ผู้ชายใจร้ายค

ว่าเธอจะไปนอนค้างอ้างแรมที่ไหน จะไปทำ

กำลังโกรธเธอที่เธอ

ักกว่าเดิม คนไร้ค่าอย่างเธอไม่ค

น้าผากขบคิดเรื่องร

นั้นก็จะมีคนเห็นเธออ่อนแอแล้วอยากซ้ำเติม เธอเอากำแพงที่ก่อขึ

แต่เธอก็กุลีกุจอไปช่วยงานในบ้า

ีก เพราะปกติสารภีเป็นคนพูดเยอะและม

วย ฉันจะไปรับชุด

่าไปทำงานในไร่เพราะทั้งร้อนทั้งเหนื่อย ใช่ว่าเธอจะไม่สู้งาน แต่งานในไร่ก็มีคนงานอยู่

ปให้” น้ำ¬รินพูดขึ้นเมื่อเห็นสิงห์เดินมาแต่ไกล สิงห์เป็นหั

วชาไปหมด เธออยากวิ่

ม่รู้คือสิงห์คิดอย่างไรกับหญิงสาวกันแน่หรือแค่จะหลอกเล่นไปเรื่อยเท่

เขาทำท่าจะพูดอะไรสักอย่าง แ

ก็รีบหนี เธอกลัวสิงห์ด่าเธอเรื่องเมื่อคืน หญิง

ภีจะชอบไปนั่งหน้ากับสิงห์เพื่

รื่องของคนทั้งสอง สิงห์เห็นดังนั้นก็

จล่องลอยไปไกล รู้สึกเจ็บหน่วงว

มือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้

่าเจ็บ อยากบอกว่าปวด อยากบอกว่าไม่ไหวแ

ย กล้

รภีสะดุ้งรีบเ

่งใจลอยไปไหน ฉั

ถลงมาจากรถทันที เธอไม่กล้ามองห