ณ กาลครั้งหนึ่ง

สน์เ

ก็ตกปากรับคำจะให้หลานสาวของเธอไปอยู

ไปอยู่คนเดียวแบบนั

อกสามีอ

ากลัวก็ให้ชาร์ลหรือ ใครไปอยู่เป็นเพื

เลยว่าทำไมถึงอยากให้หล

าศของเราเท่าไหร่เลยนะ ถ้าเราเป็นห่วงเราก็ปั

นงคราญหันไปถามหลานสาว บัว

ที่เดวอนอากาศดี อีกอย่างร้านของเราต้องปิดเพื่อปรับปรุงและตกแต่งสถานที่ใช้เวลาตั้งหนึ่งเดือน หนูเลย

ไม่รับปากหรือทำอะไรให้กับคนที่เพิ่งรู้จักง

ายๆ แบบนี้ล่ะ” นงคราญถ

อนเพื่อนเก่าของหนู เหมือนว่าหนูเคยรู้จักคุณเบิร์ทมา

นูว่ามันเหมือนกับบ้านที่สร้างด้านหล

ญเอ่ยออกมาอย่างอ่อ

องก็มีโครงการจะไปพักผ่อนที่นั่นอยู่แล้ว หนูรับปากไว้แล้ว ป้าอยากให้

ับแม่เราด้วยนะเบล” นงคราญบอกหล

้ว่าอะไร” บัวบุษบาบอก

ต่ก็ไม่จริงจังนัก บัวบุษบาพยักหน้ารับ ก่อนจะสวมกอ

่นใจกับคฤหาสน์ตรงหน้าเป็นอย่างมาก ดอกไม้หลายชนิ

ห้หนู” เบิร์ทบอกพ

รายื่นนาฬิกาแบบพกให้เธอพร้อม

มาก หนูไม่กล้ารับไว้หรอกค่ะ” หญิงสาวบอกอย่างเกรงใจ

ที่ติดอยู่ไหม ภาพนั้นบอกได้เป็นอย่างดีว่

ปิดของนาฬิกานิ่ง ภาพของเขา หญ

โชคมาให้หนู” เบิร์ทแนะนำ บัวบุษบา

ิงสาวกล่าวขอบค

ไงหนูก็เข้ามาพักที่นี่ได้เลยนะในช่วงนั้น ไม่ต้องเกรงใจอะไรฉัน เ

ธรรมชาติ และเน้นการปลูกต้นไม้เป็นกลุ่มๆ และใช้เนินในการเล่นระดับสายตา พันธุ์ไม้เลื้อยปกคลุมหลังคาของศาลานั่งเล่นหลังเล็ก ดูน่ารักในสายตาของเธอ รวมทั้

พระอาทิตย์ที่ตกกระทบกับน้ำทำให้เกิดภาพที่สวยงามจนหญิงสาวเผลอมองอย่า

หินผา แต่แฝงไปด้วยความอ่อนโยนและเรียบง่ายนั้นดูชัดเจนในความคิดของเธอ แต่ภาพของผู้หญิงร่างสูงโปร่งที่ยืนเคียงข้างเขาดูเลือนรางจนไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นอย

เรียกชื่อเธอนั้นทำให้บัวบุษ

ติผู้น้องข

ไหร่ เธอมักจะใช้เวลาสำรวจคฤหาสน์หลังงามนี้ทั้งวัน เดินดูต้นไม้ใบหญ้า และชอบเดินไปแถวๆ คลองที่อยู่ด้

ขึ้นพลางสลัดภาพความฝันนั้นออกจ

้ง” ชาร์ลพูดพร้อมทั้งพยั

บ่นเบาๆ เธอไม่คิ

มเย็นๆ พัดแบบนี้ด้วยเป็นพี่พี่ก็หลั

้ยังไงคะ แล้วรู้ได้ยั

าถามอย่

่เข้ามาในนี้ได้เพราะเราไม่ได้ล็อกประตูใหญ่ไว้น่ะสิ คราวหลังต้องรอบคอบกว่านี้นะร

แถมบ้านหลังนี้ก็อยู่ไกลจากในเมืองด้วย คงไม่มีใครเข้า

ให้ตายสิ ทำไมคุณเบิร์ทถึงอนุญาตให้เบลมาอยู่ที่นี่นะ แถมยังใจดี

เขาไม่รู้ว่าเบิร์ทกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ อีกทั้งเขาไม่ชอบ

อนเพื่อนเก่าเขา”

บ แต่เขาก็อดคิดมากไ

่อนที่ฝรั่งเศสอาจจะไปกันหลายวันหน่อย พี่เองก็คงต้องไปด้วย เบลจะอยู่ที่นี่คนเดียวได้ไ

องญาติผู้

ด้อยู่ในบ้านหลังนี้ยิ่งอยู่ได้ค่ะ

งนั้นก็ไปกับพี่”

ดีกว่า เบลชอบที่นี

่ได้เซ้าซี้อะไรอีก เพราะรู้ดีว่าลองบัวบุษบาพูดแ

้วพี่จะมาส่งเราที่นี่หลังจากเราทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว” ชาร์ลบอกญาติผ

ะเบิร์ทยังบอกเธออีกว่าสมัยก่อนช่วงท้ายๆ คลองนั้นสวยมาก มีนกนานาชนิดอาศัยอยู่ที่นั่น เขายังบ

คุณต้องตอบแทนฉันโดยการเอาใจช่วยให้ฉัน

อพกติดตัวตลอดเวลา หญิงสาวยกนาฬิกาขึ้นมาแนบอก ก่อนจะใส่

งวล ความสวยงามของบรรยากาศรอบตัวทำให้เธอแทบลืมเว

ี้ไม่ได้บอกว่าพาย

มพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ เรือลำน้อยวนอยู่กับที่ไม่ไปไหนจนเธอเริ่มโ

งที่ตอนนี้ตกลงไปอย่างละล้าละลัง พยายามจะหาทางเอามันขึ้นมา หมวกใบนี้เป็นหมวกที่สายน้ำเพื่อนสนิทของเธอซื้อให้ และเป็นหมวกที่เธอรัก

เรือของเธอ กิ่งไม้ใหญ่ที่ตกลงมาในน้ำบอกกับลมที่แรงและกระแสนน้ำที่เริ่มวนทำให้เรือของเธอคว่ำลงแทบจะทันที เป็นผ

ะมีนัก เนื่องจากร่างกายรู้สึกบอบช้ำจากการตกลงมาในน้ำเมื่อสักคร

วกกับเกิดกระแสน้ำวนและแรงลมจึงทำให้ร่างบอบบางถูกพัดเข้าไปในกระแสน้ำ

าลงมากระทบพื้นน้ำในสระทำให้สติของหญิงสาวกระเจิดกระเจิงไปด้วยความกลัว บัวบุษบาพยายามหาทางเอาตัวรอดแต่ดูเหมือนว่าเธอจะช่วยตัวเองไม่ได้เลยสักนิด ร่างบอบบางค่อยๆ ถูกดึงลงสู่ใต้ผิวน้ำช้าๆ ในช่วงระหว่างความเป็นแล

นใจคิดถึงแต่หน้าพ่อกับแม่ของเ

นูคงไม่มีโอกาสได้กลับไปรับใช้ดูแลพ่อก

ค่อยๆ ปิดลงอีกครั้งอย่างหมดแรง ก

*