ในบ่วงพิศวาส

ก่อนเพราะยังไม่อยากให้นั่งในรถเข็นเด็ก เด็กหญิงไลลาดูตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมที่ต่างไปจาก

นานๆ เพียงนภาจะออกมาเดินเลือกซื้อเองจึงค่อนข้างเพลินและสนุก จากนั้นก็ขึ้นไปซื้อของที่แผนกเด็กได้ชุดสว

งนภาคอยสังเกตทรายแก้วตลอด แต่ไม่นานการจับตามองก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความเชื่อใจ

นี้ตื่นแล้วในห้อง เธออ่านหนังสือนิทานให้เด็กหญิงตัวน้อยฟังพร้อมออกเสียงและท่าทางประกอบไป

ลาหลับแ

ก็หลับนี่เอง” เพียงนภาเอ่ยออกมาด้วยความสุข

อะไรให้ฉั

ปพักเถอะ ทางนี้

ึงซุ้มดอกพวงแสดจึงหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมากดูข้อความของแม่ ที่วั

ว ดูแลตัวเอ

อร์มือสมัครเล่น แต่จู่ๆ จังหวะที่กำลังก้มหน้าอ่านข้อความอยู่นั้น ทรายแก้วก็รู้สึกเหมือนมีใครกำลังเดิน

นั้นเบาจนมั่นใจว่าอีกคนไม่ได้ยินแน่ เขาเองก็ตกใจที่เห็

วไม่ได้สนใจว่าอีกฝ่ายจะเป็นหรือตาย เพราะหากสนใจเธอก็จะคิดถึงและเจ็บปวดกั

้วยความเคยชินเพราะเรียกแบบนี้มาตลอด ก่อนจะรู้

งกระด้างของอัตถ์ทำให้ทรายแก้วรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก เธอรีบลุกขึ้นยืนแล้วขยับไปยืนให

” อัตถ์ยังคงจี้ถาม นั่นเพราะสองปีที่ผ่านมาเขาย

ามทำตัวให้เป็นปกติและทิ้งระยะห่างกับอัตถ์ให้

าผมชื่ออะไรแถมยัง

กไล่ต้อนหนักเข้าทรายแก้วก็แก

งความแข็งกระด้างเอาไว้ รวมถึงแววตาที่อัตถ์มองมายั

าจะเหมือนกันแล้วชื่อก็ยังเหมือนกันอีกด้วย” ทรายแก้วยอมโกหกต่อหน

คยรู