จำนนรัก จอมอหังการ ชุด เทพบุตรการ์รัสโซ

ง...” มือบางยกขึ

้าให้คู่สนทนาซับน้ำตา “ใครก็ได้ท

มันเชื่อไม่ลงจริงๆ เอโดเกลน่ะเหรอจะหึงหวงหล่อน พระอาทิตย์ขึ้นตอน

ณคุณดา

ธอจะรู้ว่ามันคือเรื่องจริง” ดานีนระบา

ะ คุณแดนร

ะ ค

าไดส์แล้วแต่สมองของหล่อนก็ยังจดจำท

รคแบบหล่อนจะจาก

ไม่ได้รู้สึกดีไปกว่ากันเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะตอนนี้เอโดเกลกำลังเป็นบ้า เขากำลังคลุ้มคลั่ง สาเหตุนะเหรอ ก็เพราะแม่ลียาสาวใช้จอมเจ้

แต่ผู้ชายพวกนั้นก็ถือว่าเพอร์เฟคสำหรับสาวๆ ทั่วไป บางทีแม่นั่น อาจกำลังคิดที่

ล๊

ขาพยายามจะมองข้ามหล่อนไป แม้ว่ามันจะทำได้ในบางเวลาเท่านั้นก็ตาม แต่ตอนนี้... เขาทำไม่ได้แล้ว แค่ได้เห็นร่างอรชรในชุดราตรี

มือหนากำเข

นความร่าน ความอยากของ

กอะไรกับลียาแม้แต่น้อย ก็แค่... แค่ไม่อยากให้ผู้ชายคนอื

หายเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที ไม่นานก็ออกมาพร้อมๆ ก

ันจะยอมให้เธ

ุ่งหน้าไปยังลิฟต์แก้ว แต่ระหว่างทางก็สวนก

หล่อ จะไปไ

งานเลี้

ลิกขึ้นสูง ก่อนจะพูดต่อขึ้น “ใช่งาน

เอโดเกลรับคำเส

ังไงล่ะ แล้วทำไม...” ราฟาลยังพูดไม่ทันจบเ

ับ เอาล่ะ ผมไปก่อน

เดี๋ยว

าไปในลิฟต์เสียแล้ว ชายหนุ่มผู้พี่จึงทำได้แค่ส

ม่ได้ตามไปห

หน้าทำให้ลียาขาสั่นเทา หล่อนก้าวตามดาน

อฉัน”ดานีนหันมามองพร้อมกระซิบบอกลียาด้วยน้ำเสียงให้กำลังใจ ก่อนจะสอดแขนเ

ียดหยาม หรือว่าชื่นชมกันนะ แม้จะพยายามหาคำตอบให้กับตัวเองยังไง แต่หล่อนก็ไม่สามารถทำได้ส

ก็หาข้ออ้างจำนวนมากมายมาเกลี้ยกล่อมหล่อน จนสุดท้ายหล่อนก็ต้องมา มาในสถานท

นกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ทุกคนสวย ทุกคนงดงาม ทุกคนดูเลอค่า ในขณะที่หล่อนเป็นได้แ

ุณแดนไปทักทายท่านทูตก่อน” ดานีนหันมากระซ

ผู้มีอันจะกินทั้งหลายอยู่หลายนาทีก็ต้องหน้าชาดิก เมื่อมีสา

ตำแหน่งอะไร” คำถามที่ออกมาจากปากสาวสว

คือว่า

ู้หญิงอีกคนถามขึ้นด้วยความสงสัย ตวัดสายตามองหล่อนตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพิจารณ

เพชรจริงห

้วมันของเธ

มล้อมและกดดันหล่อนด้ว

รจริ

วเบา และพยายามจะปลีกตัวเดินหนี แ

ิ บอกมาก่อนว

ก็คงจะไม่หยุดราวีหล่อนอย่างแน่นอน ลีย

ตามคุณดานีนภรรยาของคุณ

สาวใ

นบริเวณใกล้เคียงหันมาจ้องมองด้วยความอยากรู้อยากเห็

น่าทุเรศสิ้นดี นี่ไม่รู้หรือไงว่างานนี้มีแต

าต่ำต้อยหน้าชาดิก ดวงตากลม

ค่... ตามค

ลย ไปสิ เดี๋ยวเชื้อโรคสกปรกของเธอ

็ไม่ได้ล้มลงไปกองกับพื้นอย่างที่หวาดกลัวเพราะมีอ้อมแข

ำบ้าอะไร

ทีเมื่อได้เห็นหน้าเจ้าของเสียงกระด้

ัสโซ่เท่านั้นที่หล่อลากดิน ไม่อยากจะเชื่อว่ามีคุณอ

าพ่อธุรกิจอสังหาริมทรัพ

่ใยดีอะไรกับแม่สามสาวพวกนั้นเลย แต่ก

ุณเป็นอะไรหร

ไม่หรอกค่ะ ดิฉัน... ไม่เป็นอะไร...” หญิงสาวขยับตัวน้อยๆ คล้ายอึดอัดแล

ขอโท

ไรค่ะ ขอ

ทันที หล่อนต้องการอากาศหายใจ ในงานเลี้ยงมีแต่กลิ่นไอแห

ยยิ้ม เขากำลังจะตามไปแต่แม่ส

ะ เป็นลูกสา