ฮูหยินใหญ่

ยในมือด้วยแววตาราบเรียบไร้ความรู้สึก ตัวอักษรที่บรรยายมาชว

ัวเองได้อีกครั้ง ตั้งแต่เติบใหญ่มาหญิงสาวไม่เคยร้องไห้โศกเศร้า นางใช้สติจัดการเรื่องราวทุกอย่

องนางจึงไม่ย

เป็นมารดาถูกนำไปลงวางในกล่อง บิดาคิดปลดมารดา แล้วยกย่องฮูหยินสาม

ะกูลจางที่ขาดท่านตากับท่านยายจะยังเหลืออะไรให้บิดาเกรงใจเล่า ที่ผ่านมาอีกฝ่ายยอมให

องล่มสลายแล้ว ไฉนท่านพ่อยังต้องไว้หน้าผู้ใดอีกเล่า เอาเถอะ แม้นางจะหดหู่ที่มารดายังงมงายไม่ลืมหูลืมตา แต

ินยอมแต่งเข้าสกุลหลันง่ายดาย เมื่อชายผู้ให้กำเนิดที่มองตนเองเป็นเพียงไม้ปร

ื่อยยากทั้งหมดก็เ

นอกบ้าง” เสียง

้คนสนิทก็ก้าวเ

มองพลางเอ่ยถาม

าแดงเรื่อ เสี่ยวเซียงหญิงสารเลวเลี้ยงไม่เชื่อง ขนาดฮูหยินเป็นผู้เมตตา

อกาสตอนที่ขึ้นเตียงกับเจ้านายสำเร็จ เกาะติดหลันชิงไม่ยอมปล่อย หญิงสาวหลุบตาล

างรับคำแล้วไปจัดการโดยไม่เอ่ยถาม เพราะสำหรั

บๆ บอกตนเองในใจว่าช่วงนี้นางหย่อนยานไปมากจริงๆ ทำให

ามวั

่วยวนไม่ยอมออกจากเรือนใหญ่ก็รู้ไปถึงหูของฮูหยินผู้เฒ่า ซึ่งค

์เหลี่ยมกลโกงของสตรีเรือนหลังเป็นอย่างดี อีกทั้งยังมีอคติต่อบรรดาเมียรองกับอนุอย่า

วกเราจะทำอย่า

างจะลอบปล่อยข่าวเรื่องนี้ให้ฮูหยินห้าร้อนใจได้ แต่ถ้าฮ

ิ้วขึ้นสูง ใบหน้ามีรอยยิ้มน้อยๆ “ริจะเป็น

ับคำ ทว่ายังมีร่อง

นั้นอย่างเอ็นดู “ดูพวกเจ้าสิ ให้ความสนใจผู้อื่นจนละเลยหน้าที่” นางเอ่ย

ูหยินใหญ่ที่น่าเกรงขามก็มีมุมสาวน้อยร่าเริงเช่นกัน เสี่ยวอิงและเสี่ยวหยวนเห็นผู้เป็

าว ผ่านเวลาไปเรื่อยๆ อย่างไม่เร่งร้อน เพียงไม่กี่วันข่าวการถูกขายของอดีตสาวใช้ก็เข้าหู

นายท่าน ไม่รู้ว่านางไปทำอีท่าไหนเข้า ถึงทำแจกันพระราชทานที่นายท่า

่งทำความสะอาดเรือนที่ไม่มีเหตุผล ประจวบเหมาะกับแจกันพระราชทาน ฮูหยินผู้เฒ่าช่างทุ่มท

ิงสาวมองมาก็รีบรายงานต่อ “นางมาคุกเข่าร้องไห้อยู่หน้าเร

เลยหรือ ทั้งที่เพิ่งหักหลังเจ้านายไปแท้ๆ แต่พอเกิดเรื่องก็วิ่งแจ้นกลับม

รขนาดนี้ หากยังวางตัวนิ่งเฉยคงถูกสตรีเรือนหลังคนอื่นเอามาเสียดสีเป็นแน่ ว่านางเป็

งคิดจะลากกันลงน้ำโคลนไ

่ใช่ไม่มีหัวคิดอย่างที่นางน

รือว่า ใครเป็นคนสอ