บ่วงเล่ห์บำเรอรัก

ากไป เขาชะเง้อคอมองตามบั้นท้ายตึงๆ ใต้กางเกงผ้ายืดพอดี

ร้เจ้าของ เมื่อมันขยับเข้ามาใกล้และกระดิกหางเหมือนกำลังฝากตัว “ชื่ออะไรดีล่ะ...ดีเย่ร์แล้วกัน” เขาหัวเราะลงลูกคอเมื่อตัดช

รั่นตัวนอนต่อไม่ได้ เมื่อมีแต่คราบทรายที่เกาะลำตัว ตอนที่ถูกฟาดหัวจนล้มไปคลุกขี้โคลน

ป็นเงินได้ก

งได้หลายสตางค์ มากพอที่เขาจะหาเสื้อผ้ามาผลัดเปลี่ยน แทนที่ไ

ับข้าว ตามที่หญิงสาวบอกไว

ต่ก็ยังมีคราบกระด่างกระดำติดอยู่..

งแผงเล็กและใหญ่จนชายหนุ่มมึน ตกลงร้านไหนล่ะที่เข

็นยังอยากจะเสียตัว ถึงจะไม่มีเงินทองแต่ได้ผัวรูปหล่อเช่น

ประกิตก็ไม่กระดิกหูเล๊ยกู!

ชายที่ยืนหมุนไปหมุนมา เขาเข้าข่ายที่เมวิกาฝากฝังไว้ แต่จะสื่

ใจว่าไม่มีรถยนต์วิ่งสวนมา ชายหนุ่มเดินเข้าไป

อง ชี้มือไปที่เสื้อผ้าขอ

าเงินไปทำอะไรล่ะ?” สายใจยิ้มรับ เธอตะแคงหู

..ไม่ม

แม้จะฟังเพี้ยนๆ

่งนี่เถอะ หิวข้าวใช่ไหม ไอ้เมมันมาส

ม? พี่ฝรั่งเขาเอาเสื้อผ้ามาขาย โดนโจรกระจอกดักปล้นเมื่อคืน สงเคราะห์เขาหน่อย เขาจะได้ไม่เกลียดเมืองไทย เกลียดคนไทย” สายใจเข้าใจพูด หล่อนประกาศเสียง

แล้วจึงแสร้งยิ้มจืดๆ พร้อมกับก้มหน้าลง ทำเ

ย่างดี หากพี่ไปซื้อในห้างต้องหลายตังแน่...อย่าทับถมคนตกยากนักสิพ

่ากำลังยกยอ หนุ่มโสดอายุเยอะเลยทำหน้าพิกล...ก่อนจะอ้อมแอ้มพูดใหม่

ั่นแหลก...ขนาดมือสองที่ขายอยู่ในร้านหรู ราคายังแ

ากไม่ เดี๋ยวสายใจร

ับ เขายกมือขึ้นเหม

ตาจน เขาจะขายไหมล่ะ” หลังรับเงินมาจากชั