icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เจ้าพ่อวิวาห์เถื่อน

เจ้าพ่อวิวาห์เถื่อน

ผู้เขียน: อักษรสีทอง
icon

บทที่ 1 1

จำนวนคำ:1525    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

หานางอันเป็นที่รักผ่านทางกระจกฉลุลายโบราณซึ

้าวผ่านกระจกสู่อดีตกาลสมัยรัชก

ั่งกินข้าวโพดคั่วอยู่บนพื้นปูเสื่อน้ำมันหน้าจอโทรทัศน์ใหญ่ได้หันม

อะ ทำยังไงฉันถึงจะได้ย้อนเวลากลับ

ลงบนกระดาษด้วยความชำนาญ ปากก็พูด “หนังแบบนี้ก็ช่างมีคนดูอยู่ไ

วามบันเทิง แกจะมาซีเรียสถามหาความ

่าขำจริงๆ อดีตกับปัจจุบัน

แต่สอนหนังสือ รบกับเด็กซนๆ ทะเลาะกับผู้ปกครองบางคนที่เลี้ยงลูกหลานยัง

แลลูกคนอื่นในโรงเรียน ฉันก็เหนื่อยพอแล้ว ไม่คิดจะมีลูกเป็นของตัวเองให้เหนื่อยเพิ่มหรอกย่ะ ชีวิตโสดแสนเสรี

พิ่งเคยได้ยินนี่แหละ ไม่อยากแต่งงานเพราะกลัวอดแรด ว่าแต

ไง ด

นักเรียนเอาไ

ลัวอะไร มีกฎหมายข้อไหนห้

บก่อนแล้วจะกลับบ้าน ตอนดึ

รของนักประพันธ์ยอดฝีมือกำลังโลดแล่นบนหน้าจอ พา

ต่อไปมาตรวจ พลางเหลือบตามองโท

กกว่าอดีต แต่ก็อย่างว่านั่นละ... เรื่องแบบนี้เป็น

รับปลอบขวัญตรงเวลาเป๊ะ ไม

้าน แต่กลับไม่อาจเทียบรัศมีเพื่อนสนิทที่สลัดคราบอาจาร

นสีชมพู ริมฝีปากสีแดงเจิดจ้า สวมชุดเกาะอกอวดลำคอระหงและไหล่ลาดเนียน ตัวเสื้อรัดและเล็กจนขอบผ้าลอยอ

้น อย่างเมามันส์ ปลอบขวัญโยกตัวตามจังหวะดน

้ำ เธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งสวมสูทสี

ูทเต็มยศ ยังกับมาเฟีย... แต่

ษณะการแต่งกายของเขาอาจเป็นจุดเด่น แต่สิ่งที่เด่นสุดคือใบหน้าอัน

ว่าเธอไร้ตัวตน “ผู้ชายอะไรหล่อแต่หยิ่ง น่าให้ไปเจอยัยขวัญจริงๆ รายนั้นเกลียดคนแบบนี้ที่สุด” ปราจีนบ่นก่อนจะเล

เข้าเต็มแรง แก้วเหล้าในมือกระฉอกเกือบหมด น้ำเมาราด

ผงกศีรษะขึ้นลง ก่อนจะเงย

คู่นั้น เขาสูงมากทีเดียว... สูงจนเธอต้องแหงนค

่มก็ยื่นผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าหวานให้เธอ “เอ่อ... ขอบ ขอบคุณค่ะ” ปลอบขวัญรับผ้าด้วยท่

ของเขาจนพอใจแล้วนั่นละ เขาถึงได้ขยับตัวเล็ก

องผ้า แล้วหันไปพยักหน้าให

ศีรษะ รับผ้าจากหญิงส

ลอบขวัญรำพึงอย่างเสียดายผ้าผืน

่ออก ได้แต่ยืนคอแข็ง กำลังจะขอตัวไปให้ห่างผู้ชายน่ากลัวคนนี้ ทว่าเขากล

เปิดรับโบนัส

เปิด