บอสขา... เมื่อไหร่จะอิ่ม!

แทบจะเรียกว่าฝาแฝดกันด้วยความเอ็นดู หล่อนกับโมรี

วเสมอนะ

มั่นใจสูงปรี๊ด ในขณะที่โมรีค่อนข้างเป็นคนขี้เกรงใจ และยอมคนเ

ยค่ะ โมพูดควา

ี้หน้าโต๊ะเครื่องแป

พี่จะตบรางวัลให้

พี่มีเจอคนที่ถ

มๆ มาน่าจะเกินยี่สิบคนแล้ว แต่ก็ไม่เคยมีผู้ช

ะ งั้นพี

ส่งที

กห้องพัก เดินตรงไปยังห้องรับ

แม่ เดี๋ยวจ

นา แม่สื่อบ่นแม่จนหูชาแล้

คนที่ดีที่สุดส

ือไหว้มารดา ก่อนจ

นจะไปไหน

่อเห็นหล่อนจะเดิน

ี่รถน่ะจ้ะแม่ เด

รดา ก่อนจะรีบวิ่ง

ดีนะ

บใจ

้เป็นครั้งสุดท้าย ก่อน

พี่สาวไปด้วยรอยยิ้ม ภาว

มร

ข้ามาในบ้าน แม

๋า

่าน ก่อนจะหย่อนตัว

มเมื่อไ

แม่มีอะไรเหรอจ๊ะ” หล่อน

าทิตย์น่ะ กลัวไม่มี

่มีอะไรให้โจรข

สมอ และไม่ว่าจะไปไหนก็จะต้องม

ไหนกันล่ะ เห็นบ้านไม่มีค

ให้สบายใจนะจ๊ะ ช่วงแ

่อนผงกศี

ีลด้วยใจที่สงบ จะได้ไม่

จะเอ่ยขอตัว “แม่ โมขอต

องวันแล้ว ยังจะมีก

ที่ต้องส่งตอนปลายปี

อย่าลืมออกมากินข้าวเย

้ะ

ดาฟอดใหญ่ จากนั้นก็ลุกขึ้นและ

มกว่าๆ หล่อนรีบกดรับ ก็พบว่าเป็นเบอ

พี่มี เป็น

กับคุณมีนา เ

าจากปลายสาย และมัน

เป็นน้อ

บาหวิว หัวใจเต้นแรง

่าเจ้าของเบอร์นี้ประสบอุบัติเหตุทางรถย

ประสบอุบ

่คร

ยังไงบ้างคะ อาการหนักไหม

รู้ว่าพี่สาวอยู่โรงพยาบาลอะไร หล่อนก็รีบวิ่งออกจ

ไหนน่

รับแขก หล่อนหยุดเดิน และกำลังชั่งใจว่าจะบ

ดอุบัติเหตุนิดหน่อยจ

ป็นอะไรมากหรือ

เดี๋ยวโมส่งข่าวนะจ๊

ไงล่ะ แกขับร

นั่งรถแท็

ีกว่าไหม นั่งรถคนเดี