icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ลักรัก

บทที่ 3 ความจริงว่า...

จำนวนคำ:1280    |    อัปเดตเมื่อ:07/06/2022

กับเสียงดนตรีไปเรียบร้อย ก้มหน้าทุบโต๊ะพร

งแอลกอฮอล์ ทำคนธรรมดาให้

าแหละ บางคนเมาก็รั่

ิ่มใจว่าคงจะพาหนุ่มหน้ามนคนนี้ไปจากที่นี่ได้ไม่ยาก ก่

มาแล้

.” ยังไม่เมาจริงๆ อย่างที่ปากว่า แ

คนแปลกหน้าก็ส

นะครับ มันน่าอาย มานี่ด

ลแล้วก็เข้ามาประคองแล้ว ภีมรู้ทั้งรู้ว่าอีกฝ่า

่ได้ การมีใครบางคนมากอดปลอบประโลมเขาในคืนนี้ บางทีอาจจะท

ี่เจ้าหมาป่าจอมวายร้ายลอบเลียริมฝีปาก อยากจะพยุงคนในอ้อม

งแต่ก่อนเที่ยงคืน มัน

luck be

้าที่พาภีมมาแปลกใจเล็กน้อยกับความเร่าร้อนของอีกฝ่าย คราแรกก็คิดว่าคนตรงหน้าคงจะเป็นพวกไม่ประสา แต่ที่ไหนได้ ร้อนแรงกว่า

งจรปิดอยู่เต็มไปหมด เขาคงไม่รอช้า จัด

ับ” ดึงเจ้าคนหื่นกามออกจากการลิ้มร

ับไปนั่งที่เดิม อีกฝ่ายลงจากรถไปเปิดประตูแล

ทันทีที่ถึงห้อง หากแต่พอเห็นภีมที่ตัวเองเพิ่งพาไปนั่งที่โซฟาเมื่อครู

ผับคนเดียวเพื่อจะไปดื่มเหล้าเพราะอกหักกัน ของแบบนี้ดื่มอยู่กับบ้า

สังเกตเห็นหน้าตาของภีมชัดๆ ในตอนนี้ ตอนอยู่ในผับ แสงไฟสลัวๆ เขาก็ว่าภีมเ

ว่นตาเทอะ

รงเชยๆ แต่ก็เข้ากั

ั่วๆ ไปอยู่มากโข...ถ้าไม่ได้เทียบกับผิวของเขาที่ผ่านการดูแลร

อาเขาแอบชมตัวเองในใจไม่ได้ว่าตาถึงเหลือเกินที่เลือกภีม

าก็ฟุบลงไปกับโซฟา เขารีบวางแก้วน้ำที่รินคาไว้อยู่ลง

เป็นอะไร

ยังไม่ได้ถามชื่อเลย แต่นั่นไม่สำคัญแ

.ผมคล

างปิดสนิทเป็นที่เรียบร้อย บ่งบอกให้รู้เลยว่าข

ยนะ เดี๋ยวผมไป

ไม่อยากให้พรมของเขาเปื้อน

นการใหญ่ ลำตัวโก่งงอตามด้วยเสียงโอ้กอ้าก เดชะบุญที่ของซึ่งออกม

มีใครอยู่ในใจ ภีมก็กินอะไรไม่ลงไปทั้งวัน

เปิดรับโบนัส

เปิด